به گزارش خبرنگار برنا ازفارس، در نخستین جلسه از برنامه های"بازخوانی مقالات عکاسی"مریم نعمت الهی فارغ التحصیل کارشناسی ارشد عکاسی دانشگاه هنر تهران در ارائه خود به بررسی شاخصه های تصویری هویت ملی ایران در عکاسی هنری ایران از دهه 70 به بعد پرداخت.
وی گفت: هنرمندان ایرانی از زمان شکل‌گیری جمهوری اسلامی بنا بر انگیزه‌های متفاوت به استعاره‌های تصویری روی آوردند به گونه ای که از مرحله نخست این دست‌آزمایی که استعاره‌ها در آن به لحاظ کارکرد کلیدی در تفسیر اثر هنری حائز اهمیت بودند و برای هنرمندان فضای گردشی آزاد را جهت بیان ناگفته‌ها فراهم می‌آوردند.
فارغ التحصیل کارشناسی ارشد عکاسی دانشگاه هنر تهران افزود: در ادامه برهه زمانی دیگری فرا رسید که در آن هنرمندان دچار تب استفاده از نقوش هویتی و فرهنگی شدند.
نعمت الهی ادامه داد: در دهه 70 ، تجربه‌هایی با زبان نوین و محتوایی جدید و مستقل از ژانرها و چارچوب‌های مرسوم در عکاسی هنری ایران آغاز می‌شود،این تجربه بن‌مایه اصلی چیزی را شکل می‌دهد که امروزه عکاسی معاصر ایران شناخته می‌شود.
وی اضافه کرد: توجه به ایجاد گونه‌ای هنر ایرانی- اسلامی مستقل از هنر غربی با ظرفیت‌های انتقال ارزش‌های فرهنگی ملی از اهداف این گرایش بود و در این دوره طرح دوباره مسئله هویت هنری و ملی و مسئله صیانت از این هویت در برابر فرهنگ غربی، در قالب بازگشت به عناصری از هنر عامیانه ، کارمایه‌ها و مضامین سنتی در هنر این دوره تجلی یافت.
فارغ التحصیل کارشناسی ارشد عکاسی دانشگاه هنر تهران بیان کرد: نقوش مورد استفاده هنرمندان را می توان بطور کلی در این غالب ها گنجاند" کلیشه‌های فرهنگ بصری شرق شناسی، شمایل‌ها، اماکن تاریخی و مذهبی، عناصر مذهبی، عناصر تزئینی و نقوش فرهنگ بومی و سنتی و ایرانی".
نعمت الهی با در نظر گرفتن نقش مایه های بومی، رویکرد عکاسان معاصر را در چهار بخش بررسی کرد:"همجوارسازی و ایجاد پیوند آشکار میان نشانه‌های فرهنگ سنتی والای ایرانی و جلوه‌های فرهنگ روزمره معاصر ایران" که در این زمینه عکس‌های صادق تیرافکن و بابک کاظمی قرار می‌گیرند. "نمایش تضادهای تاریخی – فرهنگی ( سنت و مدرن ) و محدودیت‌های اجتماعی - سیاسی بر زمینه زندگی شهری معاصر ایران"به عکس های از سیامک فیلی زاده و محمدرضا شریف زاده توجه داشت. " آگاهی تاریخی و احیای هویت" مهدی مقیم نژاد و بهمن جلال را می توان در نظر داشت. در فضای "اگزوتیسم" کار های شیرین نشاط و شادی قدیریان، در این زمره قرار می گیرند.
وی همچنین تاکید کرد: اثر هنری نه صرفا توسط هنرمند بلکه با همکاری گروهی که " نیروی پشتیبانی" نامیده می‌شود (این نیرو با توجه به هنرمند و هر جامعه‌ای تغییر می‌کند. برای عکاسی با نگاهی کلی : نگارخانه‌دار، مجموعه‌دار، ناشر ، منتقد، مخاطب و چاپخانه‌دار نیروی پشتیبانی را شامل می‌شوند، که این مجموعه جامعه هنری خوانده می‌شود و این جامعه هنری با تمام جوامع دیگر مرتبط می‌شود ) شکل می‌گیرد؛ بنابر همین دلیل، خط سیر کاری هنرمند و سبک رایج زمانه و میزان فروش کارهای هنری و ... به همه این عوامل بستگی دارد و تنها به هنرمند برنمی‌گردد. و حتی به طور مستقیم هم می‌تواند بر عکاسی هنری ایران تاثیرگذار باشد.
فارغ التحصیل کارشناسی ارشد عکاسی دانشگاه هنر تهران در پایان تصریح کرد: سه رویکرد، غالب بر آثار این هنرمندان است که شامل آثاری که عمدتا با یک نگاه زیبایی شناسی به نقشمایه ها بوجود آمده اند؛ آثاری که درگیر ارجاعات تاریخی و هویت اندیش هستند و آثاری که با توسل به عناصر هجو در نهایت بازتابنده یک رویکرد اگزوتیک به نقشمایه های فرهنگی اند.است.