به گزارش گروه ورزشی خبرگزاری برنا، دکتر محمود گودرزی وزیر ورزش و جوانان در برنامه پرونده رادیو ورزش به مناسبت هفته دولت به سوالاتی در خصوص مسائل مختلف ورزش کشور پاسخ داد.
وزیر ورزش و جوانان با گرامیداشت یاد و خاطره شهدای دولت ،شهیدان رجایی و باهنر و همه شهدایی که خدمتگذ ار مردم بودند گفت: به همکاران خودم در حوزه ورزش و جوانان اعم از رسانه، اجرا، برنامه‌ریزان و مدیران و ورزشکاران و کلیه کسانی که در این عرصه فعالیت می کنند هفته دولت را تبریک می گویم. و از رسانه ها بویژه رادیو ورزش که انصافا کار ارزشمند فرهنگی و علمی را با پشتوانه تئوریهای عملیاتی خوب دنبال می کند، تشکر می کنم.
افتتاح 600 پروژه ورزشی با توجه به اولویت بندی
وقتی در این مسئولیت پذیرفته شدم بایستی زیرساختها را مطالعه می کردم.بیش از 4 هزار و دویست پروژه ناتمام در سطح کشور وجود داشت که بر اساس محاسبات و مطالعات تخمینی و اعتبارات وقت وزارت ورزش و جوانان در حوزه عمران و با توجه به اعتباراتی که دولت و سازمان مدیریت و برنامه ریزی پیش بینی کرده بودند و به 150 میلیارد تومان هم نمی رسید، 50 سال نیاز بود و هست که پروژه ها به اتمام برسند. به نظر می رسید برای کلنگ زنی نگاه علمی و فنی نبوده، آمایش هم مد نظر نبوده است.
آمایش به این معنا که ببینیم در کدام منطقه از کشور چه استعداد و علا قه ای وجود دارد یا چه گرایشاتی دارند و بر اساس آن سرمایه گزاری کنیم.
به طور مثال در منطقه ای خاص از استان اصفهان احداث سالن وزنه برداری ضرورت دارد. اگر در آنجا کلنگ سالن دیگری به زمین زده شود نه مقرون به صرفه است و نه استفاده بهره ور از آن می شود.
پس با یک حجم عظیم از مطالبات مردمی و پروژه های ناتمام از ده درصد تا 90 درصد مواجه بودیم که در اولین گام طبق سیاستی که اتخاذ شد ،تکمیل بر اساس اولویت بندی را به سازمان مدیرییت و برنامه ریزی پیشنهاد دادیم که پذیرفتند.
بر این اساس در سال 93 عملا کار اتمام پروژه ها را شروع کردیم .ابتدا در همان سال اتمام پروژه های بالای نود درصد و در سال 94 هم پروژه هایی با پیشرفت هفتاد درصد مد نظر بود و سپس به سراغ اتمام پروژه هایی با پیشرفت های کمتر برویم.
البته برای اتمام پروژه ها مطالباتی از سوی نمایندکان هم هست که آنها هم مطالبات مردم را پیگیری می کنند.
متاسفانه از سه ماه آخر سال گذسته هم اعتبارات عمرانی تعلق نگرفته و به عبارتی پروژه ها روی دست ما مانده است. البته 293 پروژه در سال 93 و در سال 94 هم 361 پروژه افتتاح کردیم که در مجموع 600 پروژه افتتاح شد. از بین آنها پروژه های بسیار معظم ،زیبا و فانتزی همچنین توسعه یافته و بزرگ هم مثل استادیو م های پانزده هزار نفری بوده و سالنهای کوچک هم بوده است.
انشالله در ورزشگاه نقش جهان شهریور ماه بازی انجام شود
ورزشگاه نقش جهان قرار بود در خردادماه به اتمام برسد، منتها اسپانسر نقش جهان که شرکت فولادمبارکه است و جا دارد که از مدیرعامل این شرکت تشکر کنم و همچنین از استاندار محترم در اصفهان که به دولت کمک کردند، اواخر سال گذشته کمی به مشکل خوردند و کارها متوقف شد.
تا این لحظه رقمی حدود سی میلیارد تومان اعتبار گذاشته اند . استادیوم نقش جهان که معضل بیست و دوساله و عقده ای در گلوی ورزشکاران و حتی مردم اصفهان شده بود، کارهایش رو به اتمام است و امیدواریم در شهریورماه بازی درآن انجام شود.
