به گزارش گروه ورزش خبرگزاری برنا، سال 1998 برزیل تیم قدرتمندی داشت و در فینال به فرانسه‌ای رسید که بسیار به قهرمانی در خاک خودش امیدوار بود. در آن بازی وقتی بازیکنان برزیل وارد زمین شدند، از رنگ صورتشان به خوبی می‌شد تشخیص داد که در شرایط عادی نیستند!
این وضعیت در صورت رونالدو و حتی راه رفتن او بیشتر نمود داشت. بعد از بازی گفته شد که بازیکنان برزیل با دارو مسموم شده بودند. هرچند این ادعا ثابت نشد اما مانند آب‌های مسموم سپاهان به صورت معادله حل نشده باقی ماند! به هرحال فرانسه آن بازی را با درخشش زیدان برد تا قهرمان جهان شود.
18سال بعد در فینال یورو، هیچ کس فکرش را نمی‌کرد ستونِ برزیل اروپا به طرز وحشتناکی خرد شود تا مانع بزرگ یاران دشام با چشمانی خیس از زمین بیرون برود. در آن لحظه همه کار پرتغال را تمام شده فرض کردند اما برزیل اروپا ناامید نشد و تا آخر جنگید تا مانع هت تریک خروس ها در کنار برج ایفل شود.
شاید اگر پایه به رونالدو حمله نمی‌کرد، بازیکنان پرتغال هم آمپرشان بالا نمی‌رفت و گلوی خروس را فشار نمی‌دادند اما رونالدو بیرون رفت تا یاران او انتقام سختی از پایه و تیمش بگیرند! البته پایه مدعی است که خطای او از عمد نبوده اما صحنه‌‌آهسته، هیچ سهوی در کار پایه نشان نمی‌دهد و البته بی تفاوتی داور به این صحنه هم مجهولات معادله را بیشتر کرد!
به هرحال، برزیل دوم اجازه نداد تکرار تاریخ کامل شود. پرتغالی ها اینبار وارثان ناپلئون را شکست دادند تا در خاک فرانسه فتح‌الفتوح جاودانه‌ای را به ثبت برسانند.
حالا کریس و یارانش قهرمان جدید قاره فوتبال هستند. اولین گلزن غیراروپایی فینال یورو، اولین جام را برای کشوری که زمانی در استعمار فرانسه بود به ارمغان آورد و به این ترتیب طلسم پاریس و ورزشگاه بدشگونش، شکست و دود شد!