به گزارش گروه خبر خبرگزاری برنا، در پی درگذشت عباس شفیعی داروساز و استاد دانشکده داروسازی دانشگاه علوم پزشکی تهران، رئیس سابق دانشکده داروسازی و چهره ماندگار علم پزشکی ایران، رسول دیناروند، رئیس سازمان غذا و دارو پیام تسلیت فرستاد.
متن پیام رسول دیناروند به شرح زیر است :
عباس شفیعی استاد بزرگ داروسازی ایران به هنگام نماز ظهر روز چهارشنبه ۲۶ خردادماه جان به جان آفرین تسلیم نمود.
درست سه هفته قبل در همین روز پنجشنبه به وقت نماز بود که دچار حادثه خونریزی مغزی شدند. هیچ عجیب نیست که مرگ این مرد بزرگ با نماز عجین شد همانگونه که زندگی او با نماز عجین بود. نماز اول وقت ایشان تحت هیچ شرایطی ترک نمی‌شد. هیچ کاری و هیچ جلسه‌ای مانع نماز اول وقت ایشان نمی‌توانست باشد. دانشمند فرزانه‌ای که از نظر علمی بی‌نطیر بود و از نظر اخلاق و فروتنی نیز بی‌نظیر. چقدر این سخن در باره این استاد درست بود: درخت تو گر بار دانش بگیرد به زیر آوری چرخ نیلوفری را.
شفیعی گرچه جثه‌ای نحیف داشت ولی درخت تناوری بود در باغ علم و فناوری. او بی‌نظیر بود. او شصت سال قبل به‌عنوان دانشجو وارد دانشکده داروسازی تهران شد. به گواهی همکلاسی‌هایش در علم کوشاترین بود. به‌عنوان دانش آموخته برگزیده، بورسیه تحصیلی دریافت کرد و دکترای تخصصی خود را از معروف‌ترین مرکز شیمی دارویی جهان با موفقیت کامل اخذ نمود و بلافاصله به‌عنوان هیئت علمی در دانشکده داروسازی شروع به‌کار کرد. حاصل ۵۰ سال تلاش ایشان در دانشکده داروسازی، چاپ چندین جلد کتاب معتبر و مرجع در شیمی دارویی، انتشار صدها مقاله معتبر علمی، سنتز ترکیبات متعدد دارویی مورد نیاز جامعه و تربیت چندهزار شاگرد است که همگی قدرشناس زحمات ایشان هستند.
او بدون وقفه هر روز در دانشکده حاضر می‌شد. بزرگ دانشکده بود چه آن زمان که به‌مدت ۲۴ سال ریاست دانشکده داروسازی را به عهده داشت و چه آن زمان که مسئولیتی به‌عهده نداشت. همواره طرف مشورت همه شاگردانش بود چه آنها که مسئولیتی داشتند و پرآوازه بودند و چه آنها که هیچ مسئولیتی نداشتند. برای شفیعی همه شاگردان یکسان بودند.
در سال‌های اخیر نصیحت او اخلاق بود و دینداری و توجه به خداوند و دستورات الهی. چه عجیب بود که دانشمند تراز اول داروسازی کشور هرچه زمان سپری می‌شد روحش الهی تر می‌شد. شفیعی پاک زیست و پاک رفت. شفیعی خیرخواه کشور بود و علاقمند به نظام.
آرزوی او سربلندی ایران بود و در این راه همواره تلاش نمود؛ این حقیر که به توصیه خودشان مسئولیت دانشکده داروسازی را از ایشان تحویل گرفتم و به‌مدت ۴ سال آن را به‌عهده داشتم، هیچ‌گاه بزرگواری و راهنمایی‌های ارزنده ایشان را فراموش نمی‌کنم. او اکنون در جوار رحمت الهی به آرامش رسیده است. راهش مستدام و نامش بلندآوازه تر.