به گزارش سرویس ورزشی خبرگزاری برنا؛ هندبال یکی از رشته هایی است که با کمترین سرمایه گذاری نسبت به ورزش های تیمی به موفقیت می رسد. گواه این ادعا پتانسیل بالای جوانان ایرانی در این رشته است.
متاسفانه گاهی برخی تنگ نظری ها اجازه بهره برداری از تمام پتانسیل موجود هندبال را نمی دهد و این مسئله و برخی مسائل دیگر در سال 1393 منجر به روی کار آمدن ابوالحسن مهدوی شد. او که پیش از آن سابقه پررنگی در مدیریت ورزشی کشور داشت در ابتدا حتی به عنوان منجی هندبال مطرح شد. با این حال حتی مهدوی هم نتوانست خرمن آتش اختلافهای هندبال را خاموش کند و به همین دلیل سال 1394 هم برای هندبال ایران با ناکامی به پایان رسید.
در این میان تنها تغییر محسوس در مدیریت هندبال شیوه تعامل مسئولان با رسانه ها و افکار عمومی بود، چنان که مسئولان جدید فدراسیون هندبال در سال 94 تا حد ممکن از تعامل با رسانه ها و پاسخگویی به افکار عمومی خودداری کردند.
مسابقات قهرمانی کشور رده سنی نوجوانان در سال 94 با ابتکار تیم جدید مدیریتی فدراسیون به صورت بین المللی برگزار شد. حضور 10 تیم خارجی در کنار حدود 90 تیم داخلی از شهرستان های مختلف زمینه برگزاری یک دوره مسابقه به صورت جشنواره را در شهر مشهد پدید آورد. اگرچه انتقادهای زیادی درباره هزینه این مسابقات و بدهی های فدراسیون مطرح شد اما نفس انجام چنین رقابت هایی زمینه توسعه هندبال در گوشه و کنار کشور و همچنین بالا رفتن انگیزه نوجوانان هندبالیست را به دنبال داشت.
انحلال و انصراف چهار تیم (گهر زمین، ثامن سبزوار، هلدینگ خلیج فارس، ثامن مشهد) در جریان لیگ برتر هندبال سال 1394 یکی از بزرگترین چالش ها را پیش روی فدراسیون و خانواده هندبال گذاشت. در حالی که تیم های ریشه داری نظیر ثامن الحجج و سپاهان و ذوب آهن به عنوان پرافتخارترین تیم های تاریخ هندبال دیگر حاضر به سرمایه گذاری در این ورزش نبودند، عملا کیفیت برگزاری مسابقات لیگ 1394 تحت تاثیر قرار گرفت.
فقدان ساختار مناسب برای جذب سرمایه در لیگ برتر و محقق نشدن وعده مسئولان برای پوشش گسترده خبری مسابقات لیگ، همچنین بی برنامگی در تنظیم جدول مسابقات و لغو مکرر بازی ها در نهایت موجب شد تا چند باشگاه از لیگ کنار بکشند. همین موضوع موجب تغییر برنامه مسابقات و لغو پی در پی بازی ها شد. عملا برخلاف وعده مسئولان کیفیت و کمیت لیگ برتر والیبال در سال 1394 نه تنها بهتر نشد بلکه نسبت به سال های قبل بدتر بود.
از سوی دیگر انصراف دو تیم متمول ثامن الحجج، همچنین سوق دادن سرمایهگذاری این موسسه برای حمایت از جام نهاد ریاست جمهوری رده سنی نوجوانان، در عمل موجب کاهش میزان سرمایهگذاری در لیگ هندبال و افت میانگین دستمزد بازیکنان و مربیان شد. قدر مسلم میانگین دستمزد تمام بازیکنان لیگ در سال 94 نه تنها بهتر نشد بلکه افت محسوسی داشت. بازیکنان و ملی پوشان هندبال هم با این شرایط در ابتدای فصل بدون تیم ماندند. برخی به باشگاه های خارجی پیوستند و تعدادی نیز در تیم هیات هندبال تهران با سرپرستی فدراسیون و مشکلات مالی عدیده مشغول شدند.
