خبرگزاری برنا: روز بیستم فروردین ماه 1394 بود که مقام معظم رهبری در بیانات روشن و قاطع خود ضمن تصریح براین مطلب که مذاکره جمهوری اسلامی ایران با طرف آمریکایی فقط در موضوع هسته ای است و ما در هیچ موضوع دیگری (داخلی، منطقه ای و بین المللی) فعلا با آمریکا مذاکره نداریم؛ بر نکته مهم دیگری تاکید کردند. ایشان گفتند "این بحث و مذاکره در باره مسائل هسته ای با آمریکا تجربه ای خواهد شد؛ اگر طرف مقابل از کج تابی های معمول خودش دست برداشت، این یک تجربه ای برای ما می شود که خیلی خب، پس می شود در یک موضوع دیگر هم با اینها مذاکره کرد؛ اما اگر دیدیم نه، این کج تابی هایی که همیشه از اینها دیده ایم باز هم وجود دارد، کج راهه را دارند می روند، خب طبعا تجربه ی گذشته ی ما تقویت خواهد شد".
همان زمان و دربحبوحه مذاکرات هسته‌ای، طرف آمریکایی این سخن را شنید و دانست که معظم له علیرغم تصریح بر عدم خوشبینی به نتیجه مذاکرات و عدم اعتماد به طرف آمریکایی، این روزنه را اما باز گذاشتند تا چنانچه مذاکرات جاری هسته ای ،آثار و نتایج مثبت و ملموسی در پی داشته باشد، فضای مناسب برای مذاکره پیرامون موضوعی دیگر فراهم آید . از این رو طبیعی بود که طرف آمریکایی علاوه بر رصد این مطلب و دقت در آن، می باید قدر این کلام و ارزش این فرصت در جهت روند اعتماد سازی را نیز می دانست . متاسفانه آنچه از آن زمان تاکنون، نه در روی کاغذ، بلکه درمواضع و اقدام های یکسال و نیم گذشته از سوی آمریکایی ها شاهد بودیم،بی توجهی و تباه کردن این فرصت کلیدی بوده است ؛بنحوی که موجب گردید مقام معظم رهبری در سخنرانی روز دوشنبه 11/5/95 این گونه بیانات سال گذشته خود را یادآوری نمایند که " درسال گذشته در سخنرانی عمومی گفتم این مذاکرات هسته ای برای ما یک نمونه خواهد بود؛ ببینیم آمریکایی ها چکار می کنند؛ اینها که حالا با زبان چرب و نرم می آیند، گاهی نامه می نویسند، اظهار ارادت می کنند، اظهار همراهی می کنند، ببینیم در عمل چه کار می کنند." ایشان سپس در یک جمع‌بندی فرمودند: "حالا معلوم شد در عمل چه کار می کنند!در ظاهر وعده می دهند.با زبان چرب و نرم حرف می زنند.اما در عمل توطئه می کنند.تخریب می کنند. مانع از پیشرفت کارها می شوند.این شد آمریکا. این شد تجربه. حالا آمریکایی ها می گویند بیایید در باره مسائل منطقه با شما صحبت کنیم.خب این تجربه به ما می گویداین کار برای ما سم مهلک است".
باید اذعان کرد که صرفنظر از سوء سابقه فراوان طرف آمریکایی در قبال ملت ایران، مقامات این کشور هنوز به یک بلوغ سیاسی و عقلانیت کارآمد برای فهم شرایط منطقه ای و بین المللی و اغتنام فرصت ها نرسیده اند و تا این نقص بزرگ برطرف نگردد ، مشکلات همچنان باقی است.