به گزارش خبرگزاری برنا، برنامه سینمای ایران پنجشنبه 22 بهمن با حضور پرویز پرستویی، نرگس آبیار، محمدحسین مهدویان و پژمان بازغی برگزار شد.
پرویز پرستویی: هیچ وقت برای سیمرغ بازی نکردم
پرویز پرستویی برنده جایزه سیمرغ بهترین بازگر نقش اول مرد در سی و چهارمین جشنواره فجر گفت: این سیمرغ برای بازی در فیلم بادیگارد ساخته ابراهیم حاتمی کیا به من تعلق گرفت و پنجمین سیمرغی بود که در دوران بازیگری ام از جشنواره فیلم فجر دریافت کردم .
وی ادامه داد: هیچوقت برای دریافت جایزه و یا سیمرغ بازی نکردم و به این موضوع هیچ وقت فکر نمی کنم زیرا معتقدم رضایت مخاطبان از بازی من می تواند بهترین جایزه ام باشد .
بازیگر فیلم سینمایی«بادیگارد» همنین گفت: این سیمرغ را به پنج تن سینمای ایران یعنی عزت الله انتظامی ، علی نصیریان ، جمشید مشایخی ، محمد علی کشاورز و داود رشیدی با افتخار تقدیم می کنم چرا که آنها نسل تکرار نشدنی سینمای ایران هستند.
نفس فرهنگ ایرانی رابه تصویر کشید
نرگس آبیار کارگردان فیلم «نفس» که موفق به دریافت سیمرغ زرین بهترین فیلم از نگاه ملی شد گفت: خوشحالم که موفق به دریافت این جایزه شدم و مهمترین دلیل این سیمرغ را پرداختن به فضای ایرانی و بومی در فیلم و همچنین شناساندن فرهنگ ایرانی ،تاریخی در دوران سخت جنگ می دانم .
کارگردان فیلم «نفس» با اشاره به اینکه این فیلم موفق به دریافت جایزه در بخش هایی چون موسیقی، طراحی صحنه شد که نشان از موفقیت عوامل این فیلم دارد افزود : علاوه بر این سیمرغ بهترین بازیگر مکمل زن به شبنم مقدمی به خاطر بازی در این فیلم اهدا شد که این امر نشان دهنده بازی زیبا و توانایی هایش است البته بازیگر کودک ما در این فیلم نیز جایش برای دریافت جوایز خالی بود و شایسته دریافت جایزه بود.
وی درباره پخش نمایش این فیلم نیز گفت : هنوز مشخص نیست کدام شرکت مسولیت پخش فیلم نفس را بر عهده می گیرد.
آبیار خاطرنشان کرد: امیدوارم تب جشنواره فجر هرچه زودتر فروکش کند و فیلمی مانند نفس توسط مخاطبان در آرامش دیده شود تا در ذهن آنها ته نشین شده و آنها را به چالش بکشد و دراکران عمومی با استقبال خوب از سوی مردم همراه شود .
قرار نیست همیشه فیلم درجه یک بسازیم
محمد حسین مهدویان کارگردان «ایستاده در غبار» پس از دریافت جایزه ویژه کارگردانی در بخش «نگاه نو» گفت: سیمرغ بهترین طراح صحنه و لباس به محمد رضا شجاعی برای فیلم "ایستاده در غبار" اهدا شد واولین سیمرغ بخش سودای سیمرغ؛ نیز برای بخش جلوه‌های ویژه میدانی به ایمان کرمیان تعلق گرفت.ضمن اینکه سیمرغ بهترین فیلم به حبیب والی نژاد برای تهیه کنندگی فیلم "ایستاده در غبار" اهدا شد که دریافت این چهار جایزه در جشنواره فیلم فجر نشان از موفقیت بالای این اثر بوده است.
وی تصریح کرد:فکر می کنم علاوه بر این جوایز در بخش هایی مانند مدیر فیلمبرداری و بازیگری حداقل باید جزء کاندیداها دریافت سیمرغ قرار می گرفتیم.البته یک فیلم ساختیم و چهار جایزه و سیمرغ جشنواره را از آن خود کردیم که بابت آن بسیار خوشحالم و خدا را شکر می کنم.
مهدویان درباره کارهای بعدی خود نیز خاطرنشان کرد: بعد از فیلم «آخرین روز زمستان » و قبل از ساخت «ایستاده در غبار»، ۴ فیلم نامه آماده کرده بودم و دوست دارم ساخت یکی از این فیلمنامه ها را آغاز کنم.
وی ادامه داد: دریافت این جایزه کار من را سخت تر و نگرانی ام را بیشتر می کند.البته قرار نیست همیشه فیلم درجه یک بسازیم و اینکه همه توان خود را برای ساختن یک کار خوب انجام دهیم راضی کننده است.قرار نیست همه فیلم ها نگاه ها را معطوف خود کنند بلکه قرار است بااین فیلم ها مردم با شور و شوق بیشتری به سمت سینما بیایند و به تماشای این آثار بنشینند و از آن لذت ببرند.دوست دارم هر چه سریع تر فیلم بعدی خود را بسازم و تقدیم مردم کنم.
مهدویان در ادامه با بیان اینکه سعی می کند در فیلم بعدی، فیلمنامه ای متفاوت را به تصویر بکشد گفت: ایده های متفاوتی برای ساخت فیلم دارم که برخی شبیه این فیلم و برخی دیگر کاملا متفاوت هستند.البته همواره به سبکی فیلم خواهم ساخت که به آن تعلق دارم و برای به تصویر کشیدن آن باید صبر داشته باشم تا به یک موضوع تکراری و خط تولیدی تبدیل نشود.
