به گزارش گروه سیاسی خبرگزاری برنا؛ حمید بعیدی نژاد رییس تیم کارشناسی مذاکره کننده هسته ای گفت که دری اصفهانی سابقه بیش از دو دهه حضور در دعاوی بین المللی را دارد و اصرار بر جاسوس خواندن او توهینی آشکار به نهادهای اطلاعاتی و امنیتی ایران است.
وی در عین حال گفت برجام حاصل مذاکرات پیچیده و چند جانبه بود ضمن آن که هر یک از اعضای شرکت کننده در مذاکرات فقط در محدوده کار خود به اطلاعات دسترسی داشتند.
متن پاسخ مکتوب مدیرکل سیاسی و امنیت بین الملل وزارت امور خارجه درباره دری اصفهانی که در صفحه اینستاگرام او منتشر شده را می خوانیم:
مذاکرات هسته ای کشورمان نیز با توجه به تجربه طولانی خود تمامی اصول مربوط به حفظ محرمانه بودن اطلاعات را رعایت می کرد و هر یک از اعضای شرکت کننده در مذاکرات فقط در محدوده کار خود به اطلاعات دسترسی داشتند.
اخیرا برخی افراد و سایتها به پخش مطالبی نسبت به آقای عبدالرسول درّی مبادرت کرده اند و از جمله اینکه وی بعنوان یک فرد دو تابعیتی ایرانی و انگلیسی سالهاست حتی زمانی که مسؤول پرونده دعاوی علیه آمریکا در وزارت دفاع بوده است علیه منافع کشور جاسوسی میکرده است و اخیرا نیز مشخص شده است که بعنوان عضو تیم مذاکرات هسته ای کشورمان اطلاعات محرمانه مذاکرات را به سرویس های جاسوسی انگلیسی و آمریکایی ارائه می کرده است و برای این خدمات خود ماهانه 7500 پوند حقوق دریافت می کرده است.
با توجه به سوالات مکررعزیزان و درخواست آنها از بنده برای برخی توضیحات، ذکر چند نکته شاید مفید باشد:
١- شکی نیست که همه ما تابع تصمیمات نهادهای رسمی امنیتی و اطلاعاتی کشور که وظیفه حفظ کیان و صیانت از کشور در قبال تهدیدات خارجی را بر عهده دارند می باشیم. در خصوص این موضوع ما نیز مانند دیگر هموطنان عزیزمان منتظر روشنگری بیشتر و دقیق تر موضوع اتهام آقای درّی می باشیم تا طرح آنها کمک کند تا افراد از گمانه زنی و اتکا به حدسیات شخصی خود در این موضوع حساس خودداری کنند. آنچه در نهایت تا بحال از برخی موارد محدود اعلام شده از سوی نهادهای رسمی کشور بر می آید آن است که آقای درّی از سوی برخی مراجع امنیتی کشور برای پاره ای توضیحات فراخوانده شده و بدون اینکه اتهام خاصی برای ایشان به اثبات برسد آزاد هستند. بررسی و تحقیقات ادامه دارند.
شخص ایشان نیز در مصاحبه ای که در چند روز پیش در محل ساختمان بانک مرکزی انجام داد بر همین نکات پافشاری نموده و ضمن وفاداری کامل خود به منافع کشور هر نوع اتهام امنیتی و جاسوسی را به شدیدترین بیان ردّ نموده است. اظهارات وی توسط هیچ نهاد رسمی به چالش کشیده نشده است.
٢- وزارت امور خارجه و مسؤولین تیم مذاکرات هسته ای مسؤولیتی در قبال گزینش و یا اصولا چه ردّ یا قبول نمایندگان نهادهای ذیربط رسمی کشور ندارند. مجموعا دهها نفر بعنوان نمایندگان نهادهای ذیربط، تیم مذاکرات هسته ای کشورمان را در مذاکرات همراهی می نمودند که ورود به بحث صلاحیت این افراد نمی تواند از مسؤولیتهای وزارت امور خارجه و اعضای تیم مذاکرات هسته ای کشورمان باشد.
وزارت خارجه و اعضای تیم مذاکره کننده هسته ای همچنین نه مسؤولیت و نه امکان اِعمال نظارت بر افراد و نمایندگان دیگر نهادها را نیز در اختیار ندارد. تعیین اشخاص و تایید صلاحیت افراد بعنوان نمایندگان آن نهاد و همچنین اِعمال نظارت بر این افراد بر عهده همان نهادها و در مواقع حساس بعهده نهادهای اطلاعاتی و امنیتی رسمی کشور هستند.
٣- آقای درّی بعنوان نماینده یکی از نهادهای مسؤول بانکی و مالی و به اتکای چند دهه حضور در مناصب مختلف حقوقی و اجرایی در حوزه های مختلف در این مرحله آخر مذاکرات مشورتهای فنی و تخصصی بانکی و مالی لازم را به تیم مذاکرات هسته ای کشورمان ارائه می کرد.
وی حتی همان زمان که با نظر مستقیم نهاد زیربط بانکی و مالی کشورمان برای ارائه اینگونه مشورتها درمذاکرات تخصصی شرکت داشتند، عضو هیات مدیره بانک سامان هم بود.
