به‌گزارش خبرگزاری برنا، هم‌زمان با برگزاری هفدهمین جشنواره‌ی نمایش عروسکی کانون داوود کیانیان گفت: «جشنواره‌ها می‌بایست پویا، راهگشا وخلاق باشد و هر دوره نسبت به دوره‌ی قبل کامل‌تر باشند. شرکت‌کنندگان نه تنها از شرکت در آن لذت ببرند، بلکه در آموزش و تربیت آنان در روند تکاملی موثر باشد.»
وی درباره هرچه بهتر شدن این جشنواره گفت: «جشنواره نمایش عروسکی کانون معمولا دارای این ویژگی‌ها بوده است، حتی شکل کتاب‌خانه‌ای آن به نظر من یکی از ویژگی‌های منحصر به فرد و مثبت آن به حساب می‌آید. ولی در سیر تکاملی خود لازم است به مواردی توجه کند. نخست گستره فعالیتش علاوه بر دو بخش اعضا و مربیان به فعالان تئاتر حرفه‌ای عروسکی با تاکید بر آموزشی بودن و با حضور کودکان و نوجوانان، گسترش یابد. در این صورت علاوه بر تاثیرگذاری تئاتر کتاب‌خانه‌ای کانون بر گروه‌های حرفه‌ای، این گروه‌ها از این فعالیت‌ها تاثیر پذیرفته و نمایش آموزشی وسعت می‌یابد و این یعنی دست‌یابی به یکی از اهداف بنیادی «کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان».
دوم آن‌که از شکل مسابقه‌ای و رقابتی خارج شود، و به شکل «آموزشی» و «فرآیند محوری» که به اهداف کانون نزدیکتر است تغییر یابد.»
این نمایش‌نامه‌نویس در پاسخ به این سوال که ضرورت ثمربخشی چنین جشنواره‌هایی چیست، گفت: «ثمر بخشی هر جشنواره‌ای بستگی تام به اهداف ویژه‌ی برگزاری آن دارد. اما به طور کلی فواید آن به طور عام می‌تواند دامن زدن به یک فعالیت هنری و اجتماعی، فعالیت سالم و مفید برای مربیان و هنرآموزان، آموزش و تربیت، لذت و سرگرمی، آشنایی با روش‌های نو و جدید تولید، آشنایی با تجربه‌های هنری دیگران و شکوفایی خلاقیت و ایجاد انگیزه برای فعالیت های بعدی باشد. کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان نیز باید به این اهداف توجه ویژه نشان داده و در تحقق آن‌ها بکوشد.»
وی با اشاره به این‌که جشنواره می‌تواند راه‌گشایی برای توجه هرچه بیشتر خانواده‌ها به مقوله‌ی تئاتر باشد به گستره‌ی فعالیت ملی و بسیار فراگیر کانون اشاره داشت: «اگر یکی از اهداف جشنواره جلب توجه خانواده‌ها به تئاتر عروسکی تعریف شود، بی‌شک جشنواره می‌تواند در این راستا گام‌های بسیار موثری را بر دارد. چرا که گستره فعالیتش ملی و بسیار فراگیر است و در سراسر ایران نمایندگان فعال و خلاقی دارد که بسیاری از جشنواره‌ها از این امکانات محرومند.»
او به ضرورت ایجاد فعالیت‌های جدید جهت آشنایی خیل عظیم دانش‌آموزان با هنر نمایش اشاره کرد: «برای آن‌که کمبودهای موجود حل و فصل شود. پاک کردن صورت مسئله هیچ‌گاه راه حل مناسبی برای آن نخواهد بود. کار می‌بایست به دست کاردان سپرده شود. سیر گذشته آسیب‌شناسی شود، ایرادها تکرار نشود، بر نکات مثبت تاکید گردد، راهکارهای جدید بررسی و بهترین‌ها به مرحله اجرا درآید.
اگر شیوه‌های دیگری نیز برای خیل عظیم دانش‌آموزان هست که آن‌ها را با هنر نمایش آشنا کند، آن‌ها را نیز فعال و ایجاد کنیم. اما هرگز منطقی نیست که حاصل فعالیت‌های پیشین چنین جشنواره‌هایی پاک شود و فعالیت‌های جدیدی جایگزین آن شود.»