گروه ورزش خبرگزاری برنا- تیم ملی فوتسال ایران پس از تاریخ‌سازی در جام جهانی کلمبیا 2016 و کسب مقام سوم جهان، امروز به ایران بازگشت. هرچند شادی این موفقیت زایدالوصف است اما این موضوع که محمد کشاورز، دیگر در ترکیب تیم ملی کشورمان حضور نخواهد داشت، فوتبال‌دوستان را کمی به فکر فرو‌می برد. به یقین کشاورز بازیکن بی‌بدیلی است و شاید حالاحالاها مثل او پیدا نکنیم. خداحافظی کاپیتان خوش‌اخلاق ایران بهانه‌ای شد که با او تماس بگیریم و کاپیتان خوش‌اخلاق ایران هم مثل همیشه با محبت و گرمی پاسخ‌مان را داد. گفت‌وگوی ما با محمد کشاورز را که با شیوه مونولوگ «تک گویی» از ابتکارات گروه ورزش خبرگزاری برنا تنظیم شده است، در ادامه می‌خوانید،
_خواهش می‌کنم، این چه حرفی است؟ مراحمی. اصلاً خسته نیستم و خوشحالم که با من تماس گرفتی.
خدا را شکر حالم خوب است. البته پای مصدومم این چند روزه آماس کرده و همین موضوع باعث شده نتوانم MRI بگیرم. منتظرم ورم پایم کمتر بشود تا مراحل درمان را شروع کنم.
راستش را بخواهی، پیش از آغاز رقابت‌های جام جهانی 2016 تصمیم گرفته بودم از بازی‌های ملی خداحافظی کنم و در خلال برگزاری بازی‌ها این موضوع را با کادر فنی در میان گذاشتم.
درست حدس زدی! کادر فنی کاملاً با این موضوع مخالفت کرد اما من تصمیم را گرفته بودم.
بله، همین کار را کردم، من به اصرار خودم ادامه دادم. همیشه دوست داشتم در بهترین شرایط خودم و تیم ملی خداحافظی کنم. خدا را شکر، این اتفاق هم افتاد. در روزی باشکوه، لحظاتی فراموش نشدنی و رویایی، زمانی که فوتسال ایران با گام‌های غرورانگیز خود، روی سکوی سوم جهان ایستاد، آن لحظه، زمان خداحافظی و رفتن من بود.
حالا که از فالکائو پرسیدی باید بگویم او بازیکن فراموش نشدنی و بزرگی است. وقتی پس از شکست برزیل از ایران، برای همیشه از فوتسال خداحافظی کرد، پیش ما آمد و چند جمله‌ای با ما صحبت کرد.
نه، حرف خاصی نزد، فقط در حد خسته نباشید. بعدش هم با ما عکس یادگاری گرف و رفت.
البته که فکرش را می‌کردیم! ما پیش از رفتن به کلمبیا قول حضور در جمع 4 تیم را داده بودیم. البته با توجه به شرایط ما و امکاناتمان، کار بسیار سختی پیش رو داشتیم اما در لحظه لحظه جام جهانی به موفقیت فکر می‌کردیم و خدا را شکر که این اتفاق افتاد.
بله درست می‌گویی، آغاز بسیار بد و متزلزلی داشتیم اما نمایش ضعیف ما برابر اسپانیا وشکست با 5 گل دلیل داشت. تیم ایران مشکلات زیادی در آن دیدار داشت. ما واقعاً دیدارهای تدارکاتی اندکی داشتیم اما در جام جهانی، همانطور که دیدید روز به روز بهتر شدیم.
این حرفت هم درست است. ما دفاع ضعیفی در مقابله با ضربات ایستگاهی، به ویژه ضربات کرنر حریفان داشتیم و گل‌های متعددی دریافت کردیم. کادر فنی هم متوجه این موضوع شده بود و ما روی این ضربات تمرینات متعددی داشتیم اما خب راستش روی این ضربات کمی بدشانس هم بودیم. بعضی وقت‌ها توپ به چند بازیکن می‌خورد و گل می‌شد. گاهی هم داوران چشمانشان روی خطاهای حریفان می‌بستند و ما گل می‌خوردیم!
مظورت کدام ضربات پنالتی است؟ برزیل یا پرتغال؟ بله من پیش از ضربات پنالتی بازی با برزیل با بچه‌ها صحبت کردم. فشار روانی زیادی روی تیم بود و تنها فکری که ازمخیله من می‌گذشت این بود که فشار را هر طور شده از روی بچه‌ها برداریم. این اتفاق هم خوشخبتانه افتاد. همه بچه‌ها با روحیه پشت ضربات خود می‌ایستادند و پرقدرت ضربات خود را می‌نواختند.
نمی‌دانم اگر آن بازی مصدوم نمی‌شدم چه اتفاقی می‌افتاد؟ البته غیر از من اگر یادت باشد، ما فرهاد توکلی را هم مقابل روسیه نداشتیم. این اتفاقات دست به دست هم داد تا ارنج تیم ملی به هم بریزد و وضعیت برای ما بسیار دشوار شود. ما 2 عقب‌گیر خود را از دست دادیم اما بچه‌ها تا لحظه آخر، حتی زمانی که 20 و چند ثانیه به پایان بازی وقت مانده بود و ما 2 گل عقب بودیم، دست از تلاش برنداشتند.
مربیگری؟! نه هنوز فکرش را هم نکرده‌ام. من فعلاً در سطح باشگاهی به بازی می‌پردازم. کار مربیگری باشد برای زمانی بازنشستگی و خداحافظی کامل من از فوتسال. امیدوارم بتوانم تا آنجا که در توان دارم به فوتسال ایران خدمت کنم.
گفت‌وگو و تنظیم: یاسر سماوات