وی ادامه داد: حتما فیلم هایی که در آینده در سبکی شبیه به ایستاده در غبار می سازم نکات جدیدی برای عرضه خواهد داشت و متفاوت از این فیلم خواهد بود.
وی در باره اینکه در اوقات بیکاری بیشتر مشغول به چه کاری است یادآور شد: غیر از دیدن فیلم و مطالعه سعی می کنم بیشتر وقتم را با همسر و پسرم سپری کنم چرا که چند ماهی که در گیر ساختن فیلم بودم و یا قبل از آن درگیر فیلم نامه بودم باعث شد خیلی به خانواده ام کم توجهی کنم.زمانی هم که درگیر فیلمنامه هستم شاید بصورت فیزیکی در کنار آن ها باشم اما ذهنم جای دیگری است.
میخواستم در 40 سالگی ام فیلم سینمایی بسازم
در ادامه این برنامه پژمان بازغی بازیگر با سابقه سینما و تلویزیون درباره ورود خود به بازیگری گفت: در اوایل دهه هفتاد و در دورانی که کشور تازه از جنگ فارغ شده بود و شاهد وقوع اتفاقات تازه فرهنگی بودیم در انجمن سینمای جوان ثبت نام کردم. دلبستگی زیادی به سینما داشتم تا اینکه فهیم‌خواه که یکی از اعضاء انجمن به من گفت قصد دارد اولین فیلم بلند خود را بسازد و به من پیشنهاد داد تا در فیلمی بازی کنم.من هم قبول کردم و با همان فیلم برای اولین بار وارد سینما شدم.
وی با بیان اینکه از ابتدا قصد نداشته بصورت جدی وارد سینما شود افزود: قرار نبود بازیگر شوم زیرا می خواستم مهندس شوم و به هیچ وجه نمی خواستم به صورت جدی وارد سینما شوم.
بازغی درباره اینکه تا چه حد موفقیت خود در سینما را بخاطر چهره اش می داند گفت:در اوایل کارم در سینما وقتی کسی این حرف را می زد ناراحت می شدم.در جشنواره فجر پانزدهم بود که با فیلم فهیم خواه در جشنواره فجر حضور پیدا کردم.پس از آن دو سال کاری نداشتم و در دفاتر مختلف بازیگری فرم پر می کردم و عکسم را به آن ها می دادم تا اینکه برای حضور در سریال «آژانس دوستی» با من تماس گرفتند و در آنجا بود که برای نخستین بار توانستم قریبیان را که بسیار به او علاقمند بودم را نزدیک ببینم.
وی ادامه داد: من عاشق بازی او در فیلم های گوزن ها،خاک و ... بودم و قبل از اینکه او را از نزدیک ببینم استرس زیادی گرفته بودم. در کارگاه های بازیگری کیارستمی شرکت کردم و چند فیلم کوتاه هم ساختم و حتی در یک جشنواره فیلم کوتاه هم یکی از این فیلم ها برای دریافت جایزه کاندید شد.برای جشنواره صد ثانیه هم فیلم ساختم و آن را برای جشنواره ارسال کردم اما چون ۳۴ سال سن داشتم و نمی دانستم که برای سازندگان این فیلم ها محدودیت سنی دارند فیلم من را قبول نکردند.
وی با بیان اینکه دوست دارد در سن ۴۰ سالگی اولین فیلم بلند خود را بسازد ادامه داد: الان دو سال از ۴۰ سالگی من گذشته اما چون دیدم باید پخته تر شوم و هنوز به پختگی نرسیده ام این کار را انجام ندادم. به نظرم لازم است که برای ورود به عرصه کارگردانی تجربه ام بیشتر از این ها شود.
بازغی در پاسخ به این سوال که آیا خاطره ای از حضور در جشنواره فیلم فجر دارد گفت: در دوره ۱۶ یا ۱۷ جشنواره فیلم فجر بود که تا آن زمان اصلا برای حضور در مراسم اختتامیه این جشنواره از من دعوت نشده بود. یکی از دوستانم که در حال حاضر یکی از بهترین تهیه کنندگان سینمای ایران است با من تماس گرفت و گفت بیا با هم به مراسم اختتامیه جشنواره فجر برویم.من هم اصلا نمی دانستم آداب حضور در این مراسم چیست و باید افراد بر روی صندلی های تعریف شده برای خود بنشینند. وقتی رسیدیم سالن پایین پر شده بود که من هم به همین خاطر به یکی از اتاق های طبقه بالای سالن رفتم.داشتم با لذت زیادی مراسم را نگاه می کردم که به یکباره خانمی نزد من آمد و گفت تو اینجا چکار می کنی؟ اینجا خانواده من نشسته و تو نباید در اینجا بنشینی.من را از اتاق بیرون انداخت و به همین دلیل تا سال ها بعد که برای مراسم اختتامیه دعوت می شدم به این مراسم نمی رفتم و اصلا رغبتی برای انجام اینکار نداشتم و دلزده شده بودم چرا که می دیدم افرادی که اصلا در خانواده سینما نبودند خیلی مشتاق تر از اهالی سینما در مراسم افتتاحیه و اختتامیه جشنواره فیلم فجر حضور پیدا می کردند.