به گزارش خبرنگار خبرگزاری برنا ، رطوبت بالای وش پنبه در زمان برداشت، اختلاط با اجسام دیگر، اختلاط باغوزه های نارس، استفاده از کیسه کودهای شیمیایی جهت حمل و نیز استفاده از نخ‌های پلاستیکی برای دوختن یا بستن درب کیسه‌ها، سبب نارضایتی کارخانه‌ها پنبه‌پاک‌کنی و نخ‌ریسی شده است و این سهل‌انگاری کشاورزان یکی از دلایل رو آوردن کارخانه‌های پنبه یا نخ‌ریسی به محصولات وارداتی بوده که دود آن به چشم تمام کشاورزان می‌رود.
معاون بهبود تولیدات گیاهی جهاد کشاورزی دراین‌باره می‌گوید: استفاده از کیسه‌ها و نخ‌های پلاستیکی، مشکل هرساله ما در جمع‌آوری پنبه است که هنوز حل نشده است.
محمدجواد تشکری اظهار می‌دارد: پنبه‌کاران ما به هنگام برداشت، از کیسه‌ها و نخ‌های پلاستیکی استفاده می‌کنند که استفاده از این الیاف، سبب گلایه کارخانه‌های پنبه‌پاک‌کنی شده است.
وی می‌افزاید: الیاف پلاستیکی سبب کاهش کیفیت محلوج های پنبه در کارخانه‌ها می‌شود و این محلوج ما نیز موردپسند کارخانه‌های ریسندگی واقع نمی‌شود این در حالی است که ما مدعی هستیم پنبه تولیدی این استان، مرغوب‌ترین پنبه در منطقه است.
وی درباره پنبه‌های وارداتی به کشور اظهار می‌دارد: کارخانه‌های ریسندگی کشور برای فعالیت خود نیاز به واردات دارند البته مجوز واردات این محصول به‌اندازه کسری این نیاز است.
تشکری می‌گوید: در این میان، کارخانه‌های ریسندگی ما ادعا دارند، محلوج های وارداتی، کیفیت بالایی داشته و استفاده از آن، به لحاظ بسته‌بندی و کیفیت خوب، برایشان مقرون‌به‌صرفه تر است بنابراین رغبت به محلوج های وارداتی بیشتر است.
وی بابیان اینکه کارخانه‌های ریسندگی پنبه‌های وارداتی را به دلیل قیمت پایین و کیفیت بالا بیشتر می‌پسندند و بهتر خریداری می‌کنند می‌گوید: استفاده از نخ و یا کیسه‌های پلاستیکی در جمع‌آوری پنبه از مهم‌ترین مشکلات ما است.
وی اظهار می‌دارد: بر اساس ادعای کارخانه‌ها، کیفیت پنبه‌های وارداتی دارای خلوص بیشتری است اما پنبه‌های تولیدی استان به علت رعایت نشدن برخی موارد توسط کشاورزان، ناخالصی‌هایی دارد که این ناخالصی‌ها سبب آسیب رساندن به تجهیزات حساس کارخانه‌های ریسندگی می‌شود به همین سبب کارخانه‌های ریسندگی ترجیح می‌دهند پنبه‌های وارداتی را خریداری کنند.
وی تصریح می‌کند: محلوج‌های تهیه‌شده در کارخانه‌های پنبه‌پاک‌کنی استان حاوی الیاف مصنوعی از نوع پلاستیک است که این الیاف به علت استفاده از کیسه‌های پلاستیکی در امر جمع‌آوری وش پنبه وارد محلوج ها می‌شود.
در این میان سهل‌انگاری کشاورزان در رعایت برخی موارد در زمان جمع‌آوری پنبه، بر کیفیت محلوج ها و درنهایت به ضرر خود تمام می‌شود.
معاون بهبود تولیدات گیاهی جهاد کشاورزی خراسان شمالی می‌گوید: اگر روند برداشت پنبه از مزرعه اصلاح شود رغبت کارخانه‌های ریسندگی به خرید پنبه داخل افزایش می‌یابد.
کارخانه‌های پنبه‌پاک‌کنی استان نیز کیفیت پایین محلوج های تولیدشده و وجود ناخالصی‌ها در آن را تائید می‌کنند.
مدیر کارخانه شکوفه آفتاب دراین‌باره می‌گوید: بارها از پنبه‌کاران خواسته‌شده در هنگام برداشت از کیسه‌های پلاستیکی استفاده نکنند زیرا این الیاف به همراه پنبه وارد محلوج‌ها شده و سبب کاهش کیفیت آن می‌شود اما این مشکل همچنان وجود دارد و پنبه‌های جمع‌آوری‌شده با کیسه‌های پلاستیکی وارد کارخانه می‌شود.
