به گزارش خبرگزاری برنا، پس از نمایش مستند70 دقیقه ای جلسه نقد با حضور علی اعلایی کارشناس و منتقد ،محسن استاد علی کارگردان و میناقاسمی زواره مجری آغاز شد.در این جلسه چند تن از حامیان مصرف کنندگان نیز حاضر بودن که به همراه دیگر حضار در ادامه برانه شرکت کردند.
ابتدا استادعلی کارگردان فیلم در مورد پیدا کردن ایده و چگونگی ساخت این مستند توضیح داد و گفت: غدغه ساختن فیلمی با مضمون تنهایی آدم ها در جامعه ای شلوغ و شهربزرگی مثل تهران را داشتم که یکی از عوامل فیلم درباره این خوابگاه که توسط یکی از اقوام شان اداره می شد برایم صحبت کرد موضوع به نظرم جالب آمد به دیدن خوابگاه رفتم و جرقه تولید فیلم"جایی برای زندگی"زده شد .
علی اعلایی در ادامه به ساختارمند بودن این فیلم اشاره کرد که فضای و نوع روایت مستند به گونه ای طراحی شده بود که دقیقا تنهایی آدم های فیلم را می شد به خوبی حس کرد و صداها طبیعی فیلم خیلی اثر گذار بودن .وی اضافه کرد من اگر این فیلم را قبل از ارایه و پاایان تدوین می دیدم حتی پیشنهاد می کردم قاب صوتی رادیویی را از آن حذف کنند که هی صدایی جز خود کاراکتر ها در فیلم دخیل نباشند.
مینا قاسمی در ادامه به اعتیاد چند کاراکتر داخل فیلم اشاره کردو افزود:مشخصا دغدغه فیلمساز در این فیلم اعتیاد نبوده اما اعتیاد به عنوان یک عامل اساس تنهایی آدم های فیلم مطرح می شود
استاد علی نیز توضیح داد: برای من اعتیاد در این فیلم، بخشی از واقعیتی بود که باید درباره این شش نفر می‌پذیرفتیم. یعنی اعتیاد را انگی به پیشانی فرد فرض نکردیم و به‌عنوان یک خصیصه به آن نگاه کردیم. این آدم‌ها در مقطعی از زندگی دچار مخمصه‌ای شده و به اشتباه به مواد مخدر پناه آورده‌اند و اعتیاد، از آن به بعد با زندگی آنها همراه شده است. سعی نکردم اعتیاد را بیش از اندازه بزرگ کنم و به‌عنوان بخشی از شخصیت آن آدم‌ها با آن برخورد کردم. ابتدا موضوع اعتیاد سنگین برخی آدم‌ها برایم مهم بود. چون گویی اعتیاد به مواد مخدر بر آنها چیره شده بود. اما می‌دیدم که در کنار این اتفاق، زندگی برای آنها جریان داشت. این جریان زندگی در کنار روابط متقابل این آدم‌ها برایم جالب شد. سعی کردم در «جایی برای زندگی» آدم‌هایی خیلی معمولی را انتخاب کنم که در درون خود، زندگی سرشار از درامی دارند که می‌توان در یک مستند این زندگی دراماتیک را به تصویر کشید.
اعلایی در مورد نوع مسنتد مشاهده گر و تعاملی توضیحاتی ارایه داد و بیان داشت : طراحی سکانس ها و اتفاقات به گونه ای است که مشخص بود کارگردان می داند می خواهد چکار کند اما در برخی قسمت های فیلم ببیننده شک میکند که اینها بازی می کنند یا خود واقعی شان هستن...
