نیما شایقی کارگردان فیلم مستند «پسرانی با گوش‌های شکسته» در گفتگو با خبرنگار سینمایی خبرگزاری برنا، در مورد ساخت اولین فیلم بلندش گفت: سوژه این فیلم در واقع به نوعی خودش به سراغ من آمد، چرا که در آن مقطع در حال کار روی یک فیلمنامه بلند داستانی که پیرامون زندگی یک پسر نوجوان کشتی‌گیر بودم. به همین جهت در راستای تحقیقاتم پیرامون زندگی این پسر نوجوان به باشگاه‌های مختلف کشتی سر زدم و در آنجا با ابعاد مختلف ورزش کشتی و نوجوانان کشتی‌گیر آشنا شدم. همانجا بود که مجذوب زندگی آنها شدم و تصمیم گرفتم که ساخت آن فیلم داستانی را به زمان دیگری موکول کنم و این فیلم مستند را بسازم.
او در مورد اضافه کردن بار درام به فیلمنامه این کار خاطر نشان کرد: به نظرم این شخصیت‌ها بدون معرفی خانواده و فضایی که آنها از آنجا آمده اند اصلا شکل نمی‌گرفتند و فیلمی وجود نداشت؛ دغدغه و کلنجار شخصیت ها در گذر زندگی شان که قرار گرفته بودند، مسئله‌ی اصلی بود و این شخصیت ها بدون معرفی فضایی که آنها از آنجا آمده اند اصلا شکل نمی گرفتند و فیلمی وجود نداشت. و همه این مسائل هستند که بعدا در مسابقات به صورت کوله باری همراه شان می آید و ما را درگیر می کند.
شایقی تصریح کرد: با وجود اینکه من کشتی گیر نبودم، اما با ورزش قهرمانی تا حدی آشنا بودم، ولی برایم مهم تر از همه چیز موضوع انسانی شخصیت ها در قالب داستان این فیلم بود. که همه این ها را در زیرمجموعه های کلی مثل شجاعت، جنگ، قسمت و تقدیر و... در قسمت های مختلف فیلم و درگیری شخصیت ها را با آنها مشاهده کرد. برای آشنا کردن خودم با فضای کشتی، تحقیقی شش ماهه انجام دادم؛ از مسائل مذهبی گرفته تا ایران باستان و مسائل قهرمانی. این موارد برایم پس زمینه ای شد که بتوانم راحت تر در آن فضا و جان مایه اصلی داستانی که می خواستم روایت کنم، قرار بگیرم.
وی در مورد علت انتخاب نام «پسرانی با گوش های شکسته» برای فیلمش گفت: کلمه پسران را در واقع به این خاطر انتخاب کردم که این کشتی‌گیران هنوز نوجوان هستند و انتخاب کلمه شکسته هم به این دلیل بود که در سن کم برای این بچه ها شکستگی خاصی به وجود می‌آید ومثل یک تجربه عشق به فنا رفته ای در آنها اتفاق می افتد. مثلا محمد طلایی که قهرمان کشتی و سرمربی تیم ملی نوجوانان هستند در طول صحبت‌هایی که با ایشان داشتند، می‌گفتند به خاطر حجب و حیای زیادی که در کشتی گیران است به گوش شکسته ها معروف شده‌ایم و به همین جهت یک حس مهم و پیچیده در این افراد به وجود می‌آید.
کارگردان فیلم مستند «پسرانی با گوش‌های شکسته» در پایان گفت: امیدوارم با اضافه شدن به سانس‌های این فیلم در زمان اکران و اطلاع رسانی مناسب‌تر، مخاطبی که علاقمند به این سبک آثار است فرصت تماشا کردن این فیلم را بیابد.