به گزارش خبرنگار شهری خبرگزاری برنا، روز 31 تیرماه نخستین اجلاس جهانی شوراها و شهرداران با حضور رییس جمهوری و شهردار تهران افتتاح شد. مراسمی که کمتر کسی انتظار داشت تا شهردار تهران تقابل خود با دولت را در این مراسم علنی کند. در ابتدای این مراسم حسن روحانی، رئیس‌جمهوری ایران، نظرات و انتقادات خودرا را درباره سیستم مدیریتی شهرداری و زیباسازی کشور مطرح کرد. حسن روحانی گفت: «همان‌قدر که اتکای کشور برای اداره‌اش به درآمدهای نفتی مضر است از آن مضرتر درآمد شهرداری به تراکم است. ما امروز به یک مدیریت یکپارچه نیازمندیم و اگر به قوانینی نیاز داریم باید آن‌ها را تأمین کنیم.»
رئیس دولت تدبیر و امید در این اجلاس جهانی با اشاره به اینکه ما مشکلاتی برای شهر به وجود می‌آوریم تا بزرگراهی را ایجاد کنیم، اظهار کرد: «پول احداث بزرگراه از چند برج بلند می‌رسد. سپس همان جمعیت برج به بزرگراه‌ها می‌آیند و رفت و آمد کند می‌شود یا ما برای ایجاد یک بوستان و کاشت نهال در این بوستان یک باغ با درختان چندین ساله را از بین می‌بریم. یعنی از یک طرف نعمتی درست شده و از طرفی نغمت. همچنین حسن روحانی تلویحاً از نحوه ساختمان سازی و معماری شهر نیز انتقاد کرد و گفت که «یک نخست وزیر معروف به من گفت من همه دنیا را دیده‌ام اما زیباتر از اصفهان ندیده‌ام. با این وجود ما در بعضی شهرها و خیابان‌های خود احساس بهم‌ریختگی در معماری می‌کنیم که آلودگی بصری ایجاد کرده و انسان مجبور است اصلاً به خیابان نگاه نکند.
در حالی که این سخنان رییس جمهور یک ایراد کلی و وارد به تمام شهرداری های کشور بود، شهردار تهران متصور شد که مخاطب سخنان رییس جمهور، شهرداری تهران است و در یک اقدام عجیب و عجولانه پس از اتمام صحبت‌های حسن روحانی، پشت تریبون قرار گرفت و طی صحبت‌هایی پاسخ حسن روحانی را داد و گفت: «بیان مشکل دردی را دوا نمی‌کند بلکه باید بگوییم ما چه کردیم و چه کاری را باید بکنیم؟ همه حرف‌های گفته شده محترم است اما این عادت را کنار بگذاریم که بعد از نزدیک به چهار دهه مسئولیت در سطوح مختلف، به عنوان یک مسئول در نقش اپوزیسیون حرف بزنیم بلکه باید در نقش پاسخگویی حرف بزنیم و بگوییم چه کرده‌ایم» او تأکید کرد که 10 سال است در حوزه مدیریت شهری فعالیت دارم و از جهت تخصصی در دانشگاه هم کار من مدیریت شهری است، وقتی از حوزه نظری و عملی به موضوع نگاه می‌کنم شاهد هستم از زمان تصویب قانون شوراها در مجلس با همه لطف‌های تمامی دولت‌ها اما چیزی جز تضعیف شوراها و شهرداری‌ها را ندیدیم.»
اختلافات محمد باقر قالیباف و حسن روحانی از انتخابات ریاست جمهوری 92 آغاز شد. زمانی که کاندیداهای ریاست جمهوری برای مناظره در صدا و سیما حضور پیدا کردند و شهردار تهران، حمله لفظی شدیداللحنی از جنس «بگم بگم» های مشهور نثار روحانی کرد اما او شاید آن زمان با نحوه سیاست ورزی روحانی آشنا نبود و نمی‌دانست که روحانی در پاسخ دادن، ید طولایی دارد. زمانی که قالیباف موضوع کوی دانشگاه و نقش حسن روحانی در ماجرای 18 تیر را می‌خواست بیان کند، روحانی پاسخ دندان شکنی به قالیباف داد که شاید در نتیجه نهایی انتخابات هم بی تاثیر نبود.
رئیس جمهور در آن مناظره از نقشه گاز انبری قالیباف برای مقابله با دانشجویان معترض پرده برداشت و با جمله معروف (( من سرهنگ نیستم، حقوقدانم)) قالیباف را از جریان مناظره خارج کرد.
اما این تقابل در اینجا پایان نیافت. در جریان مذاکرات هسته‌ای بین جمهوری اسلامی ایران و 6 قدرت جهانی، بیلبورد هایی با موضوع صداقت آمریکایی در سطح شهر تهران نصب شد و در همان زمان با واکنش وزیر امور خارجه ایران روبه‌رو شد. محمدجواد ظریف، وزیر امور خارجه، در صفحه «فیس‌بوک» خود نصب این بیلبوردها را «مهرورزی در معابر عمومی» توصیف کرد. برجام که یکی از مهم ترین دستاورد های دولت تدبیر و امید است همواره مورد انتقاد رقبای انتخاباتی حسن روحانی در سال 92 قرار گرفته است.
پس از به سرانجام رسیدن برجام، شهرداری تهران باز هم بیکار ننشست و با نصب بیلبورد هایی با موضوع حقوق بشر آمریکایی سعی در تحت فشار قرار دادن دولت جهت مذاکره با آمریکا داشت. این اقدام شهرداری این بار توسط مردم در فضای مجازی مورد اعتراض و تمسخر قرار گرفت. مردم اعتقاد داشتند وظیفه فرهنگی شهرداری پمپاژ انرژی مثبت در میان شهروندان است نه این که فرد سر کوچه خود طرحی از یک جنین آمریکایی ببیند که نوشته کنارش حاکی از نامشروع بودنش است. بسیاری از مردم این اقدامات شهردار تهران را انتخاباتی می‌دانند و معتقدند شهردار تهران خود را آماده اسباب کشی از بهشت به پاستور می‌کند.
اما اقدام آخر محمد باقر قالیباف که به نوعی اعلام حضور او در انتخابات هم تلقی می‌شود؛ تیتر روزنامه صبح نو بود. وقتی همه طیف ها از حمایت روحانی در انتخابات 96 صحبت می‌کنند محمد باقر قالیباف در روزنامه خود (( صبح نو)) در تاریخ 2مرداد با تیتری درشت اعلام می‌کند: پیش بینی ها از چهارساله شدن دولت روحانی حکایت دارد؛ اولین رئیس جمهور یک دوره‌ای. حال اینکه این روزنامه باتوجه به کدام مستندات این پیش بینی را انجام داده است، خود نیازمند توجه است.
انتخابات ریاست جمهوری در تاریخ 29 اردیبهشت سال 96 برگزار می‌شود. حال باید دید در این 9 ماه باقی مانده کاندید سنتی جناح اصولگرا که تا کنون 2بار خودرا به رای مردم گذاشته و هردوبار مردم به او جواب منفی داده‌اند چه اقدامات دیگری انجام خواهد داد. ظاهرا شهردار تهران این‌بار قصد دارد با تخریب دولت و فرافکنی نسبت به دستاورد های دولت تدبیر و امید پای به عرصه انتخابات بگذارد.