سران عرب سرعقل بیایند

چیزی که مسئولان کشورهای عرب حوزه خلیج فارس درک نمی کنند، این است که منافع در سیاست خارجی آمریکا حرف و اول و آخر را می زند و خط مشی آن را تعیین می کند؛ وگرنه چرا کری و دستیارانش به مدت شش ماه در سلطان نشین عمان با ایران مذاکره می کردند؛ درحالی که همان زمان ناوهای هواپیمابر آمریکا در خلیج فارس گردهم آمده بودند و واشنگتن دهها میلیارد سلاح می فروخت تا اینگونه وانمود کند که تنها چند هفته دیگر با جنگ فاصله است.

این مطلب را با استناد به اظهارات عادل الجبیر وزیر امور خارجه سعودی در جریان کنفرانس مطبوعاتی او با همتای آمریکایی اش می گوییم. الجبیر در این کنفرانس ضمن طرح ادعا علیه ایران گفت: "من آمریکا را در کنار ایران که همچنان حامی اول تروریسم در جهان است، نمی بینم". اما عادل الجبیر این مطلب را درحالی بیان می کند که ایستادن عربستان در کنار اسرائیل را امری عادی و قابل قبول می داند.

الجبیر با این سخن خود اشتباه بزرگی مرتکب شد. او خودش را به فراموشی زد یا فراموش کرد که که این آمریکا است که حامی اول تروریسم به شمار می رود زیرا وقتی واشنگتن مستحکم‌ترین هم پیمان عربستان و سایر کشورهای عرب حوزه خلیج فارس بود، از تروریسم اسرائیل حمایت کرد و همچنان می کند. این آمریکا بود که یک میلیون عراقی را در جریان حمله به این کشور و اشغال آن به قتل رساند. این آمریکا بود که بستر تروریسم را در افغانستان، عراق و لیبی و سوریه ایجاد کرد چرا که پنج کشور عربی را به کشورهای ناتوان تبدیل کرد. بعد از آمریکا نیز مستحکم‌ترین هم پیمانش اسرائیل قرار دارد که بی وقفه به قتل می رساند و محاصره می کند.

آمریکا گفت وگو با ایران را برگزید زیرا جایگزین آن جنگ بود و آمریکا نمی خواهد علیه کشوری وارد جنگ شود که بخش اعظم تسلیحاتش را خودش می‌سازد و پایگاه صنعتی قوی در اختیار دارد که قادر است از خود برای سالها و چه بسا دهه‌ها دفاع کند و ماهواره به فضا بفرستد و با برگه های بین المللی و منطقه ای خودش به خوبی با قدرت های بزرگ بازی کند و اعضای پارلمان و رئیس جمهور خود را با رای مستقیم از طریق صندوق‌های رای گیری انتخاب می‌کند.

عربستان و پنج کشور دیگر عرب حوزه خلیج فارس ائتلافی عربی متشکل از 10 کشور را برای آنچه به زعم خود مهره های ایران در یمن می خوانند، تشکیل دادند و بدنبال تشکیل ائتلاف اسلامی رفتند و شورای همکاری راهبردی با ترکیه ایجاد کرد و حال این سوال مطرح است که چرا اینهمه باید نگران و دلهره داشته باشند؟ چرا نیاز دارند که کری بیاید و به آنها اطمینان دهد و نگرانی آنها را برطرف کند و آنها را با شیرین زبانی فریب دهد؟