به گزارش خبرگزاری برنا، «آل پراک تنیس» کارگردان ترکیه ای که تاکنون سازنده بسیاری از آثار برنامه های تلویزیونی و سینمایی در ترکیه بوده است و با فیلم «رویا» در چهاردهمین جشنواره فیلم مقاومت حضور یافته است گفت: موضوع فیلم من ، داستان یک زوج افغانی به عنوان عارف و رویا است که برای فرار از جنگ افغانستان به ترکیه می آیند تا از آنجا با کشتی راهی اروپا شوند اما به دلیل غرق شدن کشتی ، رویا می میرد و عارف زنده می ماند و من از این مساله به عنوان نمادی از کشته شدن مهاجرینی استفاده کردم که قصد رفتن به اروپا را دارند.
وی با اشاره به جشنواره فیلم مقاومت از این جشنواره به عنوان یک جشنواره خوب ، مفید و تاثیرگذار یاد کرد و یادآور شد: معتقدم جشنواره فیلم مقاومت ، جشنواره خیلی خوبی است چرا که به بحث مقاومت و جنگ می پردازد این درحالی است که ما هم اکنون شاهد کشته شدن بسیاری از مردم در کشورهای مختلف مثل سوریه ، یمن ، مصر و لیبی و کشورهای خاورمیانه هستیم و مساله جنگ و مقاومت به خوبی دراین جشنواره نمایان است.
این فیلمساز ترک با بیان اینکه جشنواره فیلم مقاومت سبب همگرایی فیلمسازان مستقل و آزاده دنیا شده به گونه ای که همه در ایران دور هم جمع شدند و شاهد آثار همدیگر هستند گفت: این درحالی است که معمولا موضوع بیشتر جشنواره های دنیا در مورد روابط عاشقانه است و پرداختن به مساله «مقاومت» توسط این جشنواره نکته خیلی مهمی برای جشنواره فیلم مقاومت محسوب می شود.
وی درمورد برگزاری ورک شاپ هایی که توسط کارگردانان ایرانی برای علاقه مندان به فیلمسازی که از دیگر کشورها در این ورک شاپ ها ثبت نام کردند اظهار داشت : من بر این باورم که این ورک شاپ ها خیلی خوب است و علاقه مندان به حوزه فیلمسازی می توانند در این ورک شاپ ها با متدهای فیلمسازی و تجربیات کارگردانان ایرانی به خوبی آشنا شوند.
«آل پراک تنیس» در پاسخ به این سوال که چقدر با سینمای ایران آشنا هستید از سینمای ایران به عنوان یک سینمای خوب یاد کرد و گفت : سینمای ایران ، داستان های حقیقی را مطرح می کند و با وجودی که داستان های خوبی دارد اما متاسفانه خیلی در کشورهای دیگر دیده نمی شود که باید تلاش شود تا این سینما در دنیا دیده شود.
وی با اشاره به فیلم « جدایی نادر از سیمین» اثر اصغر فرهادی گفت: این فیلم ، فیلم بسیار خوبی است و من از این فیلم لذت بردم چرا که بر اساس واقعیت های جامعه ایران ساخته شده است که این می تواند نکته حائز اهمیت برای فیلم های ایرانی باشد. اما فیلم های امریکایی بیشتر برپایه تخیل و فانتزی ساخته می شوند که ره توشه ای نخواهند داشت.