معادل اعتبارات عمرانی جذب منابع از بخش خصوصی و خیران داشتیم
قیمت دلار قبل از سال 92 تقریبا هزار و دویست سیصد تومان بود، از زمانی که ما در وزارت ورزش و جوانان مسئولیت گرفته ایم قیمت دلار به حدود سه هزار تا سه هزار وپانصد تومان رسیده، به عبارت دیگر ضمن کاهش اعتباراتمان افزایش نرخ داشتیم به طوری که سه برابر قدرت مانورمان و ثروتمان کاهش پیدا کرد. اینها همه بر فعالیت های قهرمانی و عمرانی ما تاثیر می گذارد. اما باید عادت کنیم در شرایط دشوار و کمبودهای اقتصادی بتوانیم کارها را پیش ببریم که خوشبختانه تقریبا معادل اعتبارات عمرانی دولت به همان نسبت از بخش خصوصی و خیران جذب منابع داشتیم و به دنبال آن هستیم که بتوانیم برای اتمام بیش از سه هزار پروژه باقی مانده حتما بخش خصوصی را فعال کنیم. منتها بخش خصوصی هم علاقه مند است در جایی سرمایه گذاری کند که برگشت سرمایه داشته باشد، پس به این ترتیب استادیوم پنج هزار نفری در بیابان نزدیک یک شهر برای بخش خصوصی هیچ انگیزه و جاذبه ای ندارد اما اگر استخر ، سالن یا امکانات تفریحی ورزشی باشد حتما این اتفاق خواهد افتاد . بنابراین در برخی جاها نمی توانیم جذب بخش خصوصی داشته باشیم ولی تدابیری اندیشیده شده و کلاس هایی برای مدیران کل ورزش و جوانان در سراسر کشور گذاشته شده و توجیه شده اند که چگونه کمک های خیرین و بخش خصوصی را جذب کنند وبه سوی ورزش سوق دهند. البته مشوق هایی و تسهیلاتی مثل وام هم گذاشته ایم که هر کجا بخش خصوصی وارد می شود و یک سنگ بنایی می گذارد بتوانیم از سپرده هایی که ما در بانک می گذاریم برای آنها وام بگیریم. امیدواریم اگر گشایش اقتصادی بشود و فضا به لحاظ اقتصادی مثبت تر گردد، ورزش و زیرساخت ها هم از آن استفاده ببرند.
اقبال عمومی برای پرداختن به ورزش بسیار مثبت است
درباره میزان مشارکت مردم در ورزش همگانی طبق مطالعاتی که انجام شده بود قبل از سال 92 با نگاه خوش بینانه به ده درصد می رسید. در این زمینه ابتدا فدراسیون هایی که کار ورزش قهرمانی و همگانی می کنند را از هم تفکیک کرده ، همچنین فدراسیون ها ،همگی ملزم شده اند که کار همگانی انجام دهند. هر سال فدراسیون های موفق یا ناموفق و میانه ارزیابی می شوند به این ترتیب فدراسیون ها یکی از شاخص های ارزیابیشان برای کسب امتیاز بالاتر این بود که عدد ورزش همگانیشان را افزایش دهند . پس یک معیار این بود که فدراسیون ها بخشی از اعتباراتشان را به ورزش همگانی اختصاص دهند و آن فدراسیون هایی هم که صرفا نگاه قهرمانی می کنند ملزم به توسعه کمی و نگاه همگانی به رشته خود هستند . ضمن آن که ده درصد از اعتبارات کل وزارت ورزش و جوانان که برای ورزش اختصاص پیدا می کرد، به توسعه ورزش همگانی اختصاص داده شد و در سال بعد هم به پانزده درصد رسید . در این بین با رایزنی هایی که صورت گرفت صدا و سیما به عنوان نافذترین رسانه که تاثیر بسیار زیادی بر تغییر فرهنگ مردم به ورزش دارد، برنامه هایی را تهیه کردند ، شهرداری ها فعال بودند و فعالتر شدند ، ستادهایی در وزارت ورزش و جوانان با دعوت از دستگاه ها تشکیل شد ، مشوق هایی در نظر گرفته شد و اتفاقات خوبی رخ داد. یک نهضتی شروع شد که ورزش همگانی یک موضوع مهمی در توسعه سلامت است.
