به گزارش برنا آذربایجان غربی ، پیشرفت خیره کننده والیبال در چند سال اخیر، بازیکنان این تیم را به ستاره هایی شناخته شده تبدیل کرد و در این بین، سعید معروف به عنوان کاپیتان تیم، جایگاه متفاوتی نسبت به بقیه پیدا کرده است؛ به طوری که توجهات رسانه های خارجی را هم به خود جلب کرده است. در حالی که هنوز چند ماه به رقابت های مقدماتی المپیک باقی مانده، سایت Volleyverse در گزارشی به معرفی او پرداخته که متن کامل آن را در ادامه می خوانید:
در سال های آینده، وقتی در مورد تیم فعلی والیبال ایران صحبت شود، بیش از همه از سعید معروف نام برده خواهد شد. در واقع، کاپیتان تیم ایران، سمبل موفق ترین دوره والیبال این کشور است.
در کشوری که میلیون ها هوادار پرشور فوتبال دارد، باورکردنی نبود که یک والیبالیست بتواند ستاره های فوتبال را در سایه قرار دهد اما محبوبیت معروف اکنون در اندازه های سوپراستارهای فوتبال است؛ به طوری که می تواند به راحتی انتقاداتش در مورد پرداخت نشدن پاداش هم تیمی هایش را به مقامات دولتی ابراز کند.
او احتمالا مشهورترین بازیکن در تاریخ والیبال ایران است؛ چیزی که شاید در تقدیر او نوشته شده بود زیرا معروف در فارسی به معنای "مشهور" است.
شمال از شمال غربی
معروف در ارومیه، در شمال غربی ایران، متولد شد. والیبال در ارومیه ورزش محبوبی است؛ ضمن اینکه خانواده معروف هم علاقه و استعداد زیادی در این ورزش داشتند؛ به ویژه دایی های او که برای سال ها در تیم های ارومیه بازی کردند. هرچند او در نوجوانی ورزش های مختلفی را تجربه کرد، اما در نهایت به والیبال روی آورد؛ علی رغم اینکه پدرش چندان از این انتخاب راضی نبود.
او در مصاحبه ای گفته بود:" مادرم همیشه حامی من بود و از تصمیم های من حمایت می کرد اما پدرم ترجیح می داد من به تحصیلاتم ادامه بدهم. من مخالف ورزش حرفه ای بود و دوست داشت من دکترای فیزیک هسته ای بگیرم. اما من خیلی پسر حرف شنویی نبودم و بعد از اینکه دیپلم گرفتم، والیبال را به طور جدی دنبال کردم.
در اولین سال های دوران حرفه ای ام، قدم کوتاه بود و ترجیح داد که به عنوان پاسور بازی کردم و سرانجام هم پاسور شدم. احتمالا بازی کردن به عنوان پاسور در تقدیر خانوادگی ما بود."
معروف در سال 2011 به تیم زیر 17 ساله های ایران دعوت شد و استعدادش را خیلی زود نشان داد. او خود را به عنوان یک پاسور باهوش مطرح کرد و با تیم زیر 19 ساله های ایران، مدال برنز رقابت های جهانی و مدال نقره رقابت های آسیایی را به دست آورد.
فراز و فرودها در تیم ملی
بعد از 4 سال بازی در تیم های پایه، معروف در سال 2005 اولین بازی اش را برای تیم بزرگسالان انجام داد اما برای قرار گرفتن در ترکیب اصلی، باید با امیر حسینی، پاسور باتجربه تیم، رقابت می کند. آنها بهترین پاسورهای نسل خودشان بودند و هیچ یک نمی خواست جایش را به حریف بدهد. رقابت آنها تا سال 2012 ادامه داشت و حتی به دوری یک ساله معروف از تیم ملی منجر شد زیرا او دوست نداشت نفر دوم باشد. محمدرضا داورزنی، رئیس فدراسیون والیبال ایران، در این مورد گفت:" در حال حاضر ولاسکو ترجیح می دهد از امیر حسینی به عنوان پاسور اصلی استفاده کند و شخصیت معروف طوری نیست که نیمکت نشینی را تحمل کند."
اما معروف در بهترین زمان به تیم برگشت. از یک سو تیم ایران با هدایت خولیو ولاسکو پیشرفت زیادی کرده و توجهات زیادی را به خود جلب کرده بود و از سوی دیگر، ولاسکو تصمیم گرفت تا علیرضا نادی را به تیمش دعوت نکند و به این ترتیب، معروف به کاپیتان تیم تبدیل شد.
معروف بازیکن کلیدی تیمی بود که برای اولین بار راهی لیگ جهانی شد. بعد از دو شکست در دو دیدار ابتدایی، شاگردان ولاسکو مقابل صربستان و ایتالیا به پیروزی رسیدند و ناگهان به قهرمانان ملی تبدیل شدند؛ البته معروف با خونسردی و اعتماد به نفسش، از بقیه متمایز بود.
او سلبریتی جدید ورزش ایران بود و حتی یک نشریه، گزارشی اختصاصی در مورد او با تیتر "به دنبال همسر برای کاپیتان معروف" چاپ کرد. در واقع، این بازتاب محبوبیت او در سراسر کشور بود که پیش از آن، هیچ والیبالیستی به آن نرسیده بود.
با عشق به سوی روسیه
ولاسکو در سال 2013 ایران را ترک کرد و اسلوبودان کوواچ جای او را گرفت. با حضور این مربی صرب روی نیمکت ایران، معروف جایگاه کلیدی تری در تیم پیدا کرد و نمایش های بهتر و بهتری ارائه کرد.
درخشش او باشگاه روسی روبین کازان را متقاعد کرد تا برای به خدمت گرفتن او در سال 2014، یک میلیون دلار هزینه کند. او اولین بازیکن ایران نبود که به یک باشگاه خارجی می رفت اما گران ترین شان بود؛ هرچند او به همشهری هایش که تیم شان را ترک می کرد، اطمینان داد که به خاطر پول از آنها جدا نمی شود:" من این پیشنهاد را قبول کردم زیرا زنیت در لیگ های قدرتمندی مانند لیگ روسیه و لیگ قهرمانان اروپا بازی می کند. مسائل مالی کم اهمیت ترین مسئله بود. مردم ارومیه می دانند که من هیچ وقت آنها را به پول ترجیح نمی دهم."
او یک سال بعد به شهرداری ارومیه برگشت اما پیش از آن با زنیت به هر دو جامی که می خواست، رسید.
رویای المپیک
علی رغم همه موفقیت هایی که معروف در دوران حرفه ای اش به دست آورده است، در 30 سالگی همچنان یک رویای برآورده نشده دارد. والیبال ایران هرگز به رقابت های المپیک نرسیده اما اکنون بیش از هر زمان دیگری به این رقابت ها نزدیک هستند و معروف مطمئن است که تیمش می تواند به این رقابت ها برسد:" هدف اصلی فدراسیون و تیم رسیدن به المپیک است. ما می توانیم در رقابت های مقدماتی در ژاپن صعودمان را قطعی کنیم و شانس مان 90 درصد است."
اگر ایران بتواند بلیت ریو را به دست بیاورد، جایگاه معروف در والیبال ایران دست نیافتنی تر خواهد شد؛ بیش از سایر هم تیمی هایش و حتی فوتبالیست هایی که در 4 دهه اخیر نتوانستند به المپیک راه پیدا کنند.