معاون امور موزههای سازمان کتابخانه ها، موزه ها و اسناد آستان قدس رضوی در گفتگو با خبرنگار برنا در مشهد اعلام کرد: تنها در طول یازده روز ابتدایی سال جدید، حدود 72 هزار و 300 نفر از سرتاسر دنیا از این مجموعه بازدید کردند که «موزه مرکزی»، «گنجینه قرآن و نفایس و گنجینه هدایای رهبری»، و همچنین «موزه مردمشناسی»، به ترتیب بیشترین تعداد بازدیدکنندگان را به خود اختصاص دادند.
دکتر علی سوزنچی خاطرنشان کرد: با توجه به حجم بالای بازدیدکنندگان این موزهها در طی سال و همچنین تجربه هرساله این مرکز مبنی بر افزایش چشمگیر مراجعه علاقهمندان به این موزهها در ایام تعطیلات نوروز، جهت رفاه حال زائران، ساعات بازدید از موزه مرکزی در هفته دوم تعطیلات نوروزی با سه ساعت افزایش به 8 تا 22 تغییر یافت.
وی در ادامه، این مرکز را با 16 گنجینه تخصصی در چهار ساختمان مستقل و 16 هزار متر مربع فضای نمایشی، یکی از غنیترین موزههای منطقه برشمرد و اظهار داشت: در این مجموعه بیش از 7 هزار شیء تاریخی، هنری و فرهنگی منحصربهفرد به نمایش گذاشته شده است.
سوزنچی در این ارتباط به موزه قرآن و نفایس، به عنوان اولین موزه قرآن جهان با ماهیت دینی و هنری اشاره کرد و اظهار داشت: از برجستهترین آثار به نمایش درآمده در این موزه، قرآنهای منسوب به دستخط ائمه اطهار علیهمالسلام است. وی همچنین گنجینه هدایای مقام معظم رهبری را شامل بخشی از دیدنیترین هدایای سران و شخصیتهای برجسته ایرانی و خارجی و همچنین ارادتمندان به مقام معظم رهبری دانست که طی چندین دوره، توسط معظمله به این موزه اهدا شده است.
سوزنچی در ادامه، موزه فرش را نیز یکی از معدود موزههای تخصصی فرش در دنیا توصیف کرد و اظهار داشت: «در این موزه تعداد 102 تخته از نفیسترین فرشها از دوره صفوی تا عصر حاضر به نمایش درآمده و این درحالیست که بسیاری از این فرشها در سطح دنیا منحصر به فرد است».
معاون اداره موزههای این سازمان، همچنین گنجینههای تمبر، سکه، اسکناس، تاریخ حرم، سلاح، ظروف، نجوم، مدال، هنرهای تجسمی، ساعت، صدف و موجودات دریایی را از دیگر گنجینههای دیدنی این موزه برشمرد که بسیاری از اشیای به نمایش درآمده در هریک از آنها در نوع خود بینظیر و یا کمنظیر است.
وی در بخشی دیگر از سخنانش، به موزه مردمشناسی اشاره و تصریح کرد: «این موزه یکی از دیدنیترین موزههای کشور از جهت بنا و سبک معماری حمامهای قدیمی است و از نکات منحصربهفرد این موزه، وجود سیزده لایه نقاشی بر روی سقف آن است که اولین لایه از دوره صفویه و آخرین آن مربوط به اواخر قاجار و اوایل پهلوی اول است و هنرمندان هر عصربدون پاک کردن نقاشی پیشین، بر روی آن نقاشی جدیدی کشیدند».