به گزارش خبرگزاری برنا از لرستان ،گودرز کریمی فر افزود : در همین راستا 350کارگاه آموزشی در مدارس برگزار شد تا مهارت های مراقبت در برابر آسیب های اجتماعی را به دانش آموزان آموزش دهد.
وی خاطر نشان کرد : سلامت روحی روانی دانش آموزان و آموزش مهارتهای اجتماعی به آنان مهمترین راهبردی است که باید اولیا ء و مربیان به آن توجه کنند و برای ایجاد حس عزت نفس و رضایتمندی پایدار در فرزندان و دانش آموزان برنامه ریزی کنند .
کریمی فر در ادامه نوجوانی و جوانی را یکی از مهم ترین مراحل زندگی آدمی برشمرد و افزود : این دوره آخرین مرحله تحوّل شناختی و گذر از مرحله پیرو دیگران بودن به دوره مستقل بودن است .
وی ادامه داد : در این دوره است که نوجوان به هویّت واقعی خویش دست می یابد به این نتیجه می رسد که دیگر کودک نیست و می تواند مانند یک شخص بزرگسال با استقلال کامل در جامعه حضور پیدا کند .
مدیر کل آموزش و پرورش لرستان بر این نکته تاکید کرد که در این مرحله، دیگر والدین نمی توانند به او کمک چندانی بکنند و افزود : نوجوان در این مرحله الگوهای خود را در جای دیگری جست وجو می کند و میل به اظهار وجود و اثبات خود یکی از طبیعی ترین حالات روانی این دوره است.
کریمی فر به حساسیت دوره نوجوانی و جوانی اشاره کردو گفت : این دوره را دوره هویّت یابی جوان می دانند ،لذا اگر اولیاء و مربیان نتوانند با نوجوان و جوان ارتباطی دوستانه و صمیمانه برقرار کنند ، آسیب های اجتماعی زیاد دانش آموز را تهدید خواهد کرد .
وی اساسی ترین راه برای تربیت نوجوان را توجه به شخصیت و هویت او عنوان کرد و افزود : .اگر با نوجوان درست برخورد شود و به او شخصیت و هویت و اعتبار اعطا شود، طبیعی است که هم اعتماد به نفس او تقویت می شود و هم احساس امنیت و آرامش می کند.
کریمی فر در ادامه به تعامل آموزش و پرورش با مراکز دانشگاهی ، دانشگاه علوم پزشکی و شورای هماهنگی مبارزه با مواد مخدراشاره کرد و گفت : آموزش مهارتهای زندگی به دانش آموزام مهمترین مولفه ای است که می تواند آنها را در مقابل آسیب های اجتماعی بیمه کند .
وی در ادامه نقش خانواده ها را مهم برشمرد و افزود : دوستی با فرزند و حذف فاصله والدین با فرزندان، به گونه ای که آنان به راحتی مشکلات و نیازهای خود را به والدین بگویند یک نیاز جدی و ضروری است که باید به آن توجه شود . کریمی فر تقویت اعتقادات فرزند، به ویژه در کودکی و نوجوانی، در کنار پای بندی عملی والدین به آموزه های دینی؛ ایجاد سازگاری در محیط خانه؛ ایجاد بستر مناسب برای احساس امنیت، آرامش، صفا و صمیمیت و درک متقابل والدین و فرزندان؛ تلاش در جهت تأمین نیازهای مادی و معنوی فرزندان توسط والدین؛ توجه به نیازهای روحی و عاطفی اطفال و نوجوانان و ایجاد فضای مطلوب و آرام در خانواده؛مراقبت والدین نسبت به اعمال و رفتار فرزندان خود؛ برنامه ریزی مناسب برای تنظیم اوقات فراغت نوجوانان و جوانان و نظارت جدّی والدین نسبت به دوست یابی فرزندانرا از دیگر وظایف والدین برشمرد و تصریح کرد :سایر دستگاههای فرهنگی نظیر رسانه دیداری و شنیداری هم باید در این حوزه کمک کنند.