به گزارش برنا- ایلام -بدون شک اکثر کارشناسان و متخصصین منابع طبیعی کشور بر این باورند که عدم توسعه یافتگی زیست بوم های جنگلی کشور – به خصوص مناطق جنگلی زاگرس – همواره به عنوان مؤلفه اصلی و زمینه ساز شکل گیری سایر عوامل تخریب رویشگاه های جنگلی مان مطرح بوده است. اضافه بر این، چیدمان غلط در طراحی توسعه دیگر مناطق کشور، نیز روند قهقرائی کنونی حاکم بر جنگل های کشور را شدت بخشیده است.
افزایش جمعیت و وابستگی معیشتی جوامع جنگل نشین به عرصه منابع طبیعی تجدید شونده – که عموما” با بهره برداری های سنتی همراه می باشد – و ظرفیت تولید محدود منابع، در کنار عدم توسعه یافتگی متناسب با توانمندی های اکولوژیکی مناطق، روند قهقرائی نگران کننده منابع یاد شده به ویژه منابع جنگلی را موجب شده است.
در وضعیت موجود، طرح ها و برنامه های توسعه ای با رویکردی بخشی نگرانه و فارغ از اثرات متقابل منابع و عدم التزام عملی به هماهنگی در دستیابی به توسعه پایدار به اجرا در می آیند، برخی از طرح ها و پروژه های توسعه ای نه تنها دست آورد قابل ملاحظه ای برای منابع طبیعی و کاهش وابستگی شدید معیشتی به منابع طبیعی نداشته، بلکه اثرات سوء ناشی از اجرای این طرح ها بر روی عرصه های طبیعی جنگلی و مرتعی حداقل در بعد منطقه ای بیش از اثرات مثبت آن بوده است.
بحث ایجاد و توسعه راهسازی وعبور خط لوله انتقال گاز از جنگل های منطقه حفاظت شده شهرستانهای شیروانچرداول (بانکول)نیزمرثیه ای دیگر است که حسرت و تلخی ناشی از تخریب اکوسیستم های منحصربفرد کشور، بیش از حلاوت اجرای این پروژه ملی برجان دوستداران محیط زیست نشسته است.
شوربختانه امید به اصلاح این رویه های ناهنجار محیط زیستی در اجرای طرح های توسعه ای، تاکنون با الزام و اعمال شرط اجتناب ناپذیر ارزیابی محیط زیستی پروژه ها در هر سطحی نیز توفیق چندانی به دنبال نداشته، زیرا آن گونه که تاکنون در ارزیابی های محیط زیستی پروژه ها اتفاق افتاده است، عامل پوشش گیاهی طبیعی(جنگل و مرتع) از وزن و امتیاز لازم در مجموع مؤلفه های متعدد تصمیم سازی و گزینه گزینی ها برخوردار نبوده است. خاصه اینکه، قربانی شدن این بخش نه تعارض و چالش های اجتماعی را به دنبال داشته و نه بهائی را باید برای این ذبح نابخردانه پرداخت!
بدون شک توسعه ای که در صورت پایدار بودن می تواند به عنوان تنها راه مهار دیگر عوامل تخریب جنگل های زاگرس مثل زراعت ، قطع جنگل و تولید زغال، چرای غیر اصولی دام و بهره برداری های غیرعلمی مطرح باشد، حال به لحاظ نادیده گرفته شدن ملاحظات محیط زیستی و توانمندی های بوم شناختی مناطق، پایداری خود را از دست داده و به عنوان یکی از عوامل مهم تخریب این رویشگاه های کم نظیر کشور بدل شده است.