به گزارش خبرگزاری برنا، علی ضیاء مجری جوان تلویزیون با اشاره به اینکه تلاش هایی در جهت تولید آثاری با محوریت ایدز هم در سینما و هم در تلویزیون صورت گرفته است بیان کرد: کارگردانان ما قادر هستند که درام هایی کاملا جدی و واقع گرایانه درباره بیماران ایدز بسازند و فقط کمی دقت در داستان پردازی لازم است.
این مجری درباره اینکه چرا در سینما و تلویزیون کمتر فیلم یا مجموعه ای درباره بیماری ایدز و آگاهی رسانی آن به مردم ساخته شده است، گفت: برخی از کارگردانان نظیر پوران درخشنده در فیلم "شمعی در باد" و یا اصغر فرهادی در مجموعه "داستان یک شهر" و یا منوچهر پوراحمد در مجموعه "آخرین ستاره شب" با انتخاب سوژه بیماری ایدز در قالب یک اثر داستانی و چالش‌های پیش‌روی فرد مبتلا، تلاش هایی در این باره انجام داده اند اما به نظرم این تلاش ها بیشتر جنبه شخصی داشته و براساس دغدغه های شخصی شان شکل گرفته است.
وی ادامه داد: البته که تولید اثراتی که جوششی باشند و برآمده از درونیات خیلی هم خوب است اما ما نیاز داریم به آثاری داستانی پیرامون ایدز که دارای وجه آموزشی خود هم باشند و به لحاظ تکنیکی نیز استانداردهای لازم را داشته باشند.
ضیاء خاطرنشان ساخت: به نظرم کارگردانان سینما و تلویزیون باید در این حوزه ورود داشته باشند و آثار ارزشمندی تولید کنند که به خصوص برای جوانها هم دارای جذابیت و هم دارای بار آموزشی باشد.
مجری برنامه «بعضیا» ضمن اشاره به تلاش های برخی سینماگران خارجی درباره نمایش وضعیت بیماران اچ.آی.وی عنوان کرد: کارگردان صاحب نام و با تجربه ای مثل "جاناتان دمی" در اوایل دهه هشتاد با ساخت فیلم "فیلادلفیا" در این زمینه بسیار موثر عمل کردند؛ فیلمی که در زمان خود اثرگذاری لازم را هم داشت. در سالهای اخیر هم هرازگاه فیلمهایی مانند "باشگاه خریداران دالاس" با محوریت بیماران اچ.آی.وی تولید شده است که کمابیش سعی کرده اند در این باره اطلاع رسانی کنند.
ضیاء در پایان خاطرنشان کرد کرد: در کنار توجه به نمونه های خارجی باید در کشورمان هم محصول سینمایی یا تلویزیونی باکیفیت پیرامون ایدز تولید شود تا مخاطبان هم درباره منشأ ابتلا و هم درباره چگونگی مراوده با بیماران ایدز بیشتر بدانند.
گفتنی است کمپین "هنر+ایدز" که از نوروز ۹۵ آغاز به کار کرده، کمپینی مردم‌نهاد است که می‌کوشد به نوبه خود زمینه ارتباط بیشتر میان اهالی هنر و مردمان در زمینه آگاهی بخشی پیرامون این بیماری را فراهم کند و به بررسی دلایل عدم استفاده کافی هنرهای نمایشی از سوژه های مرتبط با بیماران اچ.آی.وی بپردازد.