موسسات و وزارت خانه ها ورود کردند ، در استانها شورای عالی ورزش همگانی با ریاست استاندارها تشکیل شد ودر نهایت با آماری که از ادارات کل ورزش و جوانان استانها احصا شد و جمع بندی که صورت گرفت به آمار میانگین مشارکت بیست و یک درصد مردم در ورزش همگانی رسیدیم که تهران با بیست و هفت درصد بیشترین مشارکت را دارد و قم پایین ترین . این آمار نشان دهنده این است که اقبال عمومی برای پرداختن به ورزش در جامعه بسیار مثبت است و امیدورایم با کمک همه دستگاه ها و همه ابزارها از جمله صدا و سیما ،ورزش همگانی توسعه بیشتری پیدا کند. قبلا تصور بر این بوده که فدراسیون ها باید کار قهرمانی کنند اما در اساسنامه فدراسیون ها هم آمده که به توسعه و تعمیم ورزش باید توجه داشته باشند .
ورزش همگانی عنصری است که کمک می کند به کاهش آسیب های اجتماعی ، آسیب های روانی، مصرف دارو و به افزایش کیفیت زندگی می انجامد بنابراین بایستی ورزش همگانی فراگیر شود و همچون کشورهای توسعه یافته پنجاه درصد مردم ورزش کنند آن چه مسلم است از دل مجموعه ورزش همگانی قهرمانان خوبی هم خارج می شوند . یک سال تا پایان دولت یازدهم فاصله داریم. ظرف دو سال یازده درصد افزایش مشارکت مردم در ورزش همگانی داشته ایم الان این قطار سنگین به حرکت افتاده و نیاز به انرژی اولیه برای غلبه بر اینرسی نیست. این فعالیت شروع شده و امیدواریم تا پایان عمر دولت یازدهم این عدد مشارکت با همکاری همه دستگاه ها به سی درصد افزایش یابد .
ورزش قهرمانی و همگانی غیر قابل تفکیک هستند
ورزش قهرمانی و همگانی یک مقوله هستند با دو وجه که ورزش همگانی دامنه ای است که می تواند به قله ایی به نام ورزش قهرمانی برسد. هرچه در ورزش قهرمانی سرمایه گذاری کنید، زیبایی های بهتری مردم شاهد خواهند بود به ویژه اینکه در کسب قهرمانی ها علاقه مندان بیشتری به ورزش گرایش پیدا می کنند .یک مثال ساده هم این است که با داغ شدن تب والیبال در کشور سیل عظیمی از متقاضیان به این رشته در بین دختران و پسران به وجود آمد .حتی بعد از لیگ جهانی والیبال که به میزبانی کشورمان برگزار شد، بنا به گقته رییس فدراسیون والیبال یکصد هزار نفر مراجعه کننده به باشگاه های ورزشی کشورمان آمارگیری شده است که اگر این یکصد هزار نفر ورزش کنند و فقط یک در صد آنها هم به سوی قهرمانی بروند، آمار قابل توجهی می شود.
ورزش قهرمانی وقتی زیبا و قدرتمند ارائه شود، جذابیتی دارد که همه را وادار می کند و سوق می دهد به سمت ورزش همگانی و آن گاه که ورزش همگانی توسعه پیدا کند از درونش قهرمانان زبده ای بر خواهند خواست.
بنابراین بایستی برای هر دو مقوله سرمایه گزاری کنیم .
در سال 91 یک هزار و 267 مدال در مسابقات جهانی آسیایی و بین المللی برای ایران به دست آمده است که در سال 92 به یک هزار و 594 رسیده و در سال 93 هم یک هزارو 711 مدال و در سال 94 با حهشی مواجه شدیم که به 3 هزارو 162 رسید.این آمار بیانگر افزایش قهرمانان هم بوده که البته فقط مدال ملاک نیست چرا که برای مدال باید عقبه ای را مد نظر داشت که شامل فعالیت های گسترده ای در سطح کشور است که در نهایت منجر به مدال می شود.
لزوم توسعه پایدار در ورزش کشور و پایان دادن به نوسانات نتایج
نتایج ورزش کشورمان همیشه دچار نوسانات است .یک موقع در المپیک 6 مدال می گیریم یا 2 یا 8 و..علت اصلی این است که ورزش در کشور ما وضعیت پایداری ندارد و نتایج هم این ناپایداری را نشان می دهد. ریشه اصلی هم این است که از یک نظام استعدادیابی قانونمند و نهادینه بهره مند نیستیم .
