به گزارش گروه اقتصادی خبرگزاری برنا، «برجام نفتی ایران به ثمر نشست». خبری که از روز گذشته تا امروز در صدر مهم ترین اخبار رسانه جهان قرار گرفته است. بسیاری از کارشناسان معتقدند بعد از برجام هسته ای، برجام نفتی آینده خوشی را برای ایران رقم خواهد زد. قبل از آخرین نشست اوپک در ۱۰ آذر ۱۳۹۵ بسیاری از تحلیگران جهان نفت احتمال نمی دادند که ایران پیروز میدان باشد و تولید ۳میلیون و ۹۰۰ هزار بشکه نفت را به دست بیاورد، به نظر آنان ایران با فریز کردن تولیدات خود موافقت خواهد کرد اما چنین نشد و سعودی ها بازی را واگذار و زمین را ترک کردند.
افزایش قیمت نفت در دولت های نهم و دهم با یک سیر صعودی از زمان اکتشاف در کشور رو به رو بود. نفت به بشکه ای ۱۱۰ دلار رسید و به زعم بسیاری از کارشناسان در آن زمان همین افزایش باعث بهبود اوضاع اقتصادی کشور شود که چنین نشد و آقای دکتر خزانه خالی را برای دولت یازدهم به ارث گذاشت.
دولت روحانی که از زمان روی کار آمدنش مخالف داخلی کم نداشت، علاوه بر خزانه خالی باید با کاهش قیمت نفت نیز دست و پنجه نرم می کرد. اقتصاد کشور که بر اثر تحریم ها شکننده شده بود با سیر نزولی نفت نیز اوضاع چندان مطلوبی نداشت. در کنار مخالفان داخلی، عربستان که در سنگ اندازی آشکار و پنهان ید طولانی در برابر ایران داشت، سعی کرد با کاهش قیمت نفت کار ناتمام خود را در توافقات هسته ای تمام کند. این کشور سعی کرد در جریان مذاکرات با افزایش تولید نفت آن هم در شرایطی که ایران نمی توانست یک قطره از نفت خود را با فراغ بال بفروشد، باعث شکسته شدن قیمت نفت شد تا علاوه برمشکلات ریز و درشت داخلی روحانی با عوامل خارجی برای سر و سامان دادن بهبود اوضاع دست و پنجه نرم کند.
کاهش قیمت نفت باعث شد تا روحانی بودجه سال ۹۵ را با نفت ۳۵ دلاری ببندد این در حالی است که احمدی نژاد در سال ۹۱ بودجه کشور را با نفتی بشکه ۹۰ دلار می بست که مشاهده کردیم کشور به کدام سمت و سو رفت. سعودی ها که تمام تلاش خود را می کردند بر برجام و روند اجرایی آن خلل ایجاد کنند مقابل ایستادگی ایران کم آوردند و شاهد بودیم همانطور که شیخ حقوقدان برجام هسته ای را به سرانجام رساند برجام نفتی را نیز به منزل مقصود رسانید.
فرودگاه وین کانون توطئه سعودی ها در دی ماه ۱۳۹۵ بود و کشورهای مذاکره کننده روز شمار نهایی مذاکرات را پشت سر گذاشته بودند و طرفین از حصول توافق سخن می گفتند اما کسی خبر نداشت که سعودی ها چه در سر می پروانند. سعود الفیصل سوار بر جت تندرو ریاض را به مقصد وین ترک کرد، او حتی برای مذاکره فرودگاه را ترک نکرد و در همان جا به جان کری قول داد که با اعمال کاهش نفت ایران وادار به پذیرش خواسته هایی می کند که باب میلش نیست و کشورمان را مجبور می کند طبق خواسته های او قدم بردارد. شاهد بودیم که در دقیقه ۹۰ به جای توافق، تفاهم بر سر تمدید هفت ماهه مذاکرات صورت گرفت و در آن زمان عربستان موفق شد که قیمت نفت ایران را به ۲۶ دلار کاهش دهد اما بیژن نامدار زنگنه، پیر دنیای نفت از موضع خود کوتاه نیامد و بر خواسته خود پافشاری کرد و کوتاه نیامد که روز گذشته شاهد بودیم حرف وزیر نفت کشورمان به کرسی نشست. آقای نخست وزیر کجایی ببینی علی النعیمی نخست وزیر سابق سعودی ها پیش تر ها اعلام کرده بود، قیمت نفت را به زیر۲۰ دلار خواهند رساند اما افزایش را کاهش نخواهد داد حالا او نیست ببیند که ریاض نه تنها به کاهش ۵۰۰بشکه تن داده بلکه با افزایش تولید ایران موافق کرده است.
این موافقت با افزایش تولید ایران در حالی صورت گرفت که در ابتدای سال جاری کشورهای اوپک خواهان فریز کردن تولید نفت ایران روی ۳ میلیون و ۶۰۰ هزار بشکه بودند اما اوپک امروز پذیرفت که ایران در ۶ ماهه نخست سال ۲۰۱۷ سه میلیون ۹۰۰ هزار بشکه نفت تولید کند.
به نظر می رسد، عربستان روز به روز و در میادین بیشتری زمین بازی را به ایران واگذار کند. ریاض نه تنها در سوریه دست آوردی کسب نکرد، نه فقط در یمن موفق نشد و نه تنها نتوانست خللی در روند حصول برجام ایجاد کند که حتی بر سر حرف خود در زمین نفت هم نماند و برای فرار از بدهی هایی که امروز شبکه العربیه آن را بیش از ۹۱ میلیارد دلار می خواند، ناگزیر است به آنچه ایران می گوید و می خواهد عمل کند. خواسته ای که سبب افزایش قیمت نفت می شود.