به گزارش گروه فرهنگ و هنر خبرگزاری برنا، نعیمه نظام دوست بازیگر سریال "بیماراستاندارد" با حضور در خبرگزاری برنا در خصوص عدم جلب رضایت مخاطبان از تماشای مجموعه تلویزیونی سعید آقاخانی صحبت کرد و با اعلام اینکه از مسیری که در عالم بازیگر طی کرده ناراضی است از دیگر مشکلات کمتر دیده شدن بازیگرانی نظیر خود سخن به میان آورد.
نعیمه نظام دوست بیشتر با کاراکترهای کمدی که ایفا کرده بین مخاطبان عام شناخته شده است از چگونگی وعلت حضورتان در سریال نوروزی "بیمار استاندارد" در ابتدا توضیح مختصری بدهید؟
آشنایی من با سعید آقاخانی و همسرمحترمشان به مقطعی که سریال "ساعت خوش" در حال تولید بود، برمی گردد بعد از آن همکاری که در گذشته رخ داد گروه کارگردانی این اثر در دی ماه سال گذشته با من تماس گرفتند و از ساخت این مجموعه تلویزیونی و کاراکتری که برای من در نظرگرفته بودند، صحبت کردند از پیشنهاد آنها استقبال کردم لذا در آثاری که آقاخانی کارگردانی کرده بوده من به هیچ عنوان حضور نداشتم، البته در سریال "چاردیواری" همکاری کوتاهی با هم داشتیم.
به دفترآقاخانی مراجعه کردم تا با او در خصوص نقش و فیلمنامه صحبت کنم که ایشان در ابتدا گفتند نقش همسر جواد عزتی که بداخلاق و صاحب قدرت خاصی در خانواده است را باید بازی کنم و در ادامه گفت این شخصیت قصد ازدواج با فرد دیگری را داشته که این ازدواج رخ نمی دهد و شوهر او یک فرد معتاد است مجموع این شرایط باعث شده که او از وضعیت زندگی خود راضی نباشد و کاراکتر اصلی فیلم را مقصر ناکامی خود در زندگی خود یاد کند در مجموع نقش در فیلمنامه پررنگ بود البته این را هم بگویم که در مذاکره ابتدایی با سعید آقاخانی تنها نگارش 7 قسمت به پایان رسیده بود.
باتوجه به اینکه هر 3 مجموعه تلویزیونی نوروزی مورد اقبال عموم مردم قرار نگرفت و حتی روابط عمومی سیما آماری در خصوص مخاطبان "بیمار استاندارد" منتشر نکرد ولی کاراکتر زنی که شما ایفا کردید به خوبی دیده شده به نظرم نویسنده موفق به تعریف درستی در خصوص نقش شما شده بود که البته تعریف دیگر شخصیت ها به خوبی شخصیت شما صورت نگرفته بود؟
البته عدم جذب مخاطب توسط این 3 سریال نظر شماست، ولی خودم اعتقاد دارم که به نقش من در "بیمار استاندارد" بی مهری شد این بی مهری از سمت نویسنده بود چرا که پس از خواندن همان 7 قسمت تصور می کردم که این نقش در صورت ادامه تا انتها بامزه از آب درخواهد آمد.
درحین فیلمبرداری فرصتی برای گذاشتن جلسه با کارگردان و نویسنده نبود البته چون اعتماد به بهرام توکلی همواره بوده وهست که تنها باید نوشتن هر قسمت به پایان می رسید و پس از خواندن کارگردان و دستیار وی بازیگران سریعا مقابل دوربین قرار می گرفتند و از قسمت 10 به بعد دیگر این شخصیت وجود نداشت.
یعنی تصور می کردید که تا انتهای فیلمنامه کاراکتر شما در جریان داستان قرار خواهد داشت؟
بله، اینطور فکرمی کردم چرا که قرار بود زندگی ما به حالت نرمال و خوب برگردد ولی خودم هم متوجه نشدم که سرانجام این نقش چی شد، شخصا کیفیت نقش برام خیلی اهمیت دارد طول و عرض آن اصلا برام مهم نیست بلکه بیشتر دوست دارم سرانجام شخصیتی که برعهده داشتم برای خودم حداقل مشخص شود چرا که رخ دادن این مسئله حال نعیمه نظام دوست را خوب می کند ولی متاسفانه شاهد این اتفاق نبودیم و چون فرصت و زمان زیادی برای گفتگو با نویسنده به خاطر فشار کاری نبود. سعیدآقاخانی کارگردانی است که تا به نکته دلخواه خودش دست پیدا نکند یک برادشت را چندبارتکرار می کرد تا خدشه ای به فیلمنامه و بازی ها وارد نشود.
