به گزارش گروه روی خط رسانه های خبرگزاری برنا، رادنیوز نوشت: پرویز صبری، کارگردان قدیمی سینما به دلیل تصادف موتور در بیمارستانی در شهریار در کماست و همین مساله سوژه یادداشتی شده از احمد کاظمی، روزنامه نگار قدیمی ایران و بازیگر سینما و تلویزیون که یادداشت این هنرمند را می خوانید:
ورزش و هنر به عنوان دو پدیده اجتماعی و عامه پسند از مهم ترین عرصه های صنعت سرگرمی سازی هستند اما در این دو صنعت، برعکس صنایع دیگر که تجربه و تخصص حرف اول را می زند، کسوت هیچ حرمتی ندارد و قدیمی که شوی بوی نا می گیری. در ورزش بدتر از هنر و در هنر بدتر از ورزش، آنچه قیمت ندارد کسوت است. چند نفر را می شناسید که وقتی در اوج بودند برای شان سر و دست و پا می شکستند اما حالا خبر شکستن کمرشان هم نگاهی را به خود جلب نمی کند! مگر همین ایرج خدری نازنین، ستاره سابق بسکتبال ایران نبود که از زور بی توجهی و بی اعتنایی دست فروشی می کرد و آخرش هم دق کرد و مرد؟ مگر اکبر افتخاری عزیز که روزگاری سوپراستار فوتبال ایران بود، حالا پشت فرمان تاکسی قراضه اش نمی نشیند و در حالی که بی هنران و بی استعدادها در فوتبال جولان می دهند، دنده عوض نمی کند؟ مگر اسدالله یکتا با سابقه بازی در یکصد فیلم، دکه سیگار فروشی ندارد؟
اصلا چرا راه دور برویم؟ همین دوست خوبم پرویز صبری، کارگردان باتجربه سینما که حالا در کماست... رسانه ملی هر شب مردم را به تماشای فیلم ننه نقلی دعوت می کند، بدون آن که بگوید این فیلم را صبری کارگردانی کرده و در حالی که مردم دسته دسته کودکان خود را به تماشای فیلم نیمه عروسکی ننه نقلی می برند، پرویز نازنین روی تخت بیمارستان است و هیچ کس به عیادتش نمی رود. پرویز صبری وقتی برای نمایش ننه نقلی دوندگی می کرد، می خواست خودش را به جلسه اکران این فیلم برساند و پشت موتور نشست تا زودتر برسد اما تصادف کرد و هرگز نرسید تا حالا فیلمش روی پرده باشد و خودش روی تخت بیمارستان.
بیمه هم که اصلا حرفش را نزن؟ مگر چند هنرمند بیمه دارند که صبری یکی از آنها باشد؟ هم صنفی ها هم که اصلا حوصله ندارند! کدام هم صنفی به داد ایرج خدری رسید که حالا توقع داشته باشیم، سینمایی ها به داد پرویز صبری برسند؟ خانه سینما هم که خانه پرویز صبری نیست، خانه از ما بهتران است که اگر غیر از این بود الان یکی حال صبری را می پرسید.
این قصه پرغصه سینما و ورزش است که بیرون شان مردم را کشته و داخل شان ما را... کسوت در هر صنفی حرمت دارد، غیر از ورزش و هنر...