صفحه نخست

فیلم

عکس

ورزشی

اجتماعی

باشگاه جوانی

سیاسی

فرهنگ و هنر

اقتصادی

علمی و فناوری

بین الملل

استان ها

رسانه ها

بازار

صفحات داخلی

در آستانه سالگرد ایشان منتشر شد؛

چند خاطره بازگو نشده از سیداحمد خمینی

۱۳۹۴/۱۲/۲۲ - ۱۰:۴۲:۰۰
کد خبر: ۳۸۳۴۴۴
مرحوم سیداحمد خمینی بیش از آنکه به عنوان یکی از شخصیت های برجسته و تاثیرگذار در روند انقلاب و تشکیل حکومت جمهوری اسلامی ایران شناخته شده باشد، به عنوان فرزند امام خمینی(ره) شناخته شده است.

به گزارش گروه خبر خبرگزاری برنا، این امر باعث شده است تا بسیاری از ویژگی‌های شخصیتی ایشان ناخواسته نادیده گرفته شود. رسانه‌ای نبودن، عدم جنجال‌سازی و بزرگنمایی امور و به طور کلی ویژگی‌های منحصربه فرد شخصیتی یادگار حضرت امام (ره) نیز به این مغفول ماندن کمک کرده است.

با این وجود، واقعیت آن است که مرحوم سیداحمد خمینی، که در تمام عمر مبارک حضرت امام (ره) لحظه ای از آن یگانه دوران جدا نشده بود، تاثیری انکارناپذیر در روند انقلاب اسلامی داشت.

علایق شخصی، نقش میانجیگری و ریش‌سفیدی یادگار امام در بسیاری از مواردی که می توانست به بحرانی در مسیر انقلاب منجر شود، پس از سال‌ها به مرور توسط نزدیکان و معاشران هویدا می‌شود.

در سالروز وفات ایشان، "آستان" چند خاطره درباره آن مرحوم را مرور کرده است:

حاج احمد آقا بهاءالدینی، از نزدیکان به بیت حضرت امام (س): رابطه قلبی امام (ره) و سید احمد آقا خمینی بسیار نزدیک بود

سید احمد آقا بعد از رحلت امام (س)، پنج شنبه ها و یا روزهایی که مناسبت خاصی داشت در مرقد مطهر نماز می خواندند و با دوستان به بحث و گفت و گو می نشستند و سپس به سمت جماران حرکت می کردند. شبی حاج احمد آقا از دوستانشان درباره یک فردی پرسید که آن فرد فوت شده بود.حاضرین ابراز بی اطلاعی کردند اما سید احمد آقا بیشتر از آن فرد پرسید تا جایی که گفت هر طور شده همسر این فرد را پیدا کنید و او را به جماران بیاورید. با هر سختی شد همسر آن مرحوم را پیدا کردیم و به نزد سید احمد آقا آوردیم وی به هرکس که در آن اتاق بود گفت که آنجا را ترک کنند. وی از آن خانوم عذر خواهی کردند که به دلیل مشغله و کار زیاد نتوانستند احوال وی و خانواده اش را جویا شوند و از حال و روز زندگی اش پرسید که یکدفعه آن خانوم به گریه و زاری افتاد ، حاج آقا فکر کردند که این زن ناراحت شده و حس تحقیر به وی دست داده سید احمد آقا کمی سکوت کردند تا حال آن خانوم روبه راه شود. بعد از چند لحظه آن خانوم شروع به صحبت کرد و گفت: دیشب زمانی که شما نماز جماعت را به پا داشتید من هم آنجا بودم و پشت سر شما نماز خواندم بعد از اینکه شما رفتید من بر سر مزار امام (س) رفتم و گریه و زاری کردم و از ایشان خواستم تا برای من کاری بکنند تا اوضاع بد من سر و سامان بگیرد فشار مالی روی خانواده من زیاد است و فرزندانم همه بیکار هستند به هر کدام از آشنایان هم که می گویم اعتنا نمی کنند و می گویند از امامت ، این چیزها را بخواه که من دیشب این چیزها را از آن بزرگوار خواستم و امروز شما مرا احضار کرده اید. رابطه قلبی امام (س) و سید احمد بسیار نزدیک بود به صورتی که نمونه این قبیل اتفاقات بسیار زیاد بود.

حاج حسین آقا سلیمانی، از نزدیکان به بیت حضرت امام(س)؛ وقتی حاج احمدآقا در قم عمامه را برداشت و عینک زد

رفتار صمیمی و معنویت حاج احمد آقا بر همه عیان بود. آن مرحوم بسیار با بصرت بود و خیلی کم اتفاق می افتاد که عصبانی شوند. یک مرتبه ما به همراه وی در ایام دفاع مقدس به قم سفر کردیم. هواپیماهای دشمن بر فراز شهر دیده می شدند. حاج آقا به من گفت: حسین آقا ماشین را نگه دار تا ببینم چه اتفاقی می افتد و آن مرحوم نگران این بودند که آن هواپیماهای جنگی شهر قم را بمب باران نکنند. در همان لحظه که حاج احمد آقا، آسمان را نگاه می کردند سه راه قم را بمب باران کردند که آن مرحوم گفت برویم ببینیم چه اتفاقی برای مردم افتاده است. ما به سمت محل بمبم باران راه افتادیم. ایشان عمامه خود را برداشت و عینکی بر چشم زد که شناخته نشود ما تا آنجا که امکانش بود جلو رفتیم و سید احمد آقا وقتی این صحنه ها را می دید واقعا متاثر و از اینکه نمی تواند کاری انجام دهد ناراحت بود.

