به گزارش خبرگزاری برنا از فارس، یک متخصص اعصاب و روان در بیمارستان استاد محرری، گفت: جویدن ناخن عادت بسیاری از مردم، از کودکان گرفته تا بزرگسالان است و از میان عادت های عصبی، رایج تر است که در صورت درمان نشدن، احتمال ادامه آن تا بزرگسالی وجود دارد.
دکتر "مجتبی نقشواریان" افزود: عادت جویدن ناخن، پس از سن سه تا چهار سالگی دیده می شود، در مواردی نادر در سن خیلی پایین و نزدیک 15 تا 20 ماهگی هم دیده شده است؛ این اختلال در بین دختران کمتر از پسران است و در هنگام ناراحتی و نگرانی تشدید می شود.
وی جویدن ناخن ها را نشانه ای از وجود اضطراب دانست که عامل اصلی آن مثل تمام رفتارهای بیمارگونه، جنبه روانی دارد.
رییس بیمارستان اعصاب و روان استاد محرری گفت: احساس ناامنی و بی اعتمادی نسبت به محیط اطراف و خانواده، محیط زندگی محدود و دارای قوانین سخت یا مرتب مورد انتقاد قرار گرفتن، مقایسه دایمی با خواهر و برادرها، احساس تنهایی کردن، نگران و عصبی بودن، مسایل داخل خانواده، اختلالات و دعوای دایمی بین والدین، از علت های اضطراب است.
این متخصص اعصاب و روان در زمینه یادگیری در این افراد، افزود: وجود فرد یا افرادی که ناخن می جوند باعث می شود تا کودک از او به عنوان یک الگو و مدل تقلید کند؛ از سویی گاهی کمبود مواد معدنی مانند ویتامینA هم باعث عصبی شدن کودک می شود.
نقشواریان در زمینه اقدامات درمانی در این افراد، ادامه داد: دراینمورد هم مانند تمام مسایل دیگر کودک، باید ابتدا دلایل آن را بیابیم و سپس با رفع آن دلایل، مشکل کودک برطرف شود؛ متخصصان معتقدند که در سنین سه تا چهار سالگی بهتر است پدر و مادر به این عادت توجه زیادی نشان ندهند.
وی توصیه کرد: برای حل مساله از اقداماتی مانند تنبیه، ترساندن و سرزنش کردن که باعث شدت یافتن حس حقارت می شود، خودداری کنیم؛ جلوی کودک با یکدیگر دعوا نکنیم، تا جایی که ممکن است اجازه تماشای فیلم های خشونت آمیز، ترسناک و پر از صحنه های زد و خورد را به کودک ندهیم، با مشاهده پیشرفت، کودک را تشویق کنیم و جایزه ای برایش در نظر بگیریم.
رییس بیمارستان اعصاب و روان استاد محرری، ادامه داد: به کودک در مورد آسیب های ناشی از ناخن جویدن آگاهی دهید و توضیح دهید که جویدن ناخن برای سلامتی او زیان آور است؛ می توانید از کودک بخواهید دستش را با دست یکی از والدین مقایسه کند یا از او بخواهید جلوی آینه بنشیند و خود را در حال ناخن جویدن مشاهده کند.
نقشواریان اضافه کرد: یک سرگرمی برای کودک مهیا کنید، بیشتر کودکان وقتی دستشان بیکار است به جویدن ناخن می پردازند، کاری کنید تا دست هایش مشغول باشد، یک توپ لاستیکی نرم به او بدهید تا همیشه با خود داشته باشد و اگر نیاز به ناخن جویدن پیدا کرد با آن بازی کند.
وی در موقعیت های خاصی بیشتر ناخن می جوند، گفت: پس لازم است این موقعیت ها را تغییر دهیم، کودکان هنگام تماشای تلویزیون بیشتر ناخن می جوند، پس این قانون را بگذاریم که فقط در صورت پوشیدن دستکش می تواند تلویزیون ببیند.
رییس بیمارستان اعصاب و روان استاد محرری،در پایان، گفت: فعالیت های ورزشی، فرهنگی و فوق برنامه مناسب سن کودک در برنامه او بگنجانید تا زمان های خالی او پر شود.