محمدرضا عضدی می‌افزاید: حتی بعضاً محموله از پنبه‌های رسیده به کارخانه را به علت استفاده از کیسه‌های پلاستیکی و یا نخ پلاستیکی برای بستن درب کیسه‌ها، بازگشت داده شد اما چون کارخانه‌های پنبه‌پاک‌کنی در هم‌جوار ما این محصول را با همان شرایط خرید کردند، ما نیز به‌ناچار پنبه‌های بسته‌بندی‌شده با کیسه‌های پلاستیکی را انجام دادیم.
وی می‌افزاید: استفاده از الیاف پلاستیکی سبب جرقه زدن و افزایش احتمال بروز آتش‌سوزی در کارخانه پنبه‌پاک‌کنی، به علت افزایش دمای تجهیزات می‌شود و علاوه بر آن، سبب کاهش کیفیت محلوج های تولیدی و عدم رغبت کارخانه‌های نساجی به خرید آن دارد.
عضدی تصریح می‌کند: کیسه‌ها و نخ‌های پلاستیکی در جریان تصفیه در کارخانه‌های پنبه‌پاک‌کنی، رشته رشته شده و وارد محلوج ها می‌شود و کیفیت آن را پایین می‌آورد و به همین لحاظ، قیمت آن توسری می‌خورد.
وی می‌گوید: تا چند سال گذشته، کیسه‌های کنفی میان پنبه‌کاران توزیع می‌شد تا در زمان جمع‌آوری، از آن استفاده شود اما دیگر این کار توسط کارخانه‌ها انجام نشد و امروز استفاده از کیسه‌های پلاستیکی همچون خوره، بر جان صنعت پنبه افتاده است.
مدیرعامل شرکت نساجی اترک نیز دراین‌باره، استفاده از نخ‌ها و یا کیسه‌های پلاستیکی را از عمده‌ترین مشکلات صنعت پنبه در این استان عنوان می‌کند و می‌گوید: تنها واحدی هستم که برای جلوگیری از استفاده از کیسه‌های پلاستیکی، کیسه‌های کنفی میان پنبه‌کاران توزیع می‌کنم اما نمی‌توان جلوی واسطه‌ها و یا استفاده از کیسه‌های کنفی در مصارف دیگر را گرفت.
مسعود فاطمی اظهار می‌دارد: کارخانه‌ها، به علت گران بودن کیسه‌های کنفی، چند سالی است که دیگر این کیسه‌ها را میان پنبه‌کاران توزیع نمی‌کنند و کشاورزان نیز پنبه‌ها را در کیسه‌های پلاستیکی جمع‌آوری می‌کنند.
وی می‌افزاید: کیسه‌های پلاستیکی در کارخانه‌های پنبه‌پاک‌کنی، رشته رشته شده و قابل‌تفکیک نیست و وارد شدن آن به محلوج ها، سبب کاهش کیفیت پارچه‌های تولیدی می‌شود این در حالی است که محلوج های وارداتی ذره‌ای ناخالصی ندارد.
به گفته وی، صنعت پنبه از ابتدای کاشت تا ورود به صنعت ریسندگی، آمیخته با مشکل است و به علت نبود حمایت‌های دولتی، سطح زیر کشت آن در سال‌های گذشته روند رو به کاهش دارد.
فاطمی، واردات پنبه را یکی دیگر از مشکلات عنوان کرده و می‌افزاید: محلوج های وارداتی باقیمت پایین به دست کارخانه‌های ریسندگی می‌رسد و قیمت مناسب و کیفیت بالای آن سبب شده تا کارخانه‌های ریسندگی تمایل چندانی به خرید محلوج های داخل نداشته باشند.
وی تصریح می‌کند: زمانی در این استان، سالانه 100 هزار تن وش پنبه جمع‌آوری می‌شد اما این رقم سال‌به‌سال کاهش یافت و با این وضعیت، تا پنج سال دیگر اثری از پنبه و پنبه‌کاری در استان مشاهده نمی‌شود.
سال زراعی 93-94، پنج هزار و 300 هکتار از کشتزارهای استان زیر کشت پنبه رفته بود که جمع‌آوری این محصول در حال انجام است و پیش‌بینی می‌شود پیش‌بینی می‌شود از این سطح، 14 هزار و 300 تن وش پنبه برداشت شود.