پس چرا این سختگیری ها و برداشت چندباره سکانس ها نتوانست موردپسند مخاطب قرار بگیرد؟
مجددا تاکید می کنم که این نظر شماست اگر این اثر در30 قسمت و برای ایام ماه رمضان ساخت می شد بیشتر مورد توجه قرار می گرفت در ایام عید نوروز مردم مشغول دید وبازدید هستند که همین امر موجب شد سایر مجموعه های نوروزی آنطور که باید وشاید دیده نشوند اگر پخش این فیلم در ماه رمضان بود با اقبال بیشتری طرف می شد مردم بیشتر زمان خود را بعد از افطار در خانه سپری می کنند.
همچنین شاید کاراکترها بیشتر با مخاطب ارتباط برقرار می کردند و سرانجام خوبی هم پیدا می کردند، بهرام توکلی بابت این عدم جذب مخاطب مقصر نیست زحمات زیادی را گروه تولید، کارگردانی در این مدت ازخودشان با انسجام پایداراعمال کردند و درمجموعه سریال تروتمیزی بود.
البته من دل خوشی از نقش خودم ندارم و خیلی راحت این مسئله را بازگو می کنم سه سریال در ایام نوروز روی آنتن رفت که به لحاظ کارگردانی و تمیزی"بیماراستاندارد"حرف نخست را میزند این سریال پر از لوکیشن و بازیگر بود.
تمام این نکته های که اعلام می کنید برای جلب توجه مخاطب درنظر گرفته شده است ولی حالا سوالی که مطرح می شود حاکی از اینکه پس چرا مخاطب تماشا این همه تمیزی و بازیگر و لوکیشن های متعدد را پس زد؟
بازهم معتقد هستم که این نظر شما است، همانطور که اعلام کردم این سریال باید در ماه رمضان پخش می شد نه عید نوروز، لذا باید در سی قسمت ساخته می شد از نظر تکنیکی، بازی بازیگران و گروه پشت صحنه خوبی در "بیمار استاندارد " حضور داشت بهرام توکلی می توانست با دست باز نقش و داستان "بیمار استاندراد" را خلق کند.
چند ساخته اخیر بهرام توکلی در سینما مخاطب زیادی را نتوانستد به سالن برای تماشای خود بکشاند، همواره آثار سینمایی نویسنده"بیمار استاندارد" از یک فضای بی روح و تلخی بهره می برد، شاید مخاطب اصلا با این جنس داستانگویی بهره می برد؟
نوشته های توکلی سلیقه‌ای است من و شما شاید نپسندیدم ولی شخص دیگری با داستان های وی ارتباط برقرار کند بیشتر نوشته های وی مخاطب خاص دارد نه مخاطب عام، همچنین سعید آقاخانی تا اواخر عید ساخت فیلم را سرسری نگرفت و همچنان بر اصول خودش وفادار ماند ولی حالا اینکه شما اعلام می کنید که این سریال اصلا مخاطب نداشته است را حقیقتا نشنیده بودم.
آمار رسمی روابط عمومی سیما از مخاطب 38 درصدی "زعفرانی" خبر داده ولی 2 مجموعه "قرعه" و "بیمار استاندارد"ناکام بزرگ این رقابت هستند؟
بالاخره حضور مهدی هاشمی شاید یکی از نقاط قوت این مجموعه به حساب می آید هرچند که بازیگران سریال "بیمار استاندارد" هم جز بهترین‌های عرصه بازیگری به حساب می آیند.
مسعود رادیی تهیه کننده این اثر سعی می کرد که بهترین شرایط را برای گروه مهیا کند با بهترین بازیگران قرارداد ببندد اولین همکاری خودم را با ردایی در این سریال تجربه کردم نظم و انضباط زیاد وی و کارگردان که در برخی مواقع به درستی بر روی نگاه خود ایستادگی می کردند و در جایی دیگر به بازیگر فضای بیشتری می دادند لذت بخش بود حال اینکه شما اعلام می کنید چرا مخاطب از "بیمار اسنتاندارد" راضی نیست را رد میکنم.
