به گزارش گروه خبر خبرگزاری برنا به نقل از Prevention، مشخص شده که برخی مواد مغذی طول تلومر را افزایش می‌دهند. تلومرها سرپوشهای کوچکی در انتهای رشته‌های دی‌ان‌ای هستند که با پیری نسبت دارند. همچنان که پیر می‌شویم، تلومرهای محافظ کوتاهتر می‌شوند و دی‌ان‌ای به خوبی سابق تولید نمی‌شود. این فرآیند منجر به شکست سلولها شده که معنای پیری است. یکی از فرآیندهای دیگری که موجب کوتاه شدن تلومر می‌شود، فشار اکسیداتیو است. در این فرآیند مولکولهای بی‌ثبات به ساختارهای سلولی نظیر تلومر آسیب می‌زنند. با بالا رفتن سن، بدن توانایی خود را در خنثی کردن مولکولهای بی‌ثبات از دست می‌دهد.
ویتامین‌های A، C و D
این ویتامین‌ها به عنوان آنتی‌اکسیدان عمل می‌کنند و عملکرد سالم پوست و سایر ارگان‌ها را تقویت می‌کنند. ویتامین A مولکولهای سرگردان اکسیژن را شکار می‌کند و خنثی می‌کند. این ویتامین همچنین سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌کند که با بالا رفتن سن اهمیت بسزایی می‌یابد. منابع غذایی حاوی این ویتامین شامل گوشت، مرغ، تخم مرغ و میوه و صیفی‌جات رنگ روشن نظیر پرتقال، هویج و گوجه می‌شود. سعی کنید در روز دو وعده از این مواد غذایی بخورید تا ویتامین A بدنتان تامین شود.
اسیدهای چرب امگا ۳
این چربی اعجاب‌انگیز از چند راه می‌تواند در سلامتی ما تقویت کند؛ از کاهش خطر بیماری قلبی و عروقی و التهاب گرفته تا بهبود سلامتی پوست و جلوگیری از درد مفاصل. پژوهشگران دانشگاه اوهایو دریافته‌اند که امگا ۳ به حفظ طول تلومرها در افراد میانسان و سالخورده کمک می‌کند. خوردن دو بار ماهی در هفته فواید بسیاری از نظر قلبی و عروقی دارد. اگر ماهی دوست ندارید، در آجیل (به خصوص مغز گردو)، روغنهای سبزیجات و تخم مرغهای غنی شده هم می‌توانید امگا ۳ پیدا کنید.
پلی‌فنولها
همچون ویتامین‌های A، C، D، پلی‌فنولها نیز آنتی‌اکسیدانهایی قوی هستند. پلی‌فنولها به مقدار فراوان در چای سبز و سفید و همینطور انگور، دانه انگور و دانه کاکائو یافت می‌شوند.
زردچوبه
شاید شنیده باشید که زردچوبه خاصیت ضدسرطانی دارد. پژوهشگران دریافته‌اند که کارکامین (که مزه فلفلی رزدچوبه و بوی خردلی آن را تولید می‌کند) می‌تواند مانع رشد ملانوما و انواع دیگر سرطانها شود. کارکامین همچنین باعث کاهش التهاب در بدن می‌شود.
منیزیم
این ماده معدنی، نقشی کلیدی در ۳۰۰ فرآیند حیاتی بدن ایفا می‌کند. منیزیم ماهیچه‌ها استراحت داده و سیستم عصبی را آرام می‌کند و از این طریق به ما در خوابیدن کمک می‌کند. این ماده همچنین برای تنظیم ریتم ضربان قلب، فشار خون، سنتز پروتئین، تشکیل استخوان و کنترل قند خون اهمیت دارد. این ماده همچنین با کمک به تقویت یکپارچکی و ترمیم دی‌ان‌ای و همچنین با کاهش فشار اکسیداتیو و التهاب، ممکن است بتواند به افزایش طول تلومر کمک کند. شما به صورت روزانه به ۴۰۰ میلی‌گرم منیزیم نیاز دارد. برای دریافت میزان کافی از این ماده، گیاهان سبز تیره برگدار، آجیل، تخم‌ها، لوبیا، ماهی و غلات درسته را به رژیم غذاییتان اضافه کنید.
CoQ10
این آنزیم نقشی حیاتی در تولید انرژی برای سلولهای ما ایفا می‌کند. بدن از CoQ10 استفاده می‌کند تا مولکولی به نام آدِنوسین تریفوسفات تولید کند که سوخت مرکز تولید انرژی سلولها، یعنی میتوکندری، را تامین می‌کند. همزمان با پیر شدن، تولید CoQ10 در بدن کاهش یافته و نتیجه ناخوشایند این موضوع آن است که سلولهایمان دیگر کارایی گذشته را ندارند. CoQ10 مورد نیاز بدن را می‌توان از طریق خوردن گوشت قرمز، ساردین، ماهی خال مخالی و جگر تامین کرد. گیاهخواران با خوردن اسفناج و کلم بروکلی این ماده را وارد بدن خود کنند.