شهردار منطقه هشت شیراز در حاشیه آغاز عملیات مرمت و احیاء سقاخانه های تاریخی در محله مسجد بغدادی گفت: سقاخانه یکی از نمادهای فرهنگ مذهبی و ایرانی است که با اعتقادات مردم پیوند دیرینه دارد و موضوع مرمت و احیاء این نمادها نیز در راستای توجه به بهبود فضای شهری مد نظر قرار گرفته است.
هادی شه دوست شیرازی با تأکید بر اهمیت احیای سقاخانه‌های قدیمی، خاطرنشان کرد: نوشیدن آب بویژه با فراگیر شدن مذهب شیعه امامیه در ایران، همواره با نوعی احترام مذهبی همراه می‌شود، به صورتی که مردم پس از نوشیدن آب دعا می‌خوانند و بر حسین (ع) سلام می‌فرستند و با نوشیدن آب شهدای کربلا را یاد می‌کنند این‌ها همه نشان‌دهنده محترم شمردن آب و هدر ندادن آن در فرهنگ ایرانی است.
وی افزود: امروزه هم عرضه آب در سطح شهر همان ویژگی را دارد و سقاخانه‌های قدیمی نیز می‌توانند با رعایت نکات بهداشتی جنبه‌های فرهنگ گذشته ما را در احترام به شهدای کربلا، آب و روشنایی و هدر ندادن آب زنده نگه دارند.
او گفت: براساس بررسی های پژوهشگران، در منطقه هشت شهرداری تعداد زیادی سقاخانه قدیمی در محله‌های بافت تاریخی و فرهنگی وجود داشته است که در فاز نخست در شش محله قدیمی سنگ سیاه، موردستان، درب شازده اسحاق بیگ، بازار مرغ، سردزک سقاخانه های عتیق، مولا، بازاچه فیل، بغدادی، حاج زینل و ابوالفضل احیا و مرمت خواهند شد.
وی تصریح کرد: جدا از احیای این سقاخانه ها، مرمت فضای پیرامونی سقاخانه ها و معابر منتهی به آن نیز در دستور کار قرار گرفته است که ان شا الله تا پایان سال جاری به بهره برداری خواهد رسید.
شهردار منطقه هشت خاطر نشان کرد: قدمت این سقاخانه ها مربوط به دوره های مختلف است که بسیاری از آنها در اثر گذر زمان تخریب و از بین رفته است.
هادی شه دوست شیرازی خاطرنشان کرد: شهرداری در نظر دارد تولیت و نگهداری از سقاخانه ها را به معتمدین و متدینین محلات واگذار نماید تا همچون گذشته این خدمت صادقانه بصورت مردمی صورت پذیرد.
وی افزود: ما آمادگی خود را برای انجام اقدامات مربوط به ثبت این سقاخانهها اعلام کرده‌ایم و امیدواریم با همکاری اداره کل میراث فرهنگی استان شاهد ثبت این بناهای تاریخی در گنجینه افتخارات شهر مقدس شیراز باشیم.
شه دوست این بناهای تاریخی را نقاطی برای جذب گردشگر برشمرد و خاطرنشان کرد: با مرمت سقاخانه ها و اطلاع رسانی مناسب می توانیم گردشگران زیادی را جذب و در ارتقا و بهبود صنعت گردشگری نیز بسیار موثر و حائز اهمیت باشد.
شایان ذکر است در فرآیند احداث و مرمت سقاخانه ها مراسمهای مذهبی و سنتی همچون قرائت زیارت عاشورا، و عزاداری با خشت و گل این بناهای مقدس عجین گشت.
گفتنی است سقاخانه در معماری سنتی ایرانی، به فضاهای کوچکی در معابر عمومی گفته می‌شد که اهالی و کسبه برای دسترسی رهگذران تشنه به آب سالم درست می‌کردند. سقاخانه معمولا ظروف سنگی بزرگی بود که آب آشامیدنی را در آن می‌ریختند و پیاله‌هایی با زنجیر به آنها بسته می‌شد.
سقاخانه در ابتدا بیشتر جنبه خدماتی داشت و بانی آن بیشتر به منظور ثواب بردن، به ساخت و نگهداری آن اقدام می‌کردند برخی سقاخانهها دائم بودند و برخی دیگر در زمان‌های خاص بویژه هنگام عزاداری محرم برپا می‌شدند. برای آگاهی دادن به رهگذران در شب، شمع‌هایی در اطراف سقاخانه تعبیه و روشن می‌شد که بعدها جنبه‌ای مذهبی پیدا کرد و کسانی که نذر و نیازی داشتند هر شب‌جمعه، شمع‌هایی را در سقاخانهها روشن می‌کردند.