به گزارش گروه خبر خبرگزاری برنا، چشم پزشک ها، بخصوص متخصصان شبکیه، اصطلاح سکته چشمی را برای چند بیماری به کار می برند؛ انسداد شریان مرکزی شبکیه، انسداد ورید مرکزی شبکیه یا شاخه های آن و آسیب عصب یعنی وقتی به بیمار گفته میشود که سکته چشمی کرده ای، یعنی به یکی از این سه مشکل دچار شده ای که هر کدام درمان ها و علائم متفاوتی دارند.
انسداد شریان شبکیه
شریان ها خون را به بافت می برند و وریدها خون را از بافت برمی گردانند، بنابراین در صورت انسداد شریان مرکزی شبکیه، درواقع شریانی که وظیفه خونرسانی به شبکیه را به عهده دارد، مسدود می شود.
مسدود شدن ورید مرکزی شبکیه
غلظت خون، اختلال های انعقادی فشارخون، دیابت، بیماری های سیستم ایمنی و... می تواند باعث بسته شدن ورید مرکزی شبکیه شود. حتی مصرف برخی داروها مثل داروهای هورمونی بدنسازی که باعث غلظت خون می شود، می تواند باعث بسته شدن ورید شود، چون جریان خون غلیظ شده مختل می شود و وقتی خون جریان نداشته باشد، انسداد به وجود می آید که تغذیه بافت را دچار مشکل می کند و سکته چشمی به وجود می آید.
عصب بینایی آسیب دیده
اگر خونرسانی به عصب بینایی که وظیفه رساندن پیام های بینایی را به مغز دارد، در اثر مشکلاتی مثل ابتلا به دیابت، فشارخون و... مختل شود، در اثر این اختلال، عصب آسیب می بیند و دید فرد ناگهان کاهش می یابد چون پیام های بینایی به مغز منتقل نمی شود.