به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری برنا، بیژن زنگنه شامگاه دوشنبه (هشتم آذرماه) در گفتوگو با بخش خبری٢١ از شبکه یک سیما، درباره این که ارزیابی شما از نشست ١٧١ وزیران نفت و انرژی سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) در ٣٠ دسامبر (چهارشنبه، ١٠ آذرماه) چیست، اظهار کرد: اگر این نشست بر مبنای یک نگاه اقتصادی، کسب و کار و کاهش تولید بر مبنای آنچه که در الجزایر توافق شد، باشد خیلی زود می توان به نتیجه برسیم.
متن کامل این گفتوگو به شرح زیر است:
ارزیابی شما از نشست فردا اوپک چیست؟
من هم خدمت شما و بینندگان محترم سلام عرض می کنم البته پس فردا (چهارشنبه) جلسه اوپک است و فردا به هرحال یک سری مقدمات و مشورتهای داخلی است.
من واقعا فکر می کنم که اگر بخواهیم بر مبنای یک نگاه اقتصادی و کسب و کار به مسئله اوپک نگاه کنیم و کاهش تولید، خیلی زود می توانیم به نتیجه برسیم و آن تصمیمی که در الجزایر گرفته شده برای سقف تولید اوپک به میزان ٣٢ میلیون و ٥٠٠ هزار بشکه و حداکثر ٣٣ میلیون بشکه در روز برای موارد اضطراری این را زود می توانیم به آن برسیم.
اما اگر اراده سیاسی بیاید و بخواهد در این کار دخالت کند کار مشکل می شود و تصمیم گیری سخت خواهد شد، من امیدوارم بر اجلاس چهارشنبه ما همان روح اقتصادی حاکم باشد و نفت به عنوان ابزاری برای این که از آن در مسائل سیاسی استفاده بشود، نباشد، تا ما بتوانیم به نتیجه خوبی برسیم.
آقای زنگنه، همکاری ایران با اوپک را چطور می بینید؟
ما همیشه به عنوان بنیانگذار اوپک یک همکاری قوی داشتیم و همیشه سعی کردیم این سازمان نقش موثری داشته باشد. هیچوقت نگفتیم اوپک را رها کنیم و نفت را به بازار و تحولات بازار بسپاریم و همیشه در جهت امنیت عرضه تلاش کردیم الان هم نهایت همراهی و انعطاف خودمان را با اوپک داشتیم. البته این در حالی است که ایران می توان گفت کمترین وابستگی را به نفت دارد ما کمتر از هفت درصد تولید ناخالص مان (GDP) نفت است و در بودجه هم حداکثر ٣٠ درصد منابع ما از طریق درآمدهای فروش نفت و میعانات گازی تامین می شود.
علی رغم این که ما چنین وضع مقاومی داریم اما همیشه سعی کردیم همراهی داشته باشیم و کمک کنیم و نقش موثری داشته باشیم.
اما باید توجه کرد در سالهای گذشته کشورهایی توانستند تولید خود را خیلی بالا ببرند و این درحالی بود که ایران به دلیل تحریمها نمی توانست تولید داشته باشد و لیبی و نیجریه هم مشکلاتی داشتند. حالا در مرحله ای که بخواهیم بازار را مدیریت کنیم طبیعی است آن کشورها باید بار بیشتری را بگیرند و مسولیت خود را بیشتر بپذیرند.