الان برداشت من از حرف شما است که مخاطب عام شاید بنا به دلایلی متوجه جریان و اتفاق های "بیمار استاندارد" نمی شود؟
اصلا، این حرف را در دهان من نگذارید، اتفاقا سطح سلیقه مخاطب امروز از مخاطب دیروز بالاتر رفته است ولی مردم در ایام عید علاقه دارند که یک فیلم طنزخوش وآب رنگ تماشا کنند در مجموع معتقد هستم که بیننده تماشا طنز سخیف را پس می زند، همواره به مخاطب عام احترام می گذارم چرا که علت وجود ما حضور آنها است حالا هر چقدر فنی کار کنیم ولی مخاطب عام تو را نخواهد دچار مشکل خواهید شد در کل یک سریالی بیشتر دیده شده است یک سریال کمتر.
الان خودتان بازخورد "بیمار استاندارد" را در بین مردم مشاهده می کنید؟
من در خصوص نقش خودم صحبت می کنم زمانی که در پیچ اینستاگرام خود یک پست در خصوص این سریال گذاشتم مورد توجه یک سری افراد قرار گرفته بود و حالت بالعکس آن هم وجود داشت.
شاید مخاطب اینستاگرام شما صرفا بازی نقش شما را پسندیده است نه مجموع آنچه که در "بیمار استاندارد" رخ داده است؟
نه، خداوکیلی از کل مجموع تعریف می کردند.سعی کردم پیچ خودم را طوری مدیریت کنم که افراد رک و پوست کنده حرف خودشان را بزنند، اصلا بلوک شان هم نمی کنم البته اگر محترمانه انتقاد کنند.
از جمله بازیگرانی هستید که همکاری بسیار خوبی را طی یک بازه زمانی چند ساله با سیروس مقدم پشت سر گذاشتید و شخصا بازی شما را در سریال "زیر هشت" را خیلی خوب تلقی می کنم، چرا نعیمه نظام دوست با اینکه نمره قبولی در ایفای نقش کمدی دریافت کرده است، خودش را در قالب های دیگری امتحان نمی کند؟
در ابتدا باید با این چنین پیشنهادهای مواجه شویم تا درآن شمایل خودمان را محک بزنیم.
شاید باید چندین پیشنهاد کمدی را رد کنید تا فیلمسازان به دیگر کاربرد یا توانایی های بازیگری شما پی ببرند؟
بالاخره زندگی ما هم خرج دارد و مشکل معیشت و گذراندن زندگی عین همه مردم را دارا هستیم چون به غیر از این حرفه، مهارت دیگری نداریم با تمام این حرف ها اینطور نیست که بازی در هر اثر کمدی را قبول کنم خیلی از پیشنهاد ها رو به خاطر اینکه سخیف بودن یا دوست نداشتم قبول نکردم چرا که در ابتدا باید نقش مورد توجه‌ام قرار بگیرد، شاید بازی در برخی فیلم ها برای دیگران سوال برانگیز بوده است ولی خودم از نتیجه آن اثر نمایشی راضی بودم.
به عنوان مثال نقش آفرینی در "محله گل و بلبل" منجر به خرده گیری از سمت دوستان و همکاران خودم شد ولی این اثر با استقبال خوب مخاطبان مواجه شد به طوری که اکبرعبدی و پژمان بازغی هم پس از تاثیرگذاری آن در این برنامه حضور پیدا کردند در مجموع کار خوبی از آب درآمد با اینکه شاید زمان مناسبی برای پخش آن اعمال نشده بود ولی اثرگذاری و بازخورد مثبتی داشت شاید در مقطعی به پول نیاز داشته باشم ولی در رابطه با پیشنهاد "محله گل و بلبل" در ابتدای امر فیلمنامه را مطالعه کردم و پس از تست گریم و مشورت یک هفته ای و حتی تست لباس برای نقش آفرینی در آن راغب شدم.
الان شما در پایان چهارمین دهه زندگی خودتان حتما به یک پختگی مطلوب در حیطه شغلی خود دست پیدا کردید چرا نباید از این تجربه و مهارت در نقش های استفاده کنید که وزانت کارنامه کاری خودتان را پربارتر کند؟
خب باید با چنین پیشنهاد های روبه رو شوم و انتخاب کنم متاسفانه خیلی کمتر این اتفاق رخ می دهد بازیگری را با نمایش های کمدی آغاز کردم پس از آن به تیم "ساعت خوش" پیوستم بعد در "لحظه لبخند" که اثری در حوزه دفاع مقدس بود بازی کردم همچنین در چند فیلم مناسبتی و سریال پلیس جوان نقش منفی داشتم ولی بعد دیگر بیشتر با نقش های کمدی مواجه شدم.
به عنوان مثال رضاعطاران با آثار کمدی شناخته شد ولی در حال حاضر مخاطب عام در کنار منتقدان علاقه به حضور وی در آثار غیر کمدی دارند؟
بله، درست می فرمایید، عطاران را اول با نقش های کمدی قبول کردند و حالا تمایل دارند که وی را در قالب های دیگر ببینند بعد این بازیگر فردی مستعد است که به نظرم در بازیگری فوق العادست.
