به گزارش خبرگزاری برنا فارس به نقل از روابط عمومی اداره اداره کل میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری فارس حسین پور اسد اظهارداشت : محوطه هرمنگان در غرب روستای جشنیان شهرستان بوانات واقع شده که در فروردین 1394 شناسایی شد. با توجه به تخریبات صورت گرفته بر اثر فعالیت های کشاورزی و باغداری، انجام پژوهش های باستان شناسی جهت حفظ محوطه در دستور کار قرار گرفت.
وی افزود: طی اخذ مجوز از پژوهشگاه میراث فرهنگی و با حمایت مالی فرمانداری با اعتباری حدود 150 میلیون ریال از محل 2درصد نفت و گاز شهرستان بوانات، کاوش و گمانه زنی به منظور تعیین عرصه و پیشنهاد حریم از اوایل اسفند ماه 1394 به سرپرستی مرتضی خانی¬پور (دانشجوی دکتری گرایش پیش از تاریخ گروه باستان¬شناسی دانشگاه تهران) شروع و در حال انجام است.
مسئول میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری بوانات ادامه داد: با تعیین عرصه و پیشنهاد حریم و ثبت محوطه در فهرست آثار ملی می توان از تخریب اندک باقی مانده این محوطه جلوگیری کرد.
پوراسد اضافه کرد: از مهمترین اهداف و پرسش های پژوهشی کاوش در محوطه هرمنگان ،بهبود بخشیدن به درک و آگاهی موجود ما از گاهنگاری مطلق و نسبی دوره نوسنگی در منطقه بوانات ، شناخت شاخصه های فرهنگی دوره نوسنگی منطقه بوانات از نظر تکنیک و سنت های سفالگری، ابزار سنگی و معماری ، بررسی و شناخت شیوه معیشت ساکنان محوطه هرمنگان بر اساس مطالعه یافته-های گیاهی و استخوانی ، جایگاه و ارتباط سفال های محوطه هرمنگان با سفال محوطه های قبل و بعد از خود ، حوزه نفوذ و گسترش فرهنگ های دوره نوسنگی فارس در سرحدادت شرقی،برهمکنش های منطقه ای و فرامنطقه ای منطقه بوانات در دوره نوسنگی است.
وی تصریح کرد: در حال حاضر طی کاوش‌های صورت گرفته، دو فاز استقراری شناسایی شد؛ در فاز قدیمی تر عدم وجود معماری و همچنین وجود اجاق های متعدد و پراکندگی خاکستر نشان از عدم یکجانشینی و احتمالاً کوچرو بودن دارد.
مسئول میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری بوانات بیان کرد: بر روی این نهشته ها معماری چینه ای شامل اتاق ها و فضاهای متعدد شناسایی شد. این دیوارها با خاک سفید رنگ اندود شده اند همچنین دیوارهای دو اتاق به وسیله گل اخری به رنگ قرمز در آمده اند؛ متاسفانه بر اثر خاکبرداری غیرمجاز بیشتر این اتاق ها تخریب شده اند که باعث شده نتوان تحلیل درست و قاطعی از کارکرد این فضاها داشت.
پوراسد گفت: در این دوره ساکنان تنها از وسایل ضروری روزمره زندگی شامل ظروف سفالی، و ابزارهای سنگی استفاده می-کردند و با توجه به محدودیت تولید و همچنین شکننده بودن ظروف، هیچ ظرف سالمی بدست نیامد.
وی تاکید کرد: با توجه به قدمت تاریخی محوطه هرمنگان تکنولوژی ساخت فلز عمومیت نداشته به همین دلیل از این محوطه هیچ ظرف فلزی کشف نشده است.
مسئول میراث فرهنگی ، صنایع دستی و گردشگری بوانات ابرازداشت: بیشترین یافته فرهنگی شامل قطعات شکسته سفال و استخوان حیوانات بوده است که پژوهشگران جهت تاریخ گذاری آثار و محوطه های باستانی از دو تاریخ گذاری نسبی و مطلق استفاده میکنند .
پوراسد خاطر نشان کرد: با توجه به قرار گیری عمده آثار شناسایی شده این شهرستان در مجاورت زمین های کشاورزی ، و جهت پیگیری دخل و تصرف های احتمالی ،ثبت این آثار در فهرست آثار ملی از ضروریات این شهرستان است.