آقای دری برای حدود یک دهه در مذاکرات حقوقی در لاهه در پرونده حساس و مهم دعاوی ایران و آمریکا بعنوان عضو داوری کشورمان شرکت می کرد. پس از آن برای حدود یک دهه دیگر وی بعنوان وکیل حقوقی وزارت دفاع کشورمان در پرونده خریدهای تسلیحاتی ایران از آمریکا انجام وظیفه می کرد. وی به علت شرکت در بیش از دو دهه مذاکره در دعاوی مهم بین المللی در میان متخصصین فن فردی شناخته شده محسوب می شود. همچنین بنابر اطلاع موثق آقای درّی اصلا تبعه کشور انگلیس نیست.
٤- این پافشاری برخی افراد و سایتها برای اثبات جاسوسی آقای درّی بیش از همه چیز خواسته یا ناخواسته سوالاتی جدّی را متوجه نهادهای امنیتی و اطلاعاتی کشور می نماید که چطور فردی در چنین مسؤولیتهای مهم و حساسی آنهم نه برای چند سال بلکه برای بیش از حداقل دو دهه به جاسوسی مشغول بوده است و این موضوع از چشم نهادهای امنیتی و اطلاعاتی کشورمان پنهان و مغفول مانده است.
به نظر بنده این نوع اظهارات یک توهین آشکار به نهادهای اطلاعاتی و امنیتی کشورمان می باشد. در شرایطی که منطقه ما شاهد شدیدترین ناامنی ها در اطراف و اکناف خود میباشد و بویژه داعش با اتکا به انواع روشهای مخرب سعی در ایجاد تهدیدات امنیتی برای کشور عزیزمان دارد، همگان مشاهده میکنیم که چگونه نیروهای بغایت سازمان یافته اطلاعاتی و امنیتی کشور اعم از وزارت اطلاعات و سپاه و نیروهای انتظامی بسان سربازان گمنام امام عصر (عج) توطئه ها را کشف و خنثی نموده و امنیت این کشور پهناور را تامین نموده اند. تجربه این سالها به ما بخوبی نشان می دهد که نهادهای اطلاعاتی و امنیتی کشور به لطف خدا احاطه بسیار خوبی به تحرکات جاسوسی و اطلاعاتی دشمن دارند. ما نیز نباید در نوع اظهارات خود، خواسته یا نا خواسته، و برای اثبات یک موضع خاص، امر مهمتر و بزرگ تری را نادیده بگیریم و بطور غیر مستقیم اتّهاماتی را متوجه نهادهای اطلاعاتی و امنیتی کشور نماییم.
٥- در مجموع نوعی شتابزدگی از سوی افراد و سایتهایی که این مباحث را مطرح می کنند مشاهده می شود که خیلی مایل هستند با آب و تاب دادن برخی اطلاعات ناقص و ناصحیح حکم قطعی جاسوسی برای آقای درّی را هر چه سریعتر ثابت کنند تا این نظریه خود را اثبات نمایند که دشمن درمذاکرات هسته ای و تیم مذاکرات هسته ای کشورمان نفوذ و رسوخ نموده است و این منشاء و دلیل نقص های عمده ساختاری برجام می باشد.
این نوع رهیافت جسارتا قدری ساده انگارانه محسوب می شود چرا که موضوع فرآیند مذاکرات هسته ای بسیار پیچیده تر از این می باشد که وجود یک فرد جاسوس، حتی اگر چنین مطلبی به اثبات برسد، بتواند به عاملی برای شکل دادن به محتوا و ساختار اساسی برجام مبدل شود.
برجام حاصل یکی از پیچیده ترین مذاکرات چند جانبه بوده است که برای دو سال و نیم در عالیترین سطوح تصمیم گیری نه تنها در ایران بلکه در تمامی کشورهای طرف مذاکرات مورد بررسی قرار داشته است و تمامی محتوای آن از ابعاد مختلف سیاسی و امنیتی و فنی با دقت تمام و با اشراف تمامی تمامی نهادهای ذیربط مذاکره و جمع بندی شده است. مضافا بر اینکه کشورهایی که خود در این مذاکرات شرکت داشتند دارای قوی ترین سرویس های جاسوسی در جهان هستند و با توجه به حضور مستقیم خود، چنانچه این دوستان ادعا می کنند، نیاز مبرم به اخذ گزارش از سوی واسطه نداشته اند.
تیم مذاکرات هسته ای کشورمان نیز با توجه به تجربه طولانی خود تمامی اصول مربوط به حفظ محرمانه بودن اطلاعات را رعایت می کرد و هر یک از اعضای شرکت کننده در مذاکرات فقط در محدوده کار خود به اطلاعات دسترسی داشتند. با توجه به اینکه بسیاری از نمایندگان شرکت کننده مشورتهای تخصصی را ارائه می فرمودند و نقشی در اتخاذ تصمیمات بر عهده نداشتند و اتخاذ تصمیمات در سطحی عالیتر اتخاذ می گردید.