گروه ورزشی خبرگزاری برنا: چند سالی است ورزش دوومیدانی به دلایل زیادی با رکود نتیجه و نیز کم شدن نیروی انسانی فعال به عنوان ورزشکار مواجه است.
این موضوع را می توان به عواملی چون بی توجهی مسئولین گذشته فدراسیون و همچنین وزارت ورزش و جوانان، عدم برگزاری رقابت های منظم و پرتعداد برای سنین پایه، عدم همکاری فدراسیون دوومیدانی با آموزش و پرورش برای برگزاری طرح ها و رقابت های استعدادیابی، پوشش گسترده ورزش‌های توپی مانند فوتبال توسط جراید و رسانه‌ها و کم توجهی به رشته های انفرادی پایه و پرمدال مانند دوومیدانی، نبود مشوق های کافی و لازم برای نوجوانان و جوانان جهت ممارست در حضور در این رشته ورزشی مانند (مسایل اقتصادی) و... ربط داد.
با گذشت دو سال از فدراسیون جدید به ریاست مجید کیهانی، طبق اظهارات خودش اصلی ترین برنامه این فدراسیون این است که به وسیله استعدادیابی مشکلات و ضعف های موجود در این رشته ورزشی را کاهش دهد. به همین خاطر مدتی است طرح ملی استعدادیابی زیرنظر آکادمی دوومیدانی در استان های مختلف و با همکاری وزارت آموزش و پرورش در حال اجراست.
نکته قابل توجه در این زمینه، این است که طرح‌های استعدادیابی، بارها و بارها در تاریخ فعالیت دوومیدانی ما اجرا شدند اما هر کدام از آنها نواقصی داشتند و متاسفانه هیچ کدام به فرجام نرسیدند. به عنوان مثال طرح امیدهای المپیک 2012 لندن به هیچ عنوان به اهدافی که برای آن ترسیم شده بود دست نیافت. امیدواریم فدراسیون با آسیب شناسی از طرح های ناتمام گذشته موجبات موفقیت طرح استعدادیابی در حال اجرای خود را فراهم کند.
در این میان، قطعا نقدهایی بر طرح ملی استعدادیابی وارد است. انتظار می‌رود، فدراسیون با استفاده از نظرات و ظرفیت های افراد موجود در دوومیدانی بتواند همه موانع را از پیش رو بردارد تا شاهد تاثیرات مثبت طرح ملی استعدادیابی بر ورزش دوومیدانی باشیم. البته توجه به نوجوانان و جوانان حاضر در دوومیدانی، کیفیت استعدادیابی و قهرمان پروری را بالاتر می‌برد. طرح‌هایی مانند برگزاری رقابت های برترین نونهالان و نوجوانان در دو بخش دختران و پسران که توسط فدراسیون به اجرا گذاشته شده، می‌تواند شناخت استعدادهای موجود را در شکل رقابتی و همچنین تعداد نفرات و کیفیت ورزشکاران حاضر در دوومیدانی را بالا ببرد و آینده خوبی را برای افتخارآفرینی این افراد در میادین داخلی و بین المللی ترسیم کند.
اگر فدراسیون بتواند به وسیله استعدادیابی، حجم نیروی انسانی فعال را در این ورزش بالا ببرد به طبع در بلندمدت می توان به افتخارآفرینی این رشته در سطح آسیا و جهان امیدوار بود زیرا هر چه گزینه‌های مستعد و فعال بیشتر باشند قطعا قهرمانان بیشتر و باکیفیت تری را می توانیم آماده و روانه رقابت های بین المللی کنیم.
مساله مهم این است که فدراسیون دوومیدانی بتواند بعد از استعدادیابی با توجه به معضلاتی که به آن اشاره شد با روش های مختلف، افراد را در این رشته پرمدال و جذاب حفظ کند و به طبع آن، آنها را پرورش داده و از آنها در موفقیت های مختلف استفاده کند. این امر مستلزم این است که فدراسیون از همین حالا امکاناتی را که برای حفظ و پرورش این افراد نیاز دارد، مشخص و معرفی کند. همچنین می‌بایست، مربیان فعال در دوومیدانی را با علم روز و با درنظر گرفتن شرایط اقلیمی و استعدادی در کشور آشنا کرد تا بتوانند تاثیر خوبی را بر نحوه ی پرورش این استعدادها داشته باشند.
دوومیدانی ما در زمان کنونی بیش از تاکید و تمرکز روی مدال آوری و نتیجه گرایی، نیازمند توجه و صرف زمان از جانب وزارت ورزش و جوانان و کمیته ملی المپیک است تا نخبگان ورزش اول المپیک در ایران بتوانند با طرح ها و برنامه های استعدادیابی بدنه آسیب دیده این رشته ورزشی را ترمیم نمایند تا دوومیدانی بتواند باز هم مانند گذشته در رقابت های بین المللی برای کشور عزیزمان افتخارآفرین باشد.