شهریار از شهرستان‌های غربی استان تهران محسوب می‌شود که از دیرباز باغ های آن شهره بوده، اراضی و ظرفیت‌هایی که در طول سالیان اخیر با چالش نابودی و تفکیک دست‌وپنجه نرم می‌کنند.
شهرستان شهریار در مرکزیت غرب استان تهران از مناطقی به شمار می‌رود که به وجود باغات انبوه و اراضی کشاورزیِ پهناور معروف و شهره است.
اساساً عرصه کشاورزی یکی از مؤلفه‌های اساسی در تولید محسوب می‌شود که پیشرفت و توسعه بسیاری از کشورهای مطرح جهان با تکیه بر این شاخصه حائز اهمیت میسر و فراهم‌شده است.
بدون تردید یکی از معیارها و ملاک‌های ارزیابی میزان توسعه کشورها به توانمندی‌های آن‌ها در حوزه زراعت و کشاورزی بازمی‌گردد.
شهرستان شهریار نیز به واسطه برخورداری از موقعیت طبیعی و منطقه‌ای خاص به خود، از دیرباز در این عرصه مطرح و صاحب‌نام بوده و اغراق‌آمیز نیست طرح این ادعا که خطه مذکور، از مناطقی به شمار می‌رود که در حوزه کشاورزی از اهمیت کم‌نظیری برخوردار است.
گفتنی است، ماهیانه قریب به بیش از80 هزار تن میوه و محصولات کشاورزی از میدان میوه و تره‌بار این شهرستان به اقصی نقاط ایران و استان تهران ارسال و توزیع می‌شود.
علیرغم چنین استعدادهای شگرفی، متأسفانه در طول سالیان اخیر شاهد بوده‌ایم که بخش‌هایی از اراضی کشاورزی و باغات این خطه در مسیر خشکی، نابودی و تفکیک گام برداشته‌اند.
تبدیل باغات به واحدهای مسکونی، تجاری و ابنیه‌های شهری در طول ۱۵ سال اخیر آن‌چنان مشهود بوده که بومیان این شهرستان، سیمای طبیعی دو دهه گذشته این شهر را با شرایط موجود فعلی قابل‌مقایسه نمی‌پندارند.
یکی از فعالان حوزه باغداری شهرستان شهریار در خصوص علل تفکیک و خشک شدن باغات این خطه عنوان کرد: معضلات و موانع بسیاری در پیش روی فعالان این عرصه قرار دارد که عملاً فعالیت در این بخش را سخت، طاقت‌فرسا و دشوار ساخته است.
وی افزود: باغداران در طول سال با موانع و سختی‌های بسیاری مواجه می‌شوند اما در مقام عمل حمایت جدی و مطلوبی از این طیف صورت نمی پذیرد.
این کشاورز گفت: از نمونه‌های بارز این ادعا به دو سال پیش بازمی‌گردد که سرمازدگی و تگرگ، بخش قابل‌توجهی از محصولات سردرختی باغات این منطقه را نابود کرد و بر اثر این رخداد تلخ، خسارت های زیادی به باغداران این منطقه تحمیل شد، طبیعتاً در چنین شرایطی حمایت مسئولان و دستگاه‌های متولی ضروری است اما متأسفانه مسئولان شهرستانی صرفاً شعار دادند و ما شاهد اقدام سازنده و اثرگذاری که حداقل جبران‌کننده بخشی از خسارات باشد، نبودیم.