سالی تمام شد و بهاری در راه است

به گزارش گروه خبر خبرگزاری برنا؛ در آستانه نوروز 95 محمد میرزابیگی پیامی نوروزی خطاب به همکاران و به ویژه جامعه پرستاری  صادر کرد.

متن پیام آقای محمد میرزابیگی بدین شرح است: سالی تمام شد و بهاری در راه است، بهاری که سرآغاز سالی جدید و سرآغاز نو شدن، شکفتن و شکوفا شدن است.

یا مقلب القلوب و الابصار

یا مدبر الیل و النهار

یامحول الحول و الاحوال

حول حالنا الی احسن الحال

با شروع  شروع فصل بهار که در فرهنگ و تمدن اصیل ما ایرانیان نماد نوروز و نوشدن زمان است و بزرگترین تحولات را با خود به همراه دارد. تحول در طبیعت، تحول در آب و هوا، تحول در پوشش، تحول در مناسبات اجتماعی و... چه زیبا به مصداق دعای تحویل سال خداوند عظیم را با تمام صفات دگرگون  کننده اش می خوانیم و از او می خواهیم که تحول در حال مارا به احسن الحال به وجود بیاورد. خوب است خود ما نیز همراه با این خواستن، تغییر و تحول درونی خویش را آغازگر و ادامه دهنده باشیم.

ما اکنون در زمانه ای پرشتاب، با تغییر و تحولات شگرف و در عصر فوری کهنه شدن هستیم در عصری هستیم که آرمانگرایان، بی پروایان و تحول خواهان هر غیر ممکنی را ممکن می کنند و دست به امید آفرینی و آفرینش گری های علمی می زنند چرا من و شما در این سال نیز یکی از تغییردهندگان، تحولگران و فرصت سازان نباشیم؟

پرستار و پرستاری قلب نظام سلامت است و پرستاران خلاق، کوشا و بی ریا با رفتار و اخلاق خود در تیم سلامت، مصداق قلب مشارکت آفرینی هستند. پرستاران ایران اسلامی ما بهترین پرستاران دنیا و بهترین های نظام سلامت کشورمان بوده و هستند و با سختکوشی تمام، بدون درنظرگرفتن زمان و مکان به معنای واقعی هنر عزت مندی و عزت طلبی را به نمایش گذاشته اند. پرستاران ما در اقصی نقاط کشور، آغاز سال جدید و حتی لحظه تحویل سال را بر سر سفره هفت سینی خواهند بود که با هنرمندی خود و همکاران در بخش های بیمارستانی وایستگاه های پرستاری (استیشن) چیده اند و بیماران و مددجویان را همچون اعضای خانواده های خود گرامی می دارند.

کاش این صحنه های زیبا را دوربینی به تصویر یا قلمی به تصویر بکشد که همه بدانند پرستار و پرستاری فقط عجین با بیماری و درمان نیست بلکه عجین با سلامتی، شفا، بازآفرینی زندگی، شخصیت و همراه و حامی فرهنگ و آداب و رسوم مددجویان و بیماران حتی بر روی تخت های بیمارستانی است.

پرستاران ، حق دارند که همه مسئولین از حقیر که کوچکترین خادمشان هستم تا دیگر مسئولین اجرایی، تقینی و قضایی و ... همه و همه به گونه ای تلاش و برنامه ریزی نماییم که پرستار ما، پرستار واقعی انسان و خلیفه الله- به با تمام سطح و عمقی که از تعریف انسان، سلامتی و بیماری سراغ داریم- باشد.

 به فضل و رحمت الهی در سال 93 و 94 اقدامات عملی و خوبی برای این عزیزان صورت گرفت که کمتر از آنها تبلیغات شد.

 امیدوارم در سال 95  همه نهادهای ذیربط  در نظام سلامت از فرصت ها به گونه ای استفاده نمایند که با هم افزایی و همگرایی، دستاوردها را برای مردم، نظام سلامت پرستاری و پرستاران مضاعف و قانع کننده تر شود.

بصیرت، تحلیل و تفکر خودمان را به سمت و سویی گرایش دهیم که با استفاده از توان ذخایر، داشته ها و توانمندی های بسیار زیاد حرفه، علم و هنر پرستاری به نداشته های لازم و مورد نیاز دست پیدا کنیم. چه آنکه مسیر پر فراز و نشیب دو دهه قبل تاکنون حاکی از آن است که کسانی که آنها اهداف محدود تعریف کرده و اراده های پولادین خود را به کار بسته و کمتر حرف زده و بیشتر عمل کرده اند، مسیر عزت و اعتلای حرفه ای را قوی تر طی کرده اند و البته هنوز در نیمه راه هستند و بدون رضایت دادن به وضع موجود و بدون توجه به حواشی و فروع، با اصولی که بدان اعتقاد دارند، با عزمی راسخ به پیش می روند.

در پایان از خداوند متعال خواستارم به همه ما و به ویژه پرستاران و سایر اعضای تیم سلامت، سلامتی، توان و توفیق دهد تا به گونه ای عمل نمایند که به مصداق متحول شدن در سال جدید، با افکار، اهداف و برنامه های نو، مسیر تحول، تغییر و اعتدال را به نفع بندگان خدا طی کنند. انشا الله...