به گزارش خبرگزاری برنا، «محمد صادق دهنادی» با بیان اینکه متاسفانه در حوزه فرهنگ با وضعیت ولنگارانه‌ای در جامعه روبرو هستیم،اظهارکرد: ولنگاری فرهنگی به معنای این است که در فضای نهادهای فرهنگی جامعه نظارت و مهندسی فرهنگی مورد توجه قرار نمی‌گیرد. یعنی نیروهای بسیارزیادی به صورت موازی در زمینه‌هایی که ضرورت چندانی ندارد، فعالیت می‌کنند. حتی موضوعاتی که همین چند وقت پیش در شورای اجتماعی کشور با حضور سران سه قوه در محضر رهبر معظم انقلاب اسلامی بحث و بررسی شد، در جامعه دنبال نمی‌شود.
رئیس فرهنگسرای معرفت تهران گفت: در فرهنگسرای معرفت دنبال این هستیم که کارهای تکمیلی انجام دهیم. به عنوان مثال در طرح جهاد مهربانی، موضوع درس‌آموزی از کودکان و نونهالانی که به هر دلیلی از درس خواندن در آموزش و پرورش جامانده‌اند را بعد ازظهرها با همکاری و نظارت آموزش و پرورش به عهده گرفته‌ایم.
او افزود: همچنین در حال برنامه‌ریزی و پیش‌تولید برنامه پس از مدرسه هستیم که می‌خواهیم برای اولین بار خانواده‌ها را همزمان و در کنار فرزندانشان بعد از مدرسه مورد آموزش قرار دهیم. مجموعه کارهایی که در حوزه فرهنگ عمومی و حوزه فرهنگ شهری در فرهنگسرای معرفت انجام می‌شود در پی مساله‌یابی از مسایل فرهنگی جامعه است. به این دلیل که در بخش‌های فرهنگی جامعه یک سانتی‌مانتالیسم یا افاده‌فروشی فرهنگی برای اجرای برنامه‌های پرهزینه و تکراری حاکم شده که ما قصد داریم این جریان را به سمت و سوی دیگری هدایت کنیم.
این کارشناس و صاحب‌نظر در حوزه رسانه، مشکل اساسی نهادهای فرهنگی در ایران را مشکل مخاطب عنوان کرد و گفت: آنقدر اطلاعات متفاوت به مخاطب داده و ضربتی و بی‌برنامه سراغش رفته‌ایم که مخاطب نسبت به فعالیت های فرهنگی در جامعه کم توجه شده‌است. امروز تمام مشکل نهادهای فرهنگی ما این است که کسی به آنها توجه نمی‌کند. کجاست صدا و سیمایی که 80 درصد مخاطب داشت؟ کجاست فرهنگسرایی که 50 درصد مردم با آن ارتباط داشتند؟ کجاست سازمان تبلیغاتی که وقتی هنرمندش از دنیا می‌رفت یک شهر بهم می ریخت؟ ما اکنون با این مشکلات مواجه هستیم و بروز و ظهور شبکه‌های اجتماعی این مشکل را پیچیده‌تر کرده‌است.
دهنادی با تاکید بر اینکه در هزینه‌های فرهنگی در جامعه برخوردی ولنگارانه را پیش گرفته‌ایم، تصریح کرد: این به معنای این نیست که کسی درباره فساد یا مسایل غیراخلاقی کار کند، همین که با یک موضوع دینی یا مذهبی یک بروشور بی‌کیفیت درست کنیم که مردم نخوانده آن را دور بیاندازند، این مصداق ولنگاری فرهنگی است و نشان می‌دهد بودجه‌ای که ما مصرف می‌کنیم به هدر می‌رود. متاسفانه ما در جامعه جایی برای پایش فعالیت‌های کشور نداریم و این می‌تواند بسیار آسیب‌زا باشد.
این مدرس حوزه رسانه در ادامه به جایگاه رسانه‌ها در جامعه اشاره کرد و افزود: بزودی بسیاری از خبرگزاری‌ها و بنگاه‌های خبری به زودی تعطیل خواهند شد به دلیل تحولاتی که در حوزه علوم شناختی و هوشمندسازی فناوری درحال اتفاق افتادن است. تا 10 سال گذشته در کشور خواهان اصلاح قانون اساسی در کشور برای داشتن تلویزیون خصوصی بودیم اما اکنون دربستر فضای مجازی دیگر تلویزیون موضوعیتی ندارد.
دهنادی افزود: بر اساس تحقیقات مدیریت رسانه‌ای تا چند سال آینده اتفاقاتی در حوزه هوشمندسازی صورت می گیرد که ما را با چند مساله مواجه می‌کند؛ فشردگی زمان، فشردگی مکان (دهکده جهانی) و فشردگی عقل‌ها و برداشت‌ها که هنوز در ایران در حد پژوهش پیش رفته‌است. این 3 موضوع فضایی را ایجاد می‌کند که به جای رسانه با ابر رسانه‌ها روبرو هستیم که همه افراد در آن هم تولیدکننده و هم مصرف‌کننده هستند و اساسا فناوری به آنها فضایی می‌دهد که آنها بدون واسطه اطلاعات را میان خود رد وبدل کنند.
او ادامه داد: حال در این میان بحث استنادی اخبار و اخلاق رسانه مطرح می‌شود که اگر جامعه بشری بتواند به آنها پاسخ دهد، دیگر رسانه‌ها به شکلی که ما امروز با آن مواجهیم اعم از روزنامه ها، خبرگزاری و سایت‌ها و غیره دیگر موضوعیت پیدا نمی‌کند مثل اینکه امروز پیامک تلفنی وجود دارد ولی موضوعیت ندارد. بنابراین رسانه‌ها باید بتوانند در این دوره گذار خود را مدیریت و به‌روزکنند.