به گزارش روی خط رسانه های خبرگزاری برنا، پس از جنگ جهانی دوم، میانگین سنی ژاپنی ها، از پایین ترین میانگین ها در سطح جهان بود؛ مساله ای که نشان می دهد عمر بلند ژاپنی ها ارثی نیست. همچنین به این مساله ربط ندارد که هر ژاپنی سالانه دوازده بار به پزشک مراجعه می کند.
ماجرای عمر بلند ژاپنی ها، در درجه اول به نظام غذایی آن ها باز می گردد. مواد غذایی مورد استفاده ژاپنی ها از آن چه به طور مثال آمریکایی ها مصرف می کنند، سالم تر است. نظام غذایی ژاپنی ها بر «ماهی به جای گوشت قرمز، اندکی شیر، کره و لبنیات، برنج، باقالی، چایی، گیاهان دریایی و مقادیر بسیاری سبزی» استوار است.
اما باز به نظر نمی رسد که تنها مواد غذایی، عامل طول عمر ژاپنی ها باشد؛ به ویژه این که نکاتی منفی در برخی غذاهای ژاپنی ها وجود دارد. به طور مثال برخی از غذاهای آن ها دارای مقادیر زیادی نمک است یا اینکه غذایی همچون سوشی می خورند که خوب پخته نمی شود؛ مساله ای که می تواند باعث سرطان معده شود.
ژاپنی ها راه حل دیگری یافته اند و آن «شادی خالی از تلاش و خستگی برای بزرگ سالان» است.
بزرگسالان در ژاپن می توانند بدون توجه به پرداخت هزینه پزشکی زندگی کنند. این امتیاز با کمک فرزندان به دست آمده است.
بزرگسالان ژاپنی به اندازه ای که به کیفیت زندگی برای طول عمر خود استفاده می کنند، بر بیمارستان ها تکیه ندارند.