به گزارش خبرگزاری برنا از قم، آیتالله عبدالله جوادی آملی در جلسه درس اخلاق هفتگی خود که در نمازخانه بنیاد بینالمللی علوم وحیانی اسراء برگزار شد، با توجه به در پیش بودن ماه محرم و ایام سوگواری شهادت سالار شهیدان اباعبدالله الحسین(ع) اظهار کرد: ماه محرم که در پیش است برای ما مثل ماه مبارک رمضان، ماه عبادت است، در ماه محرم اگر انسان مهموم و غمگین شد، عبادت است؛ اهتمام ورزیدن به این که نام حسینبنعلی(ع) را احیا کنند، عبادت است.
وی افزود: بنابراین ماه محرم که در پیش است برای ما مثل ماه مبارک رمضان است، یعنی ماه عبادت است بنابراین سینه زدنهای ما، گریههای ما، نالههای ما باید طوری باشد که این نظام را حفظ کند؛ بخش وسیعی از فداکاریهای این شهدا هم به وسیله همین مرثیه بود.
این مرجع تقلید تصریح کرد: وقتی این مرثیهها و عزاداریها میتواند یک کشور را حفظ کند، چرا ما آن را با عظمت و جلال حفظ نکنیم؟! چرا معاذ الله آن را با بعضی از امور دیگر مخلوط کنیم؟! حرفهای ضعیف نقل کنیم؟! چرا ما این گوهر گرانبها را ارج ننهیم؟! عزاداری ما معاذالله اگر بیمحتوا باشد، حرفهای سست، بیمغز، بیسند، حرفهایی که خدای ناکرده اختلافانگیز است، وحدت را به هم میزند، مردم را به عوامی میکشاند، این حرفها با حرفهای کربلا هماهنگ نیست.
وی اضافه کرد: منجمان یک حساب ریاضی دارند که سال از کجا شروع میشود به کجا ختم میشود، عدهای فروردین اول سال آنهاست و اسفند پایان سال آنها، اما آنها که درصدد رشد روح هستند نه تربیت بدن، اول سالشان ماه مبارک رمضان است و ماه شعبان که ماه آخر سالشان میشود را خیلی مواظب هستند، آن صلوات شعبانیه را خیلی مراقبت میکنند آن مناجات شعبانیه را خیلی دقت میکنند، برای اینکه آخر سال است؛ هر کاسبی و هر تاجری آخر سال تمام سود و زیانش را بررسی میکند؛ شب عید رمضان که لیلة فطر است آن به نام لیلةالجوائز بوده و فردایش که روز عید فطر است روزی است که جایزهها را تقسیم میکنند.
وی سپس درباره اهمیت ماه محرم تصریح کرد: آنها که اول سالشان محرم است، آخر سال را که ذیالحجه بوده میکوشند که دریابند، بنابراین میبینید 24 این ماه که مباهله است برای آن حرمت خاصی قائل هستند، 25 این ماه که روز نزول هل اتی است روزه خاصی میگیرند، در پایان ماه ذیالحجه یا روزه میگیرند یا تلاش و کوشش میکنند اعمالشان را بررسی میکنند که با حساب پاک وارد سال بعد شوند.
جوادی آملی با بیان اینکه حزن و غمگینی انسان در ماه محرم عبادت است، گفت: در محرم فرمودهاند «نفس المهموم لظلمنا تسبیح و همّه لنا عبادة» فرمود این کسی که در ماه محرم یک آهی میکشد این آه عبادت است این چه ماهی است! این دین میخواهد ماه محرم را مثل ماه مبارک رمضان ماه عبادت قرار دهد، برای مظلومیت سالار شهیدان کسی که آه بکشد عبادت است؛ در ماه محرم اگر انسان مهموم و غمگین شد، عبادت است؛ اهتمام ورزیدن به اینکه نام حسینبنعلی(ع) را احیا کنند، عبادت است.
وی ادامه داد: اگر سؤال کنند شما اصل عالم را از چه چیزی خلق کردید مصالح ساختمانی عالم چیست؟ پاسخ قرآن این است که ما عالم را از حق خلق کردیم، مصالح ساختمانی این عالم حقیقت است یعنی اینجا جای باطل نیست؛ همانطوری که ساختار بدنی ما را به حق و به سلامت خلق کردند و دستگاه گوارش انسانی فقط غذای سالم را میپذیرد، غذای باطل را بالا میآورد، نظام خلقت هم همینطور است؛ ممکن نیست کسی یک غذای مسموم را بخورد و بالا نیاورد همین طور ممکن نیست کسی راه دیگران را ببندد و بیحیثیت و بیآبرو نشود، اختلاس بکند و بیآبرو نشود، این نظام به حق خلق شده است، هر چه انسان بخواهد این نظام را دفن کند دفنشدنی نیست.
این مرجع تقلید با بیان اینکه جریان کربلا تا ابد زنده میماند، اظهار کرد: شما در جریان مغول و امثال مغول حوادث تلخ و جنایاتی میبینید که به مراتب سنگینتر از کربلا بود اما در کتابهای تاریخ دفن شد و نامی از اینها نیست، آن کسی که همتای قرآن و قرآن ناطق است، آنکه برابر نظام هستی حرکت میکند نتیجهاش بقاء است، زینب کبری با یک سوگند قاطع در شام فرمود قسم به خدا ما زندهایم، هیچ ممکن نیست بتوانی نام ما را دفن کنی، این با علم غیب دارد سخن میگوید اینکه «أنت عالمة غیر معلمة» قسم به خدا ما زندهایم.
وی سپس با اشاره به تجمع میلیونی عزاداران حسینی در روز اربعین و تلاش ناموفق دشمنان اهل بیت در طول تاریخ برای به فراموشی سپردن این نهضت ادامه داد: مرحوم شیخ طوسی در امالی نقل میکند، پیرمردی در دربار متوکل عباسی نشسته بود گزارشگر کربلا آمد و گفت آن درخت سدر را هم قطع کردند، این پیرمرد گفت: «لا حول و لا قوة الا بالله»؛ متوکل عباسی گفت چرا تعجب کردی؟ این پیرمرد گفت ما حدیثی از وجود مبارک پیغمبر(ص) شنیدیم که حضرت فرمود هر که درخت سدر را قطع کند ملعون است، ما تعجب میکردیم این درخت سدر که میوه ندارد، چرا کسی که درخت سدر را قطع میکند آن طور پیغمبر لعنت خدا را بر او روا داشت، اما حال که میبینیم در کربلا هیچ علامتی برای قبر سالار شهیدان نبود فقط یک درخت سدری در یک گوشه بود که زائران از طریق آن در این دشت وسیع قبر مطهر حسینبنعلی را پیدا میکردند، معنای لعن پیامبر را فهمیدم! باید بدانیم که 500 سال عباسیان با نام، قبر و تمام شئون امام حسین(ع) مبارزه کردند، قبلش امویها و مروانیها مبارزه کردند، اما الان که اربعین میشود، حدود 20 میلیون در کنار مضجع شریف آن حضرت جمع شده و عرض ادب میکنند، این فراموش شدنی نیست؛ کسی که در مسیر نظام عالم حرکت کند که حق است، او ماندنی است.