به گزارش خبرگزاری برنا، برنامه پرده آخر با موضوع بررسی تئاتر اجتماعی و با حضور کهبد تاراج (کارگردان و نمایشنامه نویس)، حمید پورآذری (کارگردان و نمایشنامه نویس) و اشکان خیرنژاد (کارگردان و نمایشنامه نویس) از شبکه رادیویی گفت و گو روی آنتن رفت.
در این برنامه حمید پورآذری با بیان این که تئاتر یک هنر اجتماعی است، گفت: در حالت کلی هنر یک فعالیت اجتماعی است، هنر هیچ وقت فارغ از اتفاقات و رویدادهای پیرامون اجتماعی نیست.
وی همچنین در ادامه افزود: هر نمایشی که بر روی صحنه می رود موثر از اتفاقاتی است که در اجتماع به وقوع می پیوندد، این اثر هنری شرایط یک جامعه را از ابعاد مختلف فرهنگی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی نشان می دهد.
این نمایشنامه نویس با بیان این که اهمیت تئاتر در ارتباط تنگ و نزدیک این اثر با اجتماع است، اظهار داشت: ارتباط نزدیک تئاتر با اجتماع، این هنر را از دیگر هنرها شاخص تر جلوه داده و در میان هنرها پر رنگ می کند.
وی در خصوص مرزبندی های هنری به ویژه در حوزه ی تئاتر گفت: مرزبندی های مختلف همواره بیشتر از این که به تئاتر کمک کند، هویت آن را از بین برده و مخدوش می کند.
حمید پورآذری افزود: تفکیک تئاتر های مختلف از هم دیگر یک کار کاملا غلط و نادرست است، برای مثال تفکیک تئاتر محیطی با تئاتر سالن یک پدیده و تفکر رایج اما نادرست است.
وی در خصوص ویژگی های تئاتر گفت: تئاتر مستقیما با روح و روان انسان ها و اجتماع در ارتباط است.
در بخش دیگر این برنامه اشکان خیرنژاد با اشاره به ویژگی ها و تاریخچه ی تئاتر اجتماعی گفت: شاید اگر 10 سال پیش از تئاتر اجتماعی حرف می زدیم مقبول تر بود، این موضوع مانند این می ماند که بگوییم درخت چوبی، چرا که ماهیت درخت همواره چوبی است.
این نمایشنامه نویس ایرانی با اشاره به ژانر های محتلف تئاتر در دنیا گفت: در حالت کلی تئاتر از چهار ژانر تراژدیکی، کمدی، ملودرام، تراژدیکی کمدی تشکیل شده و ژانر دیگری ندارد.
وی در خصوص موضوع تئاترهای مختلف توضیح داد: امروزه به تئاترهایی که به موضوع اجتماعی می پردازد، تئاتر اجتماعی می گویند. در حالی که هر پدیده ی هنری و به ویژه ی تمامی موضوع های تئاتر می توانند دارای پسوند اجتماعی باشند.
اشکان خیرنژاد همچنین در خصوص تئاتر اجتماعی تصریح کرد: به نظر من ضد اجتماعی ترین تئاترها، تئاتر هایی هستند که به موضوعات اجتماعی می پردازند.
در ادامه ی برنامه پرده آخر از شبکه رادیویی گفت و گو کهبد تاراج با تاکید بر این که تئاتر باید اجتماعی باشد، گفت: تئاتر به نوعی آیینه ی آدم های جامعه است.
وی با اشاره به حمایت های دولتی از تئاتر در ایران، اظهار داشت: دولت ایران، آن چنان که در دهه 80 از تئاتر حمایت می کرد، دیگر حامی تئاتر نبوده و می بینیم که در 5 سال اخیر حمایت معنوی از تئاتر به حداقل رسیده است. به طوری که بسیاری از فعالان حوزه ی تئاتر آن طور که باید فعالیت نداشته و کار نمی کنند.
این کارگردان ایرانی با بیان این که درحال حاضر در ایران پدیده ای به نام تئاتر اجتماعی وجود ندارد، اظهار داشت: بسیاری از نمایش های امروزی از پروسه ی اخذ مجوز جا مانده و بر خلاف خواست اهالی تئاتر به روی صحنه نمی روند.
وی همچنین در خصوص دلایل عدم وجود تئاتر اجتماعی در ایران گفت: عدم وجود حمایت های مالی و معنوی اصلی ترین دلیل بر نبود تئاتر اجتماعی در ایران است.
فایل صوتی برنامه پرده آخر از شبکه رادیویی گفت و گو قابل دریافت است، همچنین متذکر می شود که این برنامه هر جمعه از ساعت 16 الی 17 از شبکه رادیویی گفت و گو پخش می شود.