قصیده پروژه‌ای برگرفته از موسیقی سنتی ایران و موسیقی فلامنکو

آن روزنامه از پنج ستاره‌ای که برای ارزش‌گذاری آثار موسیقایی و کنسرت‌ها می‌دهد، به این کنسرت داده بود و این نشان می‌دهد که این پروژه تا چه اندازه با یکدیگر هماهنگ بوده‌اند. «معتمدی» در این اثر قطعاتی را در دستگاه‌هایی چون چارگاه، همایون و بیات اصفهان نوشته است که فواصل و مشترکات بسیاری با موسیقی فلامنکو دارد. او آواز می‌خواند و نوازندهٔ فلامنکو جواب آواز را می‌داد؛ برای همین است که این خواننده می‌گوید: «فکر می‌کنم در پیوند این دو نوع موسیقی، نقطهٔ عطفی رخ داده است.»

بعد از آن این پروژه در بسیاری از فستیوال‌های فلامنکوی سراسر جهان اجرا شد که از جملهٔ آن می‌توان به فستیوال فلامنکوی شهر خرز اشاره دارد که بیش از ۵۰ سال است که قدمت دارد و «معتمدی» توانست در آن آواز موسیقی سنتی اجرا کند؛ آن هم در حالی که تا پیش از آن تنها موسیقی فلامنکو شنیده شده بود. البته این خواننده همواره دغدغهٔ اجرای «آواز» را در بسیاری از فستیوال‌هایی که می‌رود و حتی در کنسرت‌هایش دارد، در این پروژه هم علاوه بر قطعات آوازی چند تصنیف قدیمی و چند تصنیف که متناسب با ریتم موسیقی فلامنکوست را آهنگسازی و اجرا کرده است.

خودش دربارهٔ تلاشش برای احیای آواز ایرانی چنین توضیح می‌دهد: «در دوره‌ای ما به خاطر ناآگاهی تمام معماری و بافت شهر‌هایمان را تخریب کردیم و بناهایی ساختیم که هیچ هویتی مدارند و اسم آن را معماری مدرن گذاشتیم. این در حالی است که اتفاقا آنچه عرضه کردیم، به هیچ‌وجه با هنر مدرن سنخیتی نداشت. بعد از آنکه گردشگران خارجی به ایران آمدند و از معماری قدیمی ایرانی ابراز حیرت کردند و خواستار بازسازی و الگوبرداری از آن شدند؛ ما تازه متوجهٔ این ماجرا شدیم که چه چیز با ارشی را از دست دادیم. این اتفاق در حالی رخ داد که بخش مهمی از میراث کهن فرهنگی‌امان را از دست داده بودیم. حالا موسیقی‌امان نیز در چنین وضعیتی قرار دارد. موسیقی سنتی و آواز را کم‌ارزش می‌دانیم؛ اما زمانی ارزش این مساله مشخص می‌شود که از مرزهای خودمان بیرون می‌رویم و می‌بینیم که این آثار تا چه اندازه در خارج از ایران با استقبال مواجه می‌شود؛ اما ما گاهی خودمان فراموش می‌کنیم که ساز و آواز اصلیترین فرم موسیقی ایرانی است.»

او را در این کنسرت‌ها که در چهار سالن معتبر آمریکا از جمله کارنگی هال نیویورک، موزه هنر کلیولند، لایسنر هال واشنگتن دی سی و مرکز فرهنگی هنری برکلی اجرا می‌شود، سینا جهان آبادی و حبیب مفتاح به عنوان نوازندگان ایرانی گروه همراه خواهند بود.

پروژه قصیده تاکنون در رویدادهایی چون فستیوال فلامنکوی خِرِز (جنوب اسپانیا)، فستیوال فلامنکوی سویل (جنوب اسپانیا)، فستیوال مورگن لند (اوسنابروک – آلمان)، فستیوال فلامنکوی آمستردام، تئا‌تر رازا (اوترخت- هلند)، فستیوال فلامنکوی مادرید (اسپانیا)، فستیوال فلامنکوی رُم- ایتالیا، سالن بزرگ موزیک خِبا آمستردام و فستیوال کرِمس اتریش اجرا داشته است. او می‌گوید فرم ساز و آواز همواره از جذابیت‌های بسیاری برای هنردوستان غیر ایرانی برخوردار است. او اما دربارهٔ حضورش در فیلم «سیانور» با آهنگسازی «بهزاد عبدی» هم می‌گوید: «آقای عبدی از دوستان قدیمی من هستند و من همیشه گمان می‌کنم ایشان یکی از بزرگ‌ترین استعدادهای موسیقی ایران به شمار می‌رود و بسیاری از آثاری که نوشته است، استانداردهای جهانی دارد. او وقتی به من پیشنهاد داد که قطعه‌ای که برای این فیلم ساخته است را بخوانم، با کمال میل پذیرفتم و این کار را انجام دادم. موسیقی این فیلم اارکسترال است و تنظیم خاصی دارد و حالا هم از اتفاقی که دری ان اثر رخ داده، بسیار خوشحالم.»

به گزارش خبرگزاری برنا به نقل از "سایت موسیقی ما" او همچنین آنطور که می‌گوید از سال آینده قرار است در زمینهٔ آهنگسازی نیز فعالیت بیشتری انجام دهد و اصلا شاید اثری را با آهنگسازی خودش به بازار عرضه کند: «ما در هنر سینما، مفهومی با نام سینمای مولف داریم و شاید من این تجربه را در زمینهٔ موسیقی تکرار کنم.» معتمدی اما در سال آینده چندین اثر را توسط انتشارات تازه تاسیس خود به بازار عرضه خواهد کرد. از او به تازگی، آلبوم صوتی و تصویری «عشقیم گل» تازه‌ترین اثر موسیقایی حسین علیزاده منتشر شده است.

در آلبوم «عشقیم گَل» (عشقم بیا)، حسین علیزاده تار، رادمان توکلی تار، علی بوستان سه‌تار، سیامک جهانگیری نی، پژمان حدادی تنبک و سازهای کوبه‌ای، بهنام سامانی دف و سازهای کوبه‌ای، نگار بوبان عود، پریچهر خواجه قانون، سینا جهان‌آبادی کمانچه، سیاوش برهانی بم تار، محمد انشایی قیچک، وحید اسداللهی گارمون و محمد معتمدی، پوریا خواص، راحله برزگری و صبا حسینی به‌ عنوان خواننده حضور دارند.