در فیلم سینمایی"توفیق اجباری" محمد حسین لطیفی با وی همبازی شده بودید؟
اصلا کلید موفقیت عطاران در مدیوم سینما از همین اثر آغاز شد این اتفاق اگر برای من هم رخ بدهد حتما استقبال خواهم کرد بعد از بازی در"توفیق اجباری" با پیشنهاد بازی در "زیرهشت" روبه رو شدم که سیروس مقدم گفت نقش خیلی کوتاهی است ولی بازی در آن سریال را تنها به خاطر سکانس مرگ مادر عطا قبول کردم.
فیلمنامه و قلم سعید نعمت الله در آن اثر عالی بود در آن سکانس خانه را برای فوت مادر عطا مهیا می کردم که آنقدر آن موقعیت عاشقانه به تحریر درآمده بود که ۱۰۰ بار از خواب بلند می شدم و تمرین می کردم تا بتوانم آن موقعیت را درست بازی کنم پس از اینکه آن صحنه پخش شد خیلی ها منقلب شدند حتی یکی از دوستانم اعلام کرد که مادرم پس از دیدن آن صحنه دچار حمله قلبی شد و او را به بیمارستان بردند هرچند که خودم برای سلامتی او دعا کردم ولی شاید بازی من در بین بازیگران "زیر هشت"دیده نشد.
گلایه ای هم از نویسندگان دارم چرا تنها به نقش اصلی خود توجه لازم می کنند و دیگر نقش ها را به حال خود رها می کنند البته سعید نعمت الله در "زیر هشت" سعی کرد که نقش های ما را تا قسمت های آخر در متن فیلمنامه نگه دارد ولی دیگر بی فایده بود.
علت آن هم به این خاطر بود که نقش های دیگر بیشتر در پیشبرد داستان نقش داشتند اگر به جای ۴۰ قسمت در ۲۶ قسمت سناریو به پایان می رسید شاید خیلی بیشتر نقشی که در این مجموعه تلویزیونی بازی کردم در ذهن مردم ماندگار می شد، همین اتفاق در "پلیس جوان" هم برای من رخ داد ولی باز هم با توجه به اینکه در آن مقطع فضای مجازی وجود خارجی نداشت آن کاراکتر در ذهن ها ماند به هر حال بازی در آن موقعیت و گریه ای که می کردم را هیچ وقت فراموش نخواهم کرد.
شاید نقطه عطف کارنامه حرفه ای خودتان به حساب می آید؟
اعتقادی واقعا به این مسئله ندارم، همچنان بر سر هر اثر نمایشی که می روم نکته جدیدی را یاد می گیرم زمانی که بگوییم فلان بازیگر به نقطه عطف حرفه خود رسیده، مطمئن باشید که او دیگر در حیطه بازیگری پیشرفت نخواهد کرد. هیچوقت اعلام نمی کنم که بازیگر با تجربه ای هستم پس از بازی در هر سکانس از تمام عوامل گروه حتی بچه های تدارکات هم سوال میکنم که آیا خوب بازی کردم یا خیر.
نعیمه نظام دوست از مسیری که در بازیگری طی کرده، راضی است یا خیر؟
نه، از خودم راضی نیستم ولی توضیح بیشتری نمی دهم.
سال گذشته آثار سینمایی که نقش آفرینی کرده بودید، هیچکدام به سی و چهارمین دوره جشنواره فیلم فجرراه پیدا نکرد.
بله فیلم های "جنجال در عروسی" و" سلام پدربزرگ" هیچکدام در هیچ بخشی از جشنواره حضور نداشتند.
این روزها برخی از بازیگران زن مطرح سینما معتقد هستند که نقش آفرینی پریناز ایزدیار در "ابدویک روز" شاخص های خاصی را برای دریافت سیمرغ بهترین بازیگر زن در جشنواره فیلم فجر سال گذشته نداشته است چرا که نقش آفرینی تمام بازیگران در این اثر یکدست و مهندسی شده بود، شما نظرتان در خصوص جایزه ای که به ایزدیار اهدا شده است،چیست؟
متاسفانه هنوز موفق به تماشا این فیلم نشده ام اما اینکه یک بازیگر با انرژی تمام بر سرکار خود حاضر می شود چرا باید تلاش وی نادیده گرفته شود بر پایه چه حسابی تنها باید تمام نقش ها به یک سری از بازیگران برسد و تمام جوایزها هم تقدیم آنها کنند؟ چرا باید تلاش و کوشش دیگران دیده نشود؟ چرا تنها یک عده خاص خود را تنها شایسته دریافت سیمرغ می دانند؟ همه افراد حق دیده شدن دارند حالا یک روز امثال من وارد این حرفه شده اند و روز بعد افراد دیگری به این شاخه ورود پیدا می کنند، خیلی از بازیگران در اوایل جوانی خود موفق به دریافت سیمرغ شدند.
