به گزارش خبرنگار اجتماعی خبرگزاری برنا، یک جامعه شناس در باب "جایگاه گفتگو در جامعه ایرانی" گفت: در آینده ای نزدیک، کم حوصلگی و بی صبری در محاورات ایرانی به صورت بحران در می آید.
حسین باهر در گفت و گو با خبرنگار اجتماعی خبرگزاری برنا، ابتدا با ارائه تعریفی از "گفتگو" افزود: گفتار طرفینی، به قول عرب ها" محاوره "و به قول انگلیسی ها (DIALOGUE). همچنین گفتار یک طرفه را اصطلاحا (MONOLOGUE) مینامند که معمولا شکل اقناعی دارد که در جامعه ایرانی مونولوگ بر دیالوگ تقدم دارد.
دبیر کل آکادمی مدیریت ایران با اشاره به اینکه "گفتگو" محصول سیاسی و آموزشی نیست، گفت: گفت و گو محصول فرهنگ بالا و اخلاقیات والا است. مولانا می فرماید : " بشنو از نی چون حکایت میکند "
بنیانگذار مکتب کنش‌شناسی از نشانه های مهجور ماندن "گفتگو" در ایران گفت: نداشتن فرهنگ مفاهمه ، تلاش برای فهم طرف مقابل و یا فهماندن ، از نشانه های مهجور ماندن گفت و گو در ایران است.
وی در ادامه افزود: تقریبا کم حوصلگی و بی صبری در محاورات ایرانی دارد به صورت بحران در می آید همچنین جامعه ایرانی بحث و جدل را بر گفت و گو مقدم میدارد.
باهر در انتها تصریح کرد: فقدان "گفتگو" در ایران موجب سوء تفاهم های بسیار می شود که بعضا منجر به قطع روابط دوستانه میگردد. ماهنر خوب گوش دادن را نداریم و این اشکال بزرگی است.