مهدی نصیری، سردبیر و مدیرمسئول سابق روزنامه کیهان؛ خاطره اولین و آخرین دیدار سردبیر سابق کیهان با مرحوم سیداحمد خمینی

سال ۱۳۶۹ در دوره ای که سردبیر و مدیر روزنامه کیهان بودم، همراه با محمد آقای مطهری فرزند شهید آیت الله مطهری و آقای تقی دژاکام خبرنگار کیهان برای انجام مصاحبه ای در باره شهید مطهری به مناسبت سالگرد شهادت ایشان، خدمت مرحوم حاج احمد آقا در جماران رسیدیم و این البته اولین و آخرین دیدار من با آن مرحوم بود. در اتاقی منتظر ایشان بودیم که وارد شدند و همین که روی صندلی قرار گرفتند بعد از احوالپرسی با حالتی نسبتا عصبانی گفتنددر فرودگاه مهر آباد یک فروند هواپیمایی آمریکایی با ارام آن کشور که ظاهرانوعی کمک‌های معمولی برای زلزله زدگان را بارخودداشت،به زمین نشسته است اما هیچ کس نه روزنامه ها و نه صدا و سیما به این امر اعتراض نکرده اند و حتی کیهان هم موضعی در این باره نداشته است؛ آیا از آقای هاشمی (رییس جمهور وقت)می ترسید؟ (گفتنی است که هواپیمای آمریکایی حامل کمک های نا چیز دولت آمریکا برای زلزله زدگان رودبار بود.) من به ایشان گفتم که نه این طور نیست (یعنی ترسی از کسی در کار نیست) اتفاقا همین امروز قبل از این که خدمت شما برسیم من سرمقاله ای را در باره همین موضوع نوشته ام که در کیهان عصر امروز به چاپ خواهد رسید.

پاسخ من یخ جلسه را آب کرد و مصاحبه را در باره شهید مطهری آغاز کردیم و به پایان رساندیم. مصاحبه ای اختصاصی و خواندنی که در کیهان آن سال چاپ شد.

علی علی یاری، خادم حرم امام (س): حاج احمد آقا حقوق یک ماهم را در یک شب دادند

حاج احمد آقا همیشه بعضی پنج شنبه ها و جمعه ها نماز را در مرقد مطهر امام (س) برگزار می کردند. روزی در صحن نشسته بودند و در حال بحث و گفت و گو با دوستانشان بودند. نیمه های شب حاج آقا به همراه آقای سراج و هاشمی در مرقد حضور یافتند. من به خدمت آن مرحوم رفتم و خود را معرفی کردم و گفتم یکی از خادمان امام (س) هستم. آن بزرگوار دست در جیبشان کردند و مبلغ 5 هزار تومان که به اندازه حقوق یک ماه من بود به من دادند.

کاظم رحیمی، از دوستان یادگار امام (ره): فوتبال حاج احمد آقا در سطح تیم ملی بود

در دبیرستان حکیم نظامی شهر قم ما به بازی فوتبال مشغول بودیم که مقام های متعددی نیز در سطح آموزشگاه های قم بدست آوردیم. یک روز که ما در همین زمین ها که در آن زمان غروی نام داشت مشغول بازی بودیم که آقای ابوذری کارشناس استعداد یاب باشگاه فوتبال شاهین به سر زمین آمد و مشغول آموزش کارهای تکنیکی به من و دوستانم شد. بعد از مدت زمان یک یا دو هفته دکتر احتشامی موسس باشگاه فوتبال شاهین به سر زمین تمرین ما حاضر شدند. بازی به صورت جدی تر ادامه یافت. دکتر اکرامی بعد از بازی من را صدا کرد و برنامه تمرین تیم شاهین را به من داد و اعلام کرد که من از این به بعد عضو تیم شاهین هستم. بعد از بازی های تیم شاهین من به عنوان بازیکن تیم ملی انتخاب شدم. دکتر احتشامی از طریق من اعلام کرد که به حاج احمد خبر بدم تا برای تمرین بر سرزمین بیاید. فوتبال حاج احمد آقا نیز در سطح تیم ملی بود که دکتر احتشامی به دنبال حضور وی بر سر زمین تمرین بود. آن مرحوم چند جلسه ای بر سر زمین تمرین حاضر شد اما به دلیل اینکه فوتبال را مانعی برای نهضت و مبارزات خود می دانست تمرین هایش را ادامه نداد

نظر شما