محیط زیست اساسا به جوانان محتاج است و اگر قرار است محیط زیست سالمی داشته باشیم نیاز به گروهی از جوانان داریم که بتوانند از مناطق صعب العبود بگذرند و با مردمان آن ارتباط برقرار کنند. افرادی که بتوانند با جامعه محلی ارتباط برقرار کرده و به احیای مناطق و جنگل های تخریب شده کمک کنند. جوانانی که با اشتیاق برای مذاکره و آموزش کسانی که برای حیات وحش سلاح به دست می گیرند وارد عمل شوند و با شکارچیان مذاکره کنند.
از سویی دیگر اغلب جوانان ما اکنون با بحران مواجه اند و احساس مفید بودن نمی کنند. فکر می کنند که نمی توانند باری از دوش جامعه بردارند و در عوض خودشان باری بر دوش جامعه شده اند. بنابراین به نظر می رسد که محیط زیست مقوله ای است که می تواند تاثیر بسیاری در رفع چنین تفکری در جوانان داشته باشد. چراکه وقتی جوانی ببیند توانسته به افزایش تاب آوری محیط زیست کشورش کمک کند یا در کاهش میزان شکار حیات وحش موثر واقع شود، احساس مفید بودن می کند و انرژی می گیرد.
باید توجه داشت که در همه نقاط جهان بخش عمده ای از تشکل های مدنی از نیروی جوان تشکیل می شود و جوانان نقش کلیدی در حفاظت از محیط زیست دارند. بر همین اساس باید تا آنجا که ممکن است از نیروی جوان در این زمینه استفاده کرد.