این بهانه ای شد برای گفتگوی سرویس ورزشی خبرگزاری برنا با ناصر ابراهیمی، که به زعم خیلی ها یکی از سالم ترین مربیان و بهترین تمرین دهنده فوتبال ایران بوده است.
* خبر رسیده قرار است راهی پاس همدان شوید؟
بله. اکبر محمدی از من خواسته به عنوان مدیرفنی در تیم پاس همدان فعالیت و به او در هدایت تیم کمک کنم. برای من که 73 سال سن دارم و از خود خانه ای ندارم کار کردن بهتر از کار نکردن است. البته هنوز حضورم در این تیم قطعی نشده است.
* اینکه ناصر ابراهیمی با این همه سابقه حضور در فوتبال خانه نداشته باشد، جالب است!
خب آن زمان که ما کار می کردیم خیلی پول نبود. خودتان بهتر می دانید. اواخر هم که به پرسپولیس آمده بودم برای اولین سال 5 میلیون تومان به من داده بودند و بهترین قراردادم با این تیم 12 میلیون تومان بود.
* راستی تکلیف طلب 40 میلیون تومانی تان از پرسپولیس چه شد؟
پرداخت نکردند! با ماشین سمند که این طرف و آن طرف می روم مردم می گویند الگانس را گذاشته ای داخل پارکینگ؟ به مردم می گویم الگانس در بهشت زهرا پارک شده و هر موقع مردیم ما را سوارش می کنند. خصوصا این روزها که مگر و میر فوتبالیست ها زیاد شده است. یا مثلا گاهی اوقات که سر قیمت چانه می زنم فروشنده به من می گوید مربیان که درآمد یک میلیارد تومانی دارند... البته خدا را شکر می کنم که یک حقوق بازنشستگی ای هست. از کسی گله ای هم ندارم.
* در مور عملکرد علی کفاشیان چه نظری دارید؟
من شناختی از علی کفاشیان ندارم. همه می گوید او آدم سالمی است اما من می گویم مدیر خوبی برای فوتبال نبوده و نیست و بهتر است که برود. تیم های نوجوانان، جوانان و امید که پایه های فوتبال هستند در این سال ها موفقیتی نداشته اند و فوتبال باشگاهی ما همان طور که شاهد بودید در این 8 سال به موفقیت قابل اشاره ای در مسابقات برون مرزی دست نیافته است. همه فوتبال پشت صعود تیم ملی به جام جهانی پنهان شده است. در حالی که صعود ما به جام جهانی طبیعی است. اگر در برهه ای هم به جام جهانی صعود نکردیم به خاطر عملکرد بدمان بوده است.
* گویا خیلی دل تان پر است...
من نیتم ترور شخصیت نیست اما همه این ها به خاطر ضعف مدیریت حاکم بر فوتبال است. به طور مثال الان تیم امید حذف شده است. شک نکنید فدراسیون فوتبال تا سه سال و نیم بعد هیچ برنامه ای برای تیم امید نخواهد داشت در حالی که ما همین الان باید برای تیم امید برنامه ریزی کنیم.
هیچ آینده نگری در فدراسیون فوتبال دیده نمی شود و این درد به باشگاه ها هم سرایت کرده است. به طور مثال پرسپولیس در همه این سال ها تند به تند مدیر عوض کرده و با تغییر مدیر مربیان تیم های پایه نیز تغییر کرده است و استعداد ها فنا شده اند.
ما در فوتبال به اندازه کافی استعداد داریم. در بوشهر که بودم و در تیم ایرانجوان مهدی طارمی را به علی دوستی مهر معرفی کردم. یک هفته با تیم جوانان در شهریار تمرین کرد اما بعد علی دوستی مهر به من زنگ زد و گفت بازیکن بهتر از او دارد.
فدراسیون فوتبال اگر مدیریت داشت بازیکنان تیم نوجوانان باید به جوانان می آمدند و جوانان به امید می رفتند و امیدها هم سر از تیم بزرگسالان در می آوردند. اما دیدید که کی روش آن قدر بازیکن کم آورد که برای بازیکن به خارج از کشور رفت. امثال پنجعلی ها و محمدخانی ها را ما از کجا پیدا کردیم؟ از زمین های خاکی.
من اصلا دوست ندارم علی کفاشیان بماند. او باید برود تا مدیر قوی تر و با برنامه تری به سر کار بیاید. امیر قلعه نویی با تیم ملی در ضربات پنالتی می بازد همه جوره او را با چهار میخ می کشند اما تیم ملی با کی روش به عراق می بازد اما آب از آب تکان نمی خورد. البته کی روش مربی بزرگی است و من از حضور او در ایران خوشحالم اما مدیریت فوتبال ما در سال های اخیر مشکل داشته و همین مشکل مانع از صعود ما در رده های مختلف شده است.
فقط صعود به جام جهانی مهم نیست. ما شاید تیم اول آسیا نباشیم اما تیم دوم یا سوم و یا چهارم که هستیم. در این صورت صعود به جام جهانی نباید همه اولویت ما باشد. باید در زمینه پایه کار کنیم. باید با برنامه و با ثبات عمل کنیم. علی کفاشیان از این جنس نیست. او 8 سال مدیریت کرد و این زمان کمی برای اجرایی کردن ایده هایش نبوده است.