به گزارش خبرگزاری برنا، بهروز غریب پور درباره رابطه سینما و تلویزیون با مقوله علم و فناوری و خدمات متقابل این دو به یکدیگر در سال های اخیر افزود: هرچند که پرداختن به زندگی دانشمندان به عنوان یکی از موضوعات تئاتر و سینما از دیرباز مرسوم و معمول بوده و به عنوان مثال می توان از نمایشنامه گالیله برتولد برشت نام برد اما به دلیل این که سینما و تئاتر در بسط و تعمیق اندیشه، سهم کتمان ناپذیری داشته و دارند، نباید دایره نفوذ و تاثیر این هنرها را صرفا به سوژه هایشان محدود کرد.
وی ادامه داد: قرن ها پیش میان دانشمندان، مخترعان، تئاتر و سینما همکاری متقابل وجود داشته و اگر "برق" کشف نمی شد و امکانات صوتی و نوری و ده ها ابتکار و اختراع دیگر نبود، تئاتر فاقد دستاوردهای امروز بود و اساسا سینما به وجود نمی آمد.
غریب پور در پاسخ به این که سینما و به طور کلی هنر چه اندازه می توانند در معرفی دستاوردهای علمی و مفاخر این حوزه تاثیرگذار واقع شوند و چه میزان به این تاثیرگذاری توجه شده است، بیان کرد: اگر منظورمان از تئاتر و سینما، سینمای غیر سرگرم کننده صرف باشد، این هنرها میلیون ها تماشاگر را با زندگی و اندیشه نوابغ علم آشنا کرده و می کنند و اگر مقیاس مان دامنه محدود ادبیات باشد، سینما به ویژه به دلیل اتکایش بر تصویر حتی برای آنها که زبان به کار گرفته در یک فیلم را نمی دانند گویا و موثر است و ژانر سینمای مستند و سینمای آموزشی در این رابطه بزرگترین خدمات را ارائه کرده اند.
وی همچنین ادامه داد: تلویزیون و اینترنت در امتداد نیاز بشر برای دیدن و شنیدن است و به نوعی زاده ی تئاتر و سینما محسوب می شوند، ناشی از همراهی و هم افزائی توان هنر و علم اند و اگر بدانیم که بشر ابتدا نمایش سایه ای را کشف کرد و سپس "علم" این هنر را مبدل به سینما کرد، می توان به سرعت باور کرد که این پدیده های بشری به صورتی توامان به یکدیگر کمک کرده و می کنند.
این کارگردان با اشاره مصداقی درباره رابطه سینما و علم عنوان کرد: برخی مواقع ابتدا خیال و رویای بشری بر صحنه و پرده سینما جان می گیرد و سپس توسط دانشمندان به واقعیت تبدیل می شوند و تنها یک مثال، پرواز کردن بشر و تحقق آن کافیست که به این رابطه متقابل پی ببریم.
رئیس سابق مرکز آموزش تئاتر کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان در پاسخ به این سوال که چقدر آثار ساخته شده توسط دانش آموزان قابل اتکاست، گفت: مگر دانشمندان و هنرمندان روزی کودک و نوجوان نبوده اند؟! و مگر می توان تصور کرد که یک دانشمند بصورت خلق الساعه و در سال های بلوغ و بعد از آن گرایش علمی خود به سراغ شان می آید؟ مطمئنا در میان دانش آموزان امروز می توان دانشمندان آینده را یافت و از آنجا که هنر و اختراع علمی، ذاتا اموری هم ریشه اند، امروزه در نظام آموزشی دنیا تفاوت آشکاری در کشف و پرورش دانش آموزان خلاق و غیر آن پدید آمده است.
این فعال فرهنگی در پایان گفت: رویدادهای سینمایی مثل مسابقه فیلمسازی نور ابن هیثم یا هر اتفاق و مسابقه و جشنواره ای مانند آن اگر اصالت خود را از دست ندهد، می تواند دارای نتایج مطلوب باشند.