چند اثری که پریناز ایزدیار بازی کرده را هم مانند سریال شهرزاد تماشا کردم خیلی بازیگر توانایی است البته هیچ دوستی و رفاقتی هم با ایشان ندارم بلکه تا به امروز اصلا از نزدیک هم این بازیگر را ندیده ام. چرا باید از تلاش جوانان توانا گذر کرد و بگویند حالا چون وی اسم بزرگی ندارد لایق دریافت جایزه سیمرغ نیست، اصلا این قاعده و قانون را در ایران ما بنا کردیم همانطور که تنها در سینما به ۴ الی ۵ نفر نقش می دهند این مسئله اصلا خوب نیست که تمام سریال ها و فیلم های سینمایی تنها با یک عده بازیگر کار کنند الان ۵ تا فیلم سینمایی را می بینید که کستینگ بازیگران آنها تقریبا تفاوت خاصی باهم ندارد.
حضور همان بازیگر در چند فیلم سینمایی برای خود وی هم پوئن منفی است چرا که باید استراحت لازم به او داده شود و بعد با یک رل جدید مقابل دوربین ظاهر شود خیلی از بازیگران که الان در خانه خود نشسته‌اند از وضعیت روحی و اقتصادی خوبی بهره نمی برند که البته یک سری از آنها کشور را ترک کردند ولی بازیگرانی که در خانه افتاده اند باید به کی مراجعه کنند؟ باید آنها را دریابیم.
امثال مرحوم ثریا حکمت در خفا زندگی کردند که حتی در تشییع جنازه آنها هم خیلی ها حضور نداشتند چرا نباید سوپراستار زن سینما ما بازیگر ۵۰ ساله باشد؟ چرا من باید نقش جوانی، میانسالی، کهنسالی را بازی کنم؟ صرفا برای اینکه تنها می خواهم دیده شوم، اتفاقا نویسندگان باید برای نقش های ۵۰ الی ۶۰ ساله بنویسند و بازیگر نقش اصلی یک فیلم سوپراستار باشد.
از این بحث بگذریم مدیوم تلویزیون برای نعیمه نظام دوست وسوسه انگیزتر است یا پرده سینما؟
تفاوت خاصی ندارد هرجا با نقش خوبی مواجه شوم بازی خواهم کرد اصلا به این مسئله فکر نمی کنم، تلویزیون مخاطب عام دارد که همین وسعت دیده شدن پوئن مثبتی به حساب می آید ولی سینما مخاطب خاص دارد هرچند که شاید کلاس کاری سینما بیشتر به نظر برسد ولی این تعاریف را خودمان ساختیم، یک مقدار از این چارچوب‌ها فاصله بگیریم و تنها نقشی را که برعهده گرفته ایم را به خوبی ایفا کنیم باید تلاش کنیم نقشی را بازی کنیم که موقعیت دیده شود.
به دریافت سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول زن چقدر فکر می کنید؟
حقیقتا همه بازیگران از دریافت این جایزه خوشحال می شوند من هم از این قاعده مستنثنا نیستم هر کسی که اعلام کند دریافت جایزه سیمرغ برای وی مهم نیست ، دروغ محض است.
نقش آفرینی در"آذر پرویز شهدخت و دیگران شما را کاندید دریافت جایزه نقش مکمل زن کرد، قصد ندارید در خصوص صحبت های که بعد از پایان جشنواره فیلم فجر وقت مطرح شد، صحبت کنید؟
نه، چون همه در جریان قرار گرفته اند و الزامی برای بازگو کردن دوباره آن نمی بینم درمجموع بابت کاندید شدن خیلی خوشحال شدم و گریه کردم.البته بعد از ۳ ماه مجددا برای این گریه کردم که چقدر آدم ها در بالا کشیدن و پائین آوردن افراد موثر هستند
اگر ما به استعداد خودم معتقد هستم مطمئنا دیگر نگران این نیستم که آیا فرد دیگری می خواهد جای من را بگیرد یا اینکه مرا حذف کند سعی کنیم با سلامت نفس به فعالیت خودمان ادامه بدهیم.