به گزارش گروه خبر خبرگزاری برنا، سردار منتظرالمهدی در این نوشتار با عنوان «مهر را پر مهر تر از همیشه بسازیم» نوشت: مهر آغاز بهار تعلیم و تربیت است و لاجرم شمیم دل انگیزش روح هر کسی را جان و حیات دوباره می بخشد و شور و اشتیاقی دگر باره ارزانی می دارد.
از همین روی، نه فقط شمار پر شمار دانش آموزان عزیز و دانشجویان گرامی با ر غبت و اشتیاقی وصف ناپذیر به پیشواز آن می‌شتابند بلکه ما گروه بزرگسالان با ورود به این فصل دل انگیز، حیاتی دوباره می‌یابیم و فصلی نو پیش روی خود می‌یابیم.
بنابراین اینک که در آستانه این فصل طربناک و زیبا و خاطره انگیز قرار گر فته‌ایم و انبوه فرهنگیان گرامی ما، اعم از اساتید و معلمان و دانش آموزان و دانشجویان عزیزمان، برای آغاز این فصل ممتاز لحظه شماری می‌کنند، لازم می‌دانم آغاز سال تحصیلی را به همه آنان تبریک و تهنیت بگویم و از خدای بزرگ برای همگان موفقیت روز افزون مسئلت می‌نمایم.
همچنین لازم می‌دانم به سبب مسئولیتم در نیروی انتظامی و تجارب دوران تحصیل و طبابت و تدریسم نکاتی را، هر چند به اجمال و کوتاه خاطر نشان سازم.
هر معلم، مربی و استادی علاقمند است افراد تحت آموزش و تربیت او مفاد یادگیری را در "حد تسلط " فرا بگیرند ، آنها را به خوبی به حافظه خود بسپارند و در صورت لزوم آنها را با سهولت و دقت به یاد آورند. می دانیم که هر یک از این سه مرحله ( یعنی یادگیری ، ذخیره و یاد آوری ) متاثر از چندین و چند عاملند و لاجرم پرداختن به همه آن عوامل از حوصله نوشتاری چون این خارج است .
لیکن ، از میان آن عوامل پر تعداد، یک عامل نقش " پیش نیاز " و عوامل زمینه ساز را ایفا می نماید و در نتیجه فقدانش فرآیند یادگیری را دستخوش اختلال و کاستی می‌سازند. آن عامل پر اهمیت " احساس امنیت ر وانی " است.
امنیت روانی نوعی رهایی از فشار و ترس و اضطراب و دلواپسی است که مغز و ذهن را مهیای کسب اطلاعات و پردازش دقیق داده ها می سازد.
شواهد مطالعاتی ما نشان از آن دارد که معلمان و مربیان سهم شگرفی در ایجاد و تقویت این احساس خوشایند و دلپذیر و یا در کاهش و تقلیل آن را دارند.
و طرفه آنکه این احساس نه به آموزش و سخنرانی و توصیه‌های مستقیم بلکه با اشاره‌ها و کنایه‌ها و تمثیل‌های تلویحی و غیر مستقیم شکل می‌گیرد و بسط و گسترش می‌یابد به همین سبب از همه معلمان و مربیان گرانمایه انتظار داریم در این خصوص سهم و نقش خود را آن گونه که بایسته است ایفاء نمایند.
یادمان باشد "احساسِ امنیت " نضج یافته در دوران تحصیلی، برای همیشه فرد را در برابر گزندهای روزگار مصون می‌سازد.
همان گونه که از آمارها و اطلاعات منتشره پیداست امروزی روز، شماری از کج روان و جامعه ستیزان ، دانش آموزان عزیز و دانشجویان گرامی را آماج‌های مناسبی برای تعمیم کنش‌های کجروانه خود می دانند و از هیچ کوششی برای فرو غلتاندن این دو گروه آینده ساز و بالنده جامعه در دام آسیب‌ها و کج کارکردی‌های اجتماعی فرو گذار نمی‌نمایند.
