خبرگزاری برنا لرستان :زمانی که یک مسئول وعده ای می دهد و به آن عمل نمی کند، افکار عمومی چه برداشتی از آن دارند؟ چرا سازوکاری برای توبیخ مدیرانی که وعده میدهند و به آن عمل نمی کنند وجود ندارد؟ چرا مدیران بر اساس مقتضیات و احساسات وعده میدهند؟ آیا مدیران و مسئولانی که وعده میدهد و بعد از آن وعده هایشان عملی نمی شوند ، قابل اعتماد هستند؟
در 28 مهرماه 93 آسمان لرستان تیره شد و بارانی کم نظیر شروع به بارش کرد. بارندگی های چند ساعته در جنوب لرستان منجر به سیلاب می شود، خبری دردناک در خروجی رسانه های استان منتشر شد: کاظم صفرزاده مدیر مجتمع شبانه روزی عشایری امام جعفر صادق (ع) منطقه ویسیان بدلیل نبود امکانات، با احساسی پدرانه، دانش اموز مصدوم به همراه دو نفر از هم شاگردی هایش را با ماشین شخصی خود جهت مداوا به مرکز استان می برد که در میانه راه و در منطقه شوراب گرفتار سیلاب می شود و همه ی سرنشینان خودرو ناپدید می شوند.بعد از چند روز جسد دانش آموزان پیدا می شود اما خبری از معلمشان نیست.جستجوها ادامه دارد و بعد از دوهفته جسد مطهر این معلم فداکار لرستانی پیدا و طی مراسم باشکوهی در روز عاشورای حسینی به خاک سپرده می شود.
در روزهای نخست وقوع حادثه،تمام مدیران استانی و شهرستانی و مسئولین از فداکاری زنده یاد کاظم صفرزاده گفتند و خبرگزاری ها و رسانه ها و اهالی مطبوعات و پایگاههای خبری در فضای مجازی تا توانستند،نوشتند.
در این مدت 14روزه، مسئولان به خانواده داغدار صفرزاده سر زدند و هرکدام وعده هایی دادند اما رفته رفته و با گذشت زمان هم ایثار کاظم را فراموش کردند و هم وعده های توام با احساس خود را.
یکی از مهمترین وعده ها ، وعده روزه نیازی رییس وقت شورای اسلامی شهر پلدختر مبنی بر نصب تندیس کاظم صفرزاده در یکی از معابر شهرستان پلدختر بود اما شورای شهر و شهرداری پلدختر خلف وعده کرد. بعد از 2 سال هنوز این مجسمه ساخته نشده است و کسی پاسخ نمی دهد که سرانجامِ وعده های احساسی حادثه شوراب چه شد؟
هرچند کاظم صفرزاده نیاز به نامگذاری میدان و مجسمه ندارد و همواره ماندگار خواهد بود زیرا حافظه تاریخ ، مردان بزرگ را فراموش نمی کند. ولی آیا اگر در سایر نقاط کشور این طور اتفاقی می افتاد در روزهای پس از خاکسپاری، مسئولین وعده های خود را فراموش میکردند؟
به هر روی آنچه به عنوان یک ضرورت، جایش در عرف ما بسیار خالیست، طرد مدیران وعده باز و بی توجهی به آنهاست که روزی همچون وعده‌های فراموش شده‌شان که جامه عمل به خود نمی‌گیرند، خودشان هم از ذهن مردم نیز پاک خواهند شد.
