وی ادامه داد: در این ۲۰ سال از علی محمد خاتمی تنها در بخش‌های اجرایی استفاده می‌شود و به هیچ وجه او را در موضوعات محتوایی شرکت نمی‌دهند تا اینکه او در سال ۲۰۰۳ و همزمان با تصرف پادگان اشرف توسط آمریکا، تصمیم می‌گیرد در جابجایی از پادگان اشرف به کمپ لیبرتی فرار کند که در ادامه هم موفق به این کار می‌شود. علی محمد خاتمی پس از مدتی ماندن در قرنطینه بالاخره به زندگی سابق خود باز می‌گردد.
این کارگردان بیان کرد: در مستند «آنجا، آنها...» برای اولین بار دوربین وارد پادگان اشرف می‌شود. البته ما در خلال مستند علاوه بر آشکار کردن زوایای پنهان این پادگان و مرور زندگی علی محمد خاتمی، سعی کردیم به معرفی گروهک منافقین و بررسی اندیشه‌های آنها بپردازیم. در این مستند برای اولین بار تصاویری به نمایش گذاشته می‌شود که جذابیت آن را دو چندان می‌کند.
وی در ادامه با اشاره به هدف ساخت مستند «آنجا، آنها...» افزود: در کشورمان اپوزیسیون‌هایی داریم که هر کدام دارای تفکر متفاوتی هستند. منافقین هم از همین دسته هستند که عقاید و ادعاهای خاصی دارند. ما موظفیم عقاید پوچ این افراد را به تصویر بکشیم تا اگر برای کسی شبهه‌ای در مورد این گروهک پیش آمد، با روشنگری ما به سرعت شبهه‌اش رفع و دچار این بلا نشود.
رضایی در بخش دیگری از صحبت هایش درباره جشنواره فیلم عمار گفت: از همان دوره اول با جشنواره عمار، همکاری داشته‌ام و معتقدم مسیر پیشرفت جشنواره عمار بسیار خوب بوده است و فقط نیاز به کیفی سازی دارد، البته درصورتی که آثار تنها برای جشنواره عمار ساخته شود، تاثیر بیشتری خواهد داشت و نتایج خوبی هم در انتظار این جشنواره خواهد بود.
این کارگردان در پایان با اشاره به اکران‌های مردمی جشنواره عمار خاطرنشان کرد: اکران‌های مردمی فکری بسیار خلاقانه و نو است زیرا باعث می‌شود افرادی که شاید در عمرشان یک بار هم به سینما نرفته اند، با سینما آشتی کنند و به تماشای فیلم ها بنشینند.