به همین سبب از همه ما انتظار می‌رود که در پیشگیری از وقوع چنین رخ داد ناگواری قدم فرا سو نهیم و با بهره گیری از دانش و توان خود مانع از اشاعه آسیب‌ها و کژکارکردی ها در میان دانش آموزان و دانشجویان عزیز شویم.
تجارب ما نشان می‌دهد که یکی از موثر ترین روش‌های پیشگیری از انواع آسیب های اجتماعی " واکسینه سازی روانی " است. یعنی چنانچه افرادِ تحت تعلیم و تربیت خود را ، از پیش از عوارض و پیامدهای وخیم فرو شدن در باتلاق آسیب‌ها آگاه سازیم و به گونه ای موثر هیجان ترس را در آنان بر انگیزیم ، اغلب آنان در دام آن آسیب ها گرفتار نمی‌شوند.
روش موثر دیگر " مهارت آموزی "، بویژه مهارت "جرات ورزی" و " تاب آور ی" است. این دو مهارت به فراگیران ما کمک می کنند تا هم درخواست‌های وسوسه گران خناس را رد کنند و هم در برابر فشارها و تنیدگی ها مقاومت ورزند . ما نیز در ناجا آماده ایم تا در این خصوص با معلمان و مربیان گرانقدر همراه و همگام شویم . و با اقدامات مختلف از گرفتار شدن افراد جامعه در دام آسیب‌ها پیشگیری نماییم.
در هر جامعه‌ای و جامعه ما شماری از دانش آموزان به دلایل پرشمار در مراحل مختلف تحصیل تعدادی از "بدرفتاری" های ریز و درشت را تجربه می نمایند. با " مداخله " بموقع و " روانشناسانه " و " دلسوزانه و هماهنگ " در این بدرفتاری ها ، می توان بزودی آنها را از میان ر اند و تعادل ر فتاری را به مرتکبین آن بدرفتاری ها باز گرداند. اما مداخله ناصحیح و ناکارشناسانه و تنبیه گرانه و یا بی اعتنایی محض و اداره باری به هر جهت کلاس و مدرسه، می‌تواند زمینه ساز گرایش شماری از دانش آموزان به "رفتارهای بزهکارانه " و ناهنجاری های اجتماعی باشد.
بنابراین، به همه مراکز آموزشی توصیه می کنیم مشاوره روان شناختی و ملاحظات کارشناسانه در رفتارهای دانش آموزان را همچون آموزش جدی بگیرند و از اثرات حیرت انگیز آن غفلت ننمایند. ضروری است " ترک تحصیل"، " افت تحصیلی " و " نا رسایی یادگیری " جدی تلقی شود. چه شواهد پلیسی و یافته های مطالعاتی ما نشان از آن دارد که بسیاری از بزهکاران و کجروان و جامعه ستیزان کسانی هستند که تجارب منفی و آزاردهنده تحصیلی دارند.
آنان کسانی هستند که به سبب برخی از مشکلات تحصیلی " برچسب "( انگ ) منفی خورده و از مدرسه طرد شده‌اند و به همین سبب، از همان دوران کودکی و نوجوانی پر از کینه و خصومت شده‌اند و در ذهن خود طرح و نقشه انتقام گیری ریخته‌اند.
بنابراین ، افراد دارای مشکلات تحصیلی را نه تنها نباید مورد طرد و تحقیر و سرزنش قرار داد بلکه باید با ارائه " خدمات ویژه " به آنان یاری رساند.
سرانجام امیدورام همه ما تلاش خود را بکار بندیم تا مدرسه و دانشگاه و آموزشگاه را به محیطی سرشار از مهر و محبت و آرامش و امنیت سازیم و دوران تحصیل را به " جذابترین " و " خاطره انگیز ترین " دوران زیست خود و دیگران تبدیل نماییم. مهرتان پر مهر باد.