به گزارش خبرگزاری برنا، حسین اسرافیلی، با بیان اینکه هر جریانی در طول رویش و استمرار خود، تحولاتی را ناخودآگاه می‌پذیرد، اظهار کرد: جریانات هنری و ادبی، در مسیری که طی می‌کنند، پالایش‌ها و ریزش‌هایی را پشت سر می‌گذارند و به سمت و سوی تکامل پیش می‌روند.
وی ادامه داد: حرکت و جریان هنر انقلاب به ویژه در زمینه شعر به وجود آمده است. ابعاد نگرشی در آغاز حرکت انقلاب به ویژه در سال‌های ۵۹ و ۶۰ که جنگ نیز به ما تحمیل شد، در شعر نیز حضور موثر و مستمر داشته و تفکر و نگاه شاعران آمیخته با تعهدات دینی و انقلابی بود و فضای جامعه هم همین را می‌طلبید. به مرور شعرهایی که موضوعات انقلاب هم در آن‌ها بود، از شعار به سمت شعور بیشتری رفت و شعر هم از نظر فرم و درون‌مایه و ساختار تکامل پیدا کرد.
اسرافیلی با بیان اینکه شعر در سال‌های اخیر، توسط برخی افرادی که توجه به آرمان‌های انقلاب نداشتند به ورطه‌های هنر برای هنر کشش پیدا کرد، افزود: در این سال‌ها شاهد حضور برخی چهره‌های جوان هستم که نه تنها در شعرشان از آرمان‌های انقلاب بهره نبرده‌اند، بلکه به نوعی بی‌اخلاقی در شعر روی آورده‌اند و مسائلی را در شعر مطرح می‌کنند که بسیار غیراخلاقی و مستهجن هستند.
این شاعر پیش‌کسوت کشور همچنین گفت: زبان نجیب و فاخر ادب فارسی امروزه توسط کسانی به کار گرفته می‌شود که متاسفانه در املای کلمات هم مشکل دارند و اخیرا هم که مد شده غلط‌های نوشتاری را در اشعارشان پیدا می‌کنند و اشتباه خود را هم نمی‌پذیرند و به عنوان مثال به جای علامت تنوین، از حرف «نون» استفاده می‌کنند.
وی خاطرنشان کرد: از سوی دیگر آسیبی وجود دارد که شاعران ارزشی مفاهیم مدنظرشان را با زبان کلاسیک می‌سرایند و اشعارشان چیزی شبیه سروده‌های قرن پنجم هجری است و مخاطب امروز با این گونه آثار بسیار غریب است. این گونه اشعار همچون انگشتری هستند که نگین اصیل دارد، اما آن را در رکابی حلبی می گذاریم.