استاد علی نیز درباره نحوه طراحی فیلم مستند و ساختن چهارچوب روایی برای فیلم و میزان دخالت خودش در هدایت پروسه گفت: قبل از فیلمبرداری می دانستم که قرار است امروز کجا برویم و کجاها فیلم بگیریم اما این که چه اتفاقی در این سکانس ها می افتد کاملا مستند و بدون هماهنگی بوده است به عنوان مثال سکانس مسجد و یا ملاقات پدر و دختر فقط به همین شکل کلی روی کاغذ نوشته شده بود و آن چه در این سکانس ها رخ داد بدون دخالت گروه فیلم سازی بوده و فقط توسط دوربین ثبت شده است.
میناقاسمی درمورد انتخاب و نوع گزینش این افراد سوال کرد که چگونه و چطور این افراد مخصوصا چند کاراکتر که افراد خاص تری بودند حاضر شدند جلو دوربین بیایند...
"استاد علی"درباره نحوه انتخاب آدم های فیلم گفت: آن ها را از میان ساکنین خوابگاه مردانه انتخاب کرده است؛ علاوه بر این که سعی کرده شخصیت های جذابی را به لحاظ نوع زندگی برای نزدیک شدن و تعریف داستان زندگی انتخاب کند. سمپاتیک بودن آن ها در انتخابش بی تاثیر نبوده است.
او ادامه داد: در غربال ها به ده نفر و در نهایت شش نفر که در فیلم هستند برای نمایش روزمرگی و زندگی در خوابگاه مردانه رسیده است
وی همچنین گفت: این آدم ها کاملا مستند و واقعی بوده اند و هیچ کجا از آن ها بازی گرفته نشده است و این که خوب و راحت جلوی دوربین ظاهر شده اند مربوط به رابطه و صمیمیت از قبل ایجاد شده بین من و آن هاست.
وی افزود : دوربین را همیشه حتی در دوره پیش تولید و تحقیق همراه خود به خوابگاه می برده است و سعی داشته تا ساکنین خوابگاه به حضور دوربین عادت کنند و کم کم حتی آن را از یاد ببرند که این اتفاق در میان شخصیت های فیلم"جایی برای زندگی"به خوبی افتاده است،
اعلایی گفت:جایی برای زندگی یک مستند بود در صورتی که برخی ها فکر می کنند مستند یعنی تصاویری گرفته و تدوین شود ما می خواهیم فیلم مستند بیبینیم نه تصاویر مستند... نقطه قوت این فیلم کاراکتر هایی است که تکمیل کننده شخصت های شکل گرفته در فیلم های اولیه موج نو سینمای ایران و تکامل یک شخصیت خیابانی است و چه خوب بود تنهایی چند شخصیت نشان داده شد چرا که اگر یک نفر بود کمی شخصی نگری می شد تنهایی بزرگی که کاملا مشخص بود بر شخصیت ها غالب است ناخودآگاه انسان را درگیر می کند.
استادعلی در تکمیل این موضوع ادامه داد: این فیلم به خاطر مضمونی که داشت و می خواستم به تنهایی آدم ها در جمع اشاره کنم می طلبید که چند نفر مورد بررسی قرار بگیرند؛ بخصوص محیط خوابگاه که یک محیط جمعی است و این محیط با آدم های درونش در نمایش تنهایی آدم ها تاثیر زیادی داشت که اگر مشخصا به یک نفر خاص پرداخته می شد از این مفهوم فاصله می گرفتم.
حسین آقایی ،حسین قاسمی ،محمود پیویس سه تن از حامیان مصرف کنندگان حاضر در جلسه بودند که حسین آقایی به نمایندگی از گروه حامیان گفت:از خدا ممنونم که به ما لطف کرده در خدمت این افراد باشیم. با توجه به اینکه مادر همه بیماری ها تنهایی است باید اول کمک کنیم که انسان ها تنها نباشند ضمن اینکه من از این مستند خیلی خوشم آمد و کار خوبی است پیشنهاد می دهم مستندی در مورد پیشگیری و درمان اعتیاد ساخته شود که موثر تر واقع شود.
در پایان به پرسش حاضران در سالن پاسخ داده شد و از مهمانان تقدیر به عمل آمد.