به گزارش گروه خبر خبرگزاری برنا، بیماری مربوطه در بدو ورود خود مناطق مسکونی جنگل استوایی را درهم درنوردید و برخی از افراد شیوع سریع آن را دلیل استفاده غذایی از خفاش، میمون، بزکوهی، سنجاب و یا حتی شیوع آن از لاشه مرده این حیوانات در مناطق جنگلی و یا استوایی اعلام کرده اند.
بیماری ایبولا تا سال 2003 در کشورهایی مانند کنگو، گابن، ساحل عاج و لیبریا دیده شده که در افراد بیمار از طریق تماس مستقیم مانند خون، سرنگ آلوده، ترشحات بزاقی، مایعات بیولوژی و حتی در زمان تشییع جنازه افراد از طریق تماس با بدن مردار انتقال پیدا می کند.
26 دستامبر 2013 علائم ایبولا در یکی از روستاهای گینه مشاهده شد که پس از دو روز پسربچه ای بیمار درگذشت. سازمان بهداشت جهانی پس از مطالعه دریافت که او به ایبولا مبتلا بوده است.
حال دوره جدیدی از شیوع ایبولا در منطقه جنگی در مثلث کشورهای گینه، لیبریا و سیرالئون و به عنوان خط قرمز، ایجاد شده بود. کشورهایی که به دلیل ناکارآمدی زیرساخت های بهداشتی، فرهنگ بهداشت، فقر و بیکاری در برابر ایبولا بسیار آسیب پذیر بودند.
سازمان بهداشت جهانی پس از تحقیقات میدانی و مطالعات علمی خود، شیوع ویروس ایبولا را در وب سایت خود در تاریخ 23 مارس 2014 اعلام کرد.
حال پس از تلاش های بسیار در قرنطینه کردن افراد مبتلابه در بیمارستان های ویژه، استفاده اجباری از ضدعفونی کننده ها در سطح شهر و تمامی روستاها، وضع قوانین بهداشتی سختگیرانه در کشور گینه، سازمان بهداشت جهانی پایان این بیماری مهلک را در گینه کوناکری 29 دسامبر مطابق با هشتم دی ماه 94 اعلام کرد و به تبع آن جشنی باشکوه به میزبانی رئیس جمهوری و مشارکت سفرا، مسئولان و 100 هزار نفر از مردم گینه در کوناکری برگزار شد.
هرچند برخی از مسئولان اپوزیسیون این کشور، برگزاری جشنی پرهزینه را برای پایان بیماری که موجب درگیر شدن سه هزار و 807 نفر به این بیماری مهلک و فوت دو هزار و 536 نفر از اتباع گینه شده را غیر ضروری می دانند.
شیوع این بیماری در گینه علاوه بر بحران داخلی و ایجاد ترس و دلهره در بین مقامات و مردم کشور، خسارات قابل توجه اقتصادی به کشور وارد کرد، بسته شدن بسیاری از مرزهای زمینی با این کشور(مانند مرز سنگال و گینه)، بسته شدن بسیاری از خطوط هواپیمایی خارجی به گینه، محدود شدن قابل توجه صادرات محصولات باغی و زراعی این کشور، خروج بسیاری از سرمایه گذاران خارجی، تعطیلی برخی از کارخانجات صنایع غذایی، عدم صدور مجوز روادید اتباع گینه ای به برخی از کشورها به ویژه در زمان انجام فرایض حج برخی از این خسارت ها بود.
حال آنکه با خاتمه این بحران، قطعا شاهد بالندگی و رشد اقتصادی گینه خواهیم بود.
با توجه به کمک های قابل توجه برخی از کشورها مانند چین، ژاپن، کانادا، آمریکا و فرانسه در ابعاد مالی، بهداشتی و حتی برقراری خطوط هوایی (مانند فرانسه و مراکش) و یا اعزام لشگرهای بهداشتی قطعا شاهد حضور بیشتر کشورهای مربوطه در حوزه اقتصادی گینه خواهیم بود.
امیدواریم جمهوری اسلامی ایران نیز از فضای پیش رو در گینه با حمایت از بخش های اقتصادی کشور و همچنین همکاری های بهداشتی، زمینه فعالیت بخش های اقتصادی و بهداشتی را در این کشور فراهم سازد.