استعدادیابی مفهوم گسترده ای است که مراحل مختلف شناسایی استعداد، حمایت و هدایت و نتیجه گیری را شامل می شود.ما هیچ کدام از اینها را نداشته ایم .در چند فدراسیون به صورت محدود فقط شناسایی صورت می گرفته که همان مرحله اول است اما مرحله دوم که حمایت و هدایت است را رها کرده ایم. در خیلی از رشته ها که نوجوانان موفقیت هایی را بدست می آورند و صاحب عنوان می شوند، حضور آنها به بزرگسالان نمی رسد چون هدایت و حمایت مستمر وجود ندارد .
برای حل این مشکل ابتدا نیاز بود که برای فدراسیونها فرایندی تعریف کنیم که طی آن شناسایی ،حمایت و هدایت استعدادها تداوم یابد که برای شناسایی استعدادها باید مطالعات آمایشی داشته باشیم و برای حفظ استعداد ها هم نیاز به ابزار و تحهیزات است و به همین منظور،مراکز استعدادیابی و مراکز توسعه ورزش قهرمانی در کشور ضرورت دارد. از همین رو تعداد سه یا چهار مرکز استعدادیابی در سطج کشور را در سال 92 به 31 مرکز استعدادیابی و ورزش قهرمانی در سراسر کشور با برآورد اولیه 18 میلیارد تومان رساندیم.
در حال حاضر 33 مرکز استعدادیابی در سراسر کشور در همه رشته ها فعالند و حتی علاوه بر مراکز استانها در صدد فعال کردن شهرستانهای بزرگ نیز هستیم.
همه فدراسیونها ملزم شده اند مساله استعدادیابی را دنبال و پیاده کنند که یکی از معیارهای ارزیابی آنها نیز محسوب می شود .
ورزشکاران سازمان یافته ما در سال 93 ،سه میلیون و 37 هزار و 923 نفر بود که این آمار در سال 94 پانصد هزار نفر افزایش یافت که این افزایش همان ورزشکارانی هستند که در طرح استعدادیلبی شناسایی شده اند.
اگر بعد از ما هم هر گروهی در وزارت ورزش و جوانان مستقر شود و به مساله استعداد یابی و نگاه آمایشی عنایت داشته باشد، دیگر در آینده شاهد نوسانات پردامنه و با پراکندگی فراوان در نتایج نخواهیم بود.
البته نوسانات به طور کلی به دلیل اینکه عنصر انسان به عنوان مولفه اصلی در مسابقات حضور پیدا می کند، حذف نخواهد شد اما این حرکت استعدادیابی بر اساس نگاه علمی دامنه نوسانات را کاهش می دهد که امیدواریم این برنامه استعدادیابی تاثیراتی داشته باشد تا این دامنه محدود شود و ما در آینده این قدر دچار نوسانات نباشیم.
سند ملی توسعه ورزش کشور تدوین شده است
در برنامه ششم توسعه کشور آنچه که چشم انداز و استراتژی است تدوین کردیم .سند توسعه ملی ورزش کشور نوشته شده و همان دیدگاه های طرح جامع ورزش کشور هم در ان لحاظ شده است. ورزش تعلیم و تربیتی ،ورزش همگانی ،ورزش قهرمانی و ورزش حرفه ای .
طرح جامع ورزش را هم کنار نگذاشته ایم. اتفاقا چهارچوب خوبی است که عناصر ،مولفه ها و متغیرهایی هم در حاشیه آن دیده شده ولی برای هر کدام از آنها سهمی دیده نشده است . اشکال اساسی طرح جامع این است که در گذشته راه های تحقق آن پیش بینی نشده بود.
در سند توسعه ملی ورزش کشور که تدوین کرده ایم، مهم آن است که به شکل قانون درآید و مصوبه شورای عالی ورزش کفایت نمی کند .اگر در مجلس شورای اسلامی به عنوان قانون درآید، تمام مشکلات ورزش از نظر حقوقی حل می شود وبه برخورداری از چهارچوب منطقی و استراتژیک کمک خواهد کرد.
برنامه ها باید طوری باشد که امکان عملیاتی شدن یابد در غیر اینصورت در کتابخانه ها باقی می ماند.