تیم ملی هندبال ایران سرانجام بعد از مدت ها با ترکیب کامل در مسابقات انتخابی المپیک قطر شرکت کرد، همه حریفان آسیایی را شکست داد و تنها در فینال به تیم چند ملیتی قطر باخت. هندبالیست های ایران در مسابقات انتخابی المپیک بار دیگر تواناییهای خود را نشان دادند. البته در جریان مسابقات خبرهایی از درگیری لفظی چند بازیکن و سرمربی تیم منتشر شد اما هیچ گاه جزئیات بیشتری از آن به بیرون راه نیافت. اما همین اختلاف ها سبب به حاشیه رفتن تعدادی از بازیکنان در اردوهای بعدی شد.
قدرمسلم تیم ملی هندبال ایران در مسابقات انتخابی المپیک به یک نتیجه خوب دست یافت و نقره گرفت. هندبالیست های ایران اگرچه جواز حضور در المپیک را کسب نکردند اما موفق به دریافت سهمیه شرکت در مسابقات بین قاره ای المپیک شدند. هندبالیست های ایران حالا باید از 25 فروردین ماه با تیم های سوئد، اسلوونی و اسپانیا دیدار کنند.
به دنبال کناره گیری چند تیم از لیگ برتر و کاهش دستمزد بازیکنان، ستاره هایی نظیر استکیها پیشنهاد مناسبی برای بازی در لیگ های داخلی نداشتند. تا شروع لیگ عملا هیچ تیمی حاضر نشد دستمزد مناسبی به آن ها بدهد، پس ناگزیر شدند تا برای بازی به تیم های خارجی بروند. توانایی آنها به حدی بود که بهراحتی جذب بهترین باشگاه های جهان شدند. اما به هر ترتیب تحت فشار و شرایط ویژه ای در حالی که مجبور بودند، قرارداد پیشنهادی را امضا کردند. قراردادی که آن ها را ملزم می کرد در ایام مسابقات رسمی در خدمت تیم باشگاهی باشند. همین موضوع موجب شد بعدها با اعلام برنامه مسابقات قهرمانی آسیا و تداخل آن با مسابقات قهرمانی باشگاه های اروپا بازیکنان ایران اجازه حضور در اردوهای تیم ملی را پیدا نکنند یا دیرتر به اردوها برسند.
در مقابل، مسئولان فدراسیون و سرمربی تیم ملی هم با اعمال قوانین سختگیرانه و جریمه بازیکنان غایب در اردوهای تیم ملی عملا مانع از هر گونه تعامل شدند. در نهایت شاخص ترین چهره های سال های اخیر هندبال ایران از همراهی تیم ملی در مسابقات قهرمانی آسیا بازماندند.
تنها افتخار تیم ملی هندبال بزرگسال ایران به کسب سهمیه مسابقات جام جهانی در سال 2011 برمی گردد. جایی که ملی پوشان ایران موفق شدند با کسب مدال برنز مسابقات قهرمانی آسیا به جام جهانی صعود کنند. اما چهار سال بعد ترکیب اصلی عملا حتی یکروز هم فرصت تمرین کنار هم نداشتند. تیم ملی با تغییرات زیادی نسبت به مسابقات انتخابی المپیک عازم این مسابقات شد. در نهایت نسبت به دوره قبل دو پله سقوط کرد و سهمیه جام جهانی را از دست داد. تا عملا هندبال ایران یک بازگشت به عقب را تجربه کند.
در مسابقات هندبال جام باشگاه های آسیا سال 2016 هیچ نماینده ای از ایران حضور نداشت و این موضوع انگشت تعجب را بر لب بسیاری از علاقهمندان این ورزش گذاشت. در سال های اخیر مسابقات هندبال جام باشگاه های آسیا محل حضور حداقل دو تیم از لیگ ایران بود. اما در این دوره هیچ نماینده ای از ایران در این مسابقات شرکت نکرد. با جدایی باشگاه های متمول از لیگ، متاسفانه فدراسیون اقدامی برای معرفی تیم های دیگر انجام نداد یا به تعبیری باشگاه ها هم از این موضوع استقبال نکردند. در عمل مسابقات جام باشگاه های آسیا 2016 هندبال بدون نمایندگان ایران برگزار شد.