به گزارش برنا از اصفهان ،رئیس و هیات نمایندگان اتاق اصفهان اکنون بیش از یکسال از فعالیت خود را پشت سر گذاشته و به خوبی واقعیت های پنهان خود را در مدیرت اتاق به اعضا نشان داده اند. سید عبدالوهاب سهل آبادی، رئیس جدید اتاق که از ریاست خانه صنعت، معدن و تجارت به منصب ریاست اتاق اصفهان دست یافته بود کلید خانه را به اتاق آورد غافل از آنکه قفل اتاق کامپیوتری است و با کلید کهنه خانه گشوده نمی شود.
اتاق اصفهان و تمام اتاق های ایران یک تفاوت چشمگیر با خانه های صنعت، معدن و تجارت دارند و آن پشتوانه قانونی، جایگاه ارزنده نزد دولت و مجلس و یک نهاد معتبر بین المللی است که این نهاد معتبر در دوره ریاست نهاوندیان در ایران توسعه چشمگیری داشت و جایگاه اتاق را نزد افکار عمومی و مسئولان کشور ارتقا داد.
اما خانه های صنعت، معدن و تجارت نوظهور و البته فاقد پشتوانه قانونی قدرتمندی هستند و به هیچ وجه اعتبار بین المللی ندارند و بسیاری از وظایف آنها نیز با اتاق بازرگانی شباهت و تداخل دارد و بدین ترتیب یک رقیب کوچک در برابر نهاد اتاق محسوب می شوند که برای دستیابی به قدرت نیازمند برند سازی و تعریف وظایف و مسئولیت های جدید نسبت به اتاق ها هستند.
سهل آبادی بدون تردید در پرآوازه کردن نام خانه صنعت، معدن و تجارت نقش چشمگیری داشته است اما باید به وی متذکر شد: راه اتاق از خانه جداست و اتاق را همانند خانه با غوغاسالاری نمی توان اداره کرد. اتاق اصفهان سال گذشته با تشکیل بیش از60 کمیته و بستر سازی برای حضور فعال اعضا تلاش کرد شعار اتاق برای همه، همه برای نجات اتاق را محقق کند اما با گذشت یکسال، این کمیته های فراوان دست آورد خاصی برای اتاق و اعضای آن به همراه نداشتند و بیشتر به یک نمایش برای جذب حداکثریت تبدیل شدند.
اتاق نهادی بروکراتیک است که باید آن را با اصول سازمانی مدیریت کرد و چالش های بخش خصوصی را نه صرفا با تعامل با دولت بلکه با راهکارهای خلاقانه و بین المللی بر طرف ساخت. سهل آبادی هنوز هم با کلید خانه هر روز در اتاق اصفهان را باز می کند و به همین دلیل است که متخصصان و فعالان اقتصادی خوش فکر به اتاق چندان راه نمی یابند.
استعفای محمد گوهریان، دبیر کل اتاق بازرگانی اصفهان که زمزمه های آن مدتی قبل از پایان سال به گوش می رسید نتیجه راه نادرستی است که سهل آبادی در پیش گرفته و البته نباید نقش مشاوران غیر متخصص وی را نیز در وقوع چنین شرایطی نادیده انگاشت. سوابق محمد گوهریان نشان می دهد وی بسیار هدفمندتر و باهوش تر از آن است که مسئولیتی را بپذیرد که فقط قرار است کمتر از یکسال در آن فعالیت کند.
گوهریان سرمایه گذاری خوش فکر و خلاق به شمار می رود که در زمان مسئولیتش در اتاق سه عیب داشت: غرور بیش از اندازه، ضعف در تعامل با تمام اعضای هیات نمایندگان، بی استعداد در امور اداری و بروکراتیک. گوهریان یک کارآفرین توانا و فردی خلاق به شمار می رود که تحصیلات خود را نیز تا سطح دکترای اقتصاد تکمیل کرده است و کمتر در میان مدیران و سرمایه گذاران بخش خصوصی نمونه هایی همچون وی را سراغ داریم.
گوهریان بهترین گزینه در مشاوره اقتصادی و ارائه راهکارهای خلاقانه برای اتاق اصفهان بود که پذیرش مسئولیت اجرایی در اتاق نه تنها وی را در توسعه سرمایه گذاری های شخصی با مشکل مواجه کرد بلکه در اتاق نیز نتوانست آن طور که انتظار می رفت در سمت دبیر کل موفق ظاهر شود.البته گوهریان برای توسعه اتاق با موانع زیادی نیز روبرو بود که نادیده انگاشتن آنها در بررسی عملکرد وی بی انصافی است. اکنون نیز با گذشت سه ماه از سال جدید در حالی اتاق اصفهان بدون دبیر کل به فعالیت خود ادامه می دهد که بی نظمی، سردرگمی و بلاتکلیفی گریبان گیر کارکنان، هیات نمایندگان و اعضای فعال اتاق شده است.
اگر هیات رئیسه اتاق اصفهان کمی جسارت به خرج دهد و اسناد مالی واقعی اتاق اصفهان را منتشر کند و اتاق ایران نیز یک بازرسی جامع از این اتاق آشفته به عمل آورد واقعیت های پنهان بسیاری برملا خواهد شد که امکان بازگویی آن در رسانه وجود ندارد. سهل آبادی به شخصیتی با مرام و پیگیر رفع مشکلات مردم و به ویژه صنعتگران شهرت دارد و انتظار می رود اکنون نیز بخاطر نجات اتاق بازرگانی اصفهان و بهبود وضعیت فعالان اقتصادی از ریاست کناره گیری و استعفای خود را تقدیم هیات نمایندگان کند. سهل آبادی تردید نداشته باشد ادامه ریاستش بر اتاق اصفهان نه به نفع آینده سیاسی، اقتصادی خودش هست و نه فعالان اقتصادی اصفهان.
خانه صنعت و معدن و تجارت هنوز برای توسعه نیازمند تلاش های بیش از پیش سهل آبادی است و اگر این نهاد قرار باشد وظایف و مسئولیت های جدیدی در ساختار بخش خصوصی کشور بیابد سهل آبادی با بکارگیری مشاورانی خوش نام می تواند در خانه صنعت بیش از اتاق اصفهان به فعالان اقتصادی خدمت کند. تغییر ریاست اتاق بازرگانی چندی پیش در اتاق بازرگانی شیراز نیز انجام شد تا در فرصت باقیمانده بتوان با عملکرد بهتری امور را اداره کرد و این رویداد در اتاق اصفهان نیز می تواند به بهبود شرایط کمک مضاعفی کند.
در شرایط کنونی پس از استعفای سهل آبادی بهترین گزینه برای ریاست اتاق اصفهان فردی با تجربه و دارای سوابق اجرایی مرتبط است که ترجیحا سابقه ریاست اتاق را نیز دارا باشد و با تحصیلات عالی و تسلط به یکی از زبان های بین المللی بتواند ضمن ارتقا وزن ریاست اتاق، آرامش و ثبات را به این نهاد خصوصی بازگرداند. شاید اگر چهره های جوان هیات نمایندگان اتاق اصفهان شخصیت و درایت بیشتری از خود نشان داده بودند انتخاب یک رئیس جوان برای اتاق اصفهان بسیار کارآمدتر بود اما در فهرست کنونی هیات نمایندگان اتاق اصفهان افراد با سن کم و جوان شایسته این مقام نیستند و برای بازسازی دوباره اتاق و بازگشت آرامش به آن انتخاب فردی با تجربه مدیریت در سطوح عالی سازمانی و حتی سابقه یک دوره ریاست اتاق اصفهان می تواند بهترین انتخاب برای ادامه دوره کنونی به شمار رود. نباید استعفای سهل آبادی خود بسترساز افزایش ناآرامی ها آن هم به دلیل دعوا بر سر ریاست جدید باشد. البته رئیس جدید اتاق اصفهان باید یک گروه از مشاوران کارآمد و متخصص را نیز به استخدام اتاق درآورد و ضمن بهسازی ساختار سازمانی اتاق و منابع انسانی آن رویکرد خلاقانه را برای پیشبرد اهداف بخش خصوصی در دستور کار قرار دهد.
برای پست دبیر کلی نیز پیشنهاد می شود رئیس جدید پس از آغاز به کار برای مدت یک ماه دبیر کلی را خود بر عهده بگیرد و یا به یکی از مدیران رده بالای اتاق واگذار کند و در فرصت یک ماهه برای نخستین بار اقدامی جدید و کاملا علمی را برای انتخاب دبیر کل انجام دهد. گزینه های مدنظر هیات نمایندگان برای سمت دبیر کلی معرفی و با کمک مشاوران خبره منابع انسانی که برخی از آنها در استان نیز فعالیت دارند برای ارزیابی تخصصی آنها و انتخاب فرد شایسته اقدام شود. این اقدام اتاق اصفهان نه تنها بهترین راهکار برای انتخاب دبیر کل جدید است بلکه می تواند بستر ساز به کارگیری این روش حرفه ای برای سایر انتصاب ها و انتخاب های استان اصفهان برگرفته از تجربه تخصصی و علمی اتاق بازرگانی باشد. البته اتاق اصفهان می تواند این الگو و راهکار را به اتاق ایران و سایر اتاق های کشور نیز ارائه دهد. تعداد جلسات فراوان، حضور هیات های زیاد، نبود مدیران کارآمد و ساختار ضعیف در اتاق با تعدد اهداف و نبود استراتژی مشخص اتاق اصفهان را دچار بحران و ناآرامی کرده است و بعید است مدیری با ویژگی های سهل آبادی بتواند در ادامه آرامش را به اتاق بازگرداند. کمی گذشت و ترجیح منافع هزاران نفر از اعضای اتاق اصفهان بر منافع شخصی و یا یک گروه خاص موضوعی است که رئیس کنونی اتاق اصفهان باید کمی عمیق تر به آن بیاندیشد و تصمیمی آگاهانه اتخاد کند. سهل آبادی تردید نکند با استعفا از ریاست اتاق ضمن افزایش محبوبیت نزد فعالان اقتصادی، فرصت های بیشتری را برای خدمت به صنعت کشور به دست خواهد آورد.
سینا ایرانپور انارکی
کارشناس ارشد مدیریت اجرایی