قانون جدید ورزش جایگزین قانون سال 1350 می شود
قانون سال 1350 ورزش در زمان خودش قانون مترقی و خوبی بوده است و بعضی از بخشهای آن قابل استفاده است اما باید به روز شود .چون مقتضیات ،ملزومات و نیازهای فعلی ورزش متفاوت شده است. البته بعد از ادغام سازمان ملی جوانان و سازمان تربیت بدنی ،وزیر وقت به تدوین قانون ملزم شده بود که این کار در سال 89 متوقف می شود. از ابتدای سال 93 شروع به نوشتن قانون جدید ورزش شد که جا دارد این خبر مسرت بخش را بدهم که هفته گذشته قانون وظایف ،اختیارات و مسئولیتهای وزارت ورزش و جوانان در هر دو حوزه ورزش و جوانان در کمیسیون اجتماعی دولت به تصویب رسید که عن قریب در صحن دولت هم مطرح و انشالله بعد از تصویب جایگزین قانون سال 1350 می شود.
ما باید ارتباطات عمودی ،افقی و مورب تمام نهادهایی که دارای مقوله ورزش هستند را در همان سند توسعه ملی و قانون جامع ورزش کشور تدوین کنیم.
شورای عالی ورزش مشکل قانونی داشت
بر اساس قانون 1350 نخست وزیر رییس شورای عالی ورزش کشور است .یک بار در سال 1393 شورای ورزش کشور تشکیل دادیم که آقای رییس جمهور که اهتمام ویژه ای به اجرای مر قانون دارند، اشکال قانونی گرفته و فرمودند اگر این جلسات قانونی نباشد، موضوعیت ندارد.
البته مصوبه ای هم داریم که هر جا تکالیفی بر عهده نخست وزیر بوده، از این پس به عهده معاون اول رئیس جمهور است که باز این قابل تغییر بود و به نتیجه نرسیدیم . در نگاه جدید ریاست و اعضا مشخص شده است.
البته باید کارکرد شورای عالی ورزش را بدانیم که چیست. ما قبل از این که وظایف و دستوراتی را به شورای عالی ورزش ببریم ،باید اختیارات قانونی داشته باشیم و ضعف قوانین را مرتفع کنیم.
به طور مثال قانون سرباز قهرمان را می توانستیم به شورای عالی ورزش ببریم اما اگر تصویب می شد ،لازم الاجرا بود؟ به همین دلیل به دولت بردیم و مصوبه گرفتیم و لازم الاجرا هم شد. بنابراین آنچه مسلم است مصوبات دولت از شورای عالی ورزش هرچند که هر دو را رئیس جمهور ابلاغ می کند اما برش قوی تری دارد. به همین دلیل باید خوراکها را با اولویت مجلس شورای اسلامی (قانونگذاری)،هیات دولت و شورای عالی ورزش تقسیم بندی کنیم.
ترجیح ما این است که آن مواردی را که باید قانونی شود، پیگیری کنیم که منسوخ نشود. یکی از اشکالات اساسی طرح جامع ورزش هم این بود که به تصویب شورای عالی ورزش رسید اما اگر مصوبه هیات دولت شده بود، هیچ کس نمی توانست زیر پا بگذارد . به همین دلیل ما دیگر این مسیر را طی نمی کنیم .
شورای عالی ورزش کشور باید با کارکرد منظم و دقیق تعریف شود و باید بدانیم خوراکها را چگونه بین مجلس شورای اسلامی ،هیات دولت و شورای عالی ورزش کشور تقسیم کنیم.
نظامنامه فرهنگی ورزش کشور باید به عنوان قانون جدی گرفته شود
مصوبات شورای عالی انقلاب فرهنگی در حکم فانون برای حوزه فرهنگ است .از اعضای شورای عالی انقلاب فرهنگی تشکر می کنم که ظرف دو جلسه که وقت کافی گذاشتند و بررسی تمام و کمال صورت گرفت، خوشبختانه نظامنامه فرهنگی ورزش کشور با ضمائم و پیوست هایی که راهنما و راهگشاست ،به تصویب رسید.
البته به نظر می آید به عنوان قانون باید جدی گرفته شود .هرچند که این متولیان هستند که مجری قانوند.
فدراسیونها ،ادارات کل ورزش و جوانان استانها و مراکز ورزشی ملزم به اعمال آن هستند. البته تغییر فرهنگ نیاز به فعالیت همه جانبه دارد. نگاه 360 درجه می طلبد .رسانه ها هم باید فرهنگ سازی کنند .
مراکز حکمیت برای حل و فصل مسائل قانون شکنی و اخلاقی در ورزش باید وجود داشته باشد. مثل نادو که دوپینگ را پیگیری می کند.
همه این ها باید دست به دست هم دهد تا تحول فرهنگی ایجاد کنیم.