او افزود: رفتار کانی‌شناسی در هر معدنی متفاوت است. تمامی معادن مس را نمی‌توان با یک روش واحد تغلیظ کرد. ممکن است یک بخش از آن معدن یک رفتار در کانی‌شناسی از خود بروز دهد و بخش دیگر نیازمند یک روش دیگر باشد. از سویی احتمال دارد بخش شمالی معدن به لحاظ شرایط فنی که وجود دارد، مستلزم اجرای روشهای متنوع‌تری در بخش فرآوری باشد.
معاونت اکتشافات معدنی سازمان زمین‌شناسی تاکید کرد: در زمینه مس هم اینگونه نیست که بتوان به راحتی عملیات مس‌گیری انجام داد و مشکل کاهش عیار در معدن حل شود. باید روش بیولوژیکی و روش لیچینگ در این معدن نتیجه بگیرد و در روش‌هایی باید از علم نانو کمک گرفت. حتما باید تحقیق و توسعه در این زمینه داشته باشیم تا بتوانیم شرایط مطلوب را برای پرعیارسازی مس فراهم کنیم و ناخالصی‌های آن را به حداقل برسانیم. از طرفی بتوان عناصر همراه آن کانسنگ را هم به عنوان ارزش افزوده دریافت کنیم. این نکته باید در معادن به عنوان ملاک اصلی در نظر گرفته شود تا هزینه‌های تمام شده در فرآوری با قیمت ارزان‌تری تمام شود. بنابراین کاهش عیار مس با روشهای نوین فناوری و کانی‌آرایی قابل حل است.
او در این باره یادآور شد: بیشتر اوقات در دپوهای مواد معدنی این مورد را دیده‌ایم. به طور مثال اگر میزان دپوی باطله نیم درصد بوده، 0.25 درصد شده است. روش‌ها و تکنولوژی‌های جدید می‌تواند به این مشکل کمک بسیاری کند. باید با انتقال فناوری‌های جدید تلاش کنیم تا هم ماشین‌آلات‌مان را به روز و هم روشهای استخراج و فرآوری‌مان را اصلاح کنیم تا از استانداردهایی که به عنوان محرک در پیشرفت معادن استفاده می‌کنیم، بهترین بهره